b. Lesser Asclepiad Verse:by two choriambi and an iambus. at the close of the first choriambus: :-a spondee as base, followed Dōnārēm pătērās || grātăque com modus c. Glyconic Verse:-a spondee as base, followed by a choriambus and an iambus: Intermissă Věnūs | dĭu Non sum + quālis ĕrām | bŏnæ. d. Pherecratean Verse:-a spondee as base, followed by a dactyl and a trochee or spondee: Vis form + ōsă vid|ēri 3. VERSES with a TROCHAIC BASE. Sapphic hendecasyllable (line of eleven syllables) :-a trochaic monometer, of which the second foot is always a spondee, as base; followed by a dactyl and two trochees. Casura properly takes place at the first syllable of the dactyl: Pindarum quis + \quis* stůdět | æmul|āri koput Sivě | quōs El + \ēă* dŏm um rěļducit 4. VERSE with IAMBIC BASE. Alcaic hendecasyllable (line of eleven syllables) :—an iambic dimeter hypercatalectic as base, followed by a choriambus and an iambus. Incision takes place at the end of the base : Quālēm ministr + |ūm || fūlminis ã¡\item Cui rex deo + |rūm || rēgnum în ăvēs | văgas. The base being iambic, an iambus might be expected to be at least frequent in the first foot. This, however, is rarely the case, the spondee being generally employed. Q. HORATI FLACCI CARMINUM LIBER QUARTUS. I. INTERMISSA, Venus, diu Rursus bella moves? Parce, precor, precor. Non sum, qualis eram bonæ Sub regno Cinaræ. Desine, dulcium Mater sæva Cupidinum, Circa lustra decem flectere mollibus Jam durum imperiis. Abi, Quò blandæ juvenum te revocant preces. Tempestiviùs in domum Pauli, purpureis ales oloribus, Comissabere Maximi, Si torrere jecur quæris idoneum. Namque et nobilis, et decens, Et pro sollicitis non tacitus reis, Et centum puer artium, Late signa feret militiæ tuæ ; Horace, Book IV. B 5 IO 15 Et, quandoque potentior Largis muneribus riserit æmuli, Albanos prope te lacus Ponet marmoream sub trabe citreā. Illic plurima naribus Duces thura, lyræque et Berecyntiæ Delectabere tibiæ Mixtis carminibus non sine fistulā Illic bis pueri die, Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes, pede candido In morem Saliûm ter quatient humum. Me nec femina nec puer Jam nec spes animi credula mutui Nec certare juvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur, heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas? Cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis Jam captum teneo, jam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. II. PINDARUM quisquis studet æmulari, Nomina ponto. 20 25 30 35 40 Monte decurrens velut amnis, imbres Laurea donandus Apollinari, Seu deos regesve canit, deorum Sive, quos Elea domum reducit Flebili sponsæ juvenemve raptum Multa Dircæum levat aura cycnum, Grata carpentis thyma per laborem 5 IO 15 20 25 30% Concines majore poëta plectro Quo nihil majus meliusve terris Nec dabunt, quamvis redeant in aurum Concines lætosque dies, et Urbis Tum moce (si quid loquar audiendum) Tuque dum procedis, "Io triumphe!" Te decem tauri totidemque vaccæ, Fronte curvatos imitatus ignes |