P. 127, a. Iuvenal. Sat. VI. 434. periturae ignoscit Elissae. Persius Sat. III. 45. Grandia si nollem perituro verba Catoni Dicere.

P. 137, b. Seneca Epist. 22. Repetet pedem, nec vertet terga, sed sensim recedet in tutum.

P. 149, a. Persius Sat. III. 7. Ocius adsit Huc aliquis. Nemone?

P. 161, b. Horat. Epist. I. 18. 112. Iupiter Det vitam, det opes, aequum mi animum ipse parabo. Iuvenal. Sat. X. 363. Orandum est, ut sit mens sana in corpore sano. Monstro, quod ipse tibi possis dare.

Ille

P. 181. Est ut viro vir, sq. Seneca Epist. 68. Ille me gratia forensi longe antecedit, ille stipendiis militaribus et quaesita per hoc dignitate. clientium turba.

P. 194, a. Seneca de Benef. VII. 2. Extra Naturae terminos arma proferret. Ubi plura Lipsius. In his illud ex Senecae Suasoria I. de Alexandro: Iidem sint termini et regni tui et mundi.

P. 203, a. Tentator. Vere Cortius ad Porcium Latronem (in ed. Sallust. T. III. p. 1093.) observavit, saecula deteriora in formandis huiusmodi substantivis lascivire, et analogia haud raro abuti, ut affector, indultor, discretor, penetrator, prorogator, procursator, ambitor, subornator, visor, invasor.

P. 214, a. Recte Horatius Epist. I. 16. 7. veniens dextrum latus adspiciat sol. Laevum decedens curru fugiente vaporat.

P. 230, b. Dic properet. Est illa, qualis in Sat. I. 2. 122. non cunctatur, cum est iussa venire. Hae vocantur. Vide Bentl. ad Sat. II. 3. 238. Conf. quae diximus p. 149.

P. 231, b. Persius Sat. II. 37. puellae Hunc rapiant. Seneca Epist. 50. memorat Harpasten, nomen bene ominatum, dicit Lipsius, quasi ea bellula esset futura, et rapienda ab omnibus.

P. 233. Saevos illaqueant duces. Seneca Epist. 51. Voluptates saeva quoque ad se ingenia rapuerunt.

P. 262, b.

Curtius IV. 8. Insula (Pharus) non capax magnae sedis. P. 269, b. Horat. Epist. I. 17. 7. Si te (Romae) pulvis strepitusque rotarum, Si laedit caupona, Ferentinum ire iubebo. Et II. 2. 79. Tu me inter strepitus nocturnos atque diurnos Vis canere.

P. 270, a. Hinc emendandus est locus Senecae Epist. 18. Non est nunc quod existimes me ducere te ad modicas coenas et pauperum cellas et quidquid aliud est, per quod luxuria divitiarum taedio ludit In MSS. legitur ducere te admoveas et moneas coenas. Muretus coniecit modicas, Lipsius medicas, Scaliger monas coenas, hoc est, póvas Kovác. Verum puto ad comicas coenas. Comicum est fictum, simulatum, quod luditur. Divites, imitati coenas pauperum, fabulam agunt. Ita Seneca dicit, per quod luxuria ludit et in sq. grabatus verus, non lusus sit, sed experimentum. Tempore Horatii coenae pauperum, ad quas divites invitati ibant, erant verae, tempore Se necae erat paupertas imaginaria, ut scribit Epist. 20. quam ipsi divites ludebant.

P. 281. Nec dabunt. Iuvenal. Sat. VIII. 69. honores, Quos illis damus, et dedimus quibus omnia debes. Ubi fortasse melius erat: et dabimus. Sed Juvenalis nunquam scripsisset: quos illis damus, et donavimus.

P. 304, b. Seneca Epist. 63. Cogitemus cito nos co perventuros, quo illum pervenisse moeremus. Epist. 65. Nesciam quo hinc abiturus sim? Quae sedes exspectet animam, solutam legibus servitutis humanae.

P. 352, b. Sic Plaut. Asin. I. 3. 64. auceps quando concinnavit area m offundit cibum.

P. 357. Galli pro Gallograeci legitur apud Caesar. de B. C. I. 3. DC Gallos Deiotarus adduxerat.

Atque haec sufficiant, ipsa fortasse iam hic illic ab aliis occupata. Editionem Meinekii serius accipi, quam ut de annotationibus ubique referre potuerim. Viro, doctrina et humanitate excellenti, alia mea placent, displicent alia. Quae laudavit, praeterii, quae reprehendit, attigi, non tamen omnia. Erit, spero, cunctis disputandis locus olim commodior in Mnemosyne Leidensi.

Errores typographicos non vidimus praeter eos, qui hic sequuntur:

In locis a me ex Aristophane citatis quaedam carent versuum notatione. Sic

.leg. Pace ....vs. 669.

176, b.