LIB. VI.

29. DE GLAUCIA LIBERTO.

NON de plebe domus, nec avaræ verna catastæ,
Sed domini sancto dignus amore puer,
Munera cum posset nondum sentire patroni,
Glaucia libertus jam Melioris erat.

Moribus hoc formæque datum. Quis blandior illo, 5
Aut quis Apollineo pulchrior ore fuit?
Immodicis brevis est ætas, et rara senectus.
Quidquid amas, cupias non placuisse nimis.

LIB. VII.

98. AD CASTOREM.

OMNIA, Castor, emis: sic fiet, ut omnia vendas.

LIB. VIII.

56. AD FLACCUM.

TEMPORIBUS nostris ætas cum cedat avorum,
Creverit et major cum duce Roma suo:
Ingenium sacri miraris abesse Maronis,

Nec quemquam tanta bella sonare tuba.
Sint Mæcenates, non deerunt, Flacce, Marones,
Virgiliumque tibi vel tua rura dabunt.
Jugera perdiderat miseræ vicina Cremonæ,
Flebat et abductas Tityrus æger oves.
Risit Tuscus eques, paupertatemque malignam
Reppulit, et celeri jussit abire fuga.
Accipe divitias, et vatum maximus esto:

Tu licet et nostrum, dixit, Alexin ames.

5

10

Adstabat domini mensis pulcherrimus ille,
Marmorea fundens nigra Falerna manu;
Et libata dabat roseis carchesia labris,

Quæ poterant ipsum sollicitare Jovem.
Excidit attonito pinguis Galatea poetæ,
Thestylis et rubras messibus usta genas
Protinus Italiam concepit, et arma virumque,
Qui modo vix Culicem fleverat ore rudi.
Quid Varos Marsosque loquar, ditataque vatum
Nomina, magnus erit quos numerare labor?
Ergo ero Virgilius, si munera Mæcenatis
Des mihi? Virgilius non ero, Marsus ero.

LIB. IX.

4. AD DOMITIANUM.

QUANTUM jam superis, Cæsar, cœloque dedisti,
Si repetas, et si creditor esse velis:
Grandis in æthereo licet auctio fiat Olympo,
Coganturque dei vendere quidquid habent:
Conturbabit Atlas, et non erit uncia tota,
Decidat tecum qua pater ipse deûm.
Pro Capitolinis quid enim tibi solvere templis,
Quid pro Tarpeiæ frondis honore potest?

Quid pro culminibus geminis matrona Tonantis ?
Pallada prætereo: res agit illa tuas.

Quid loquar Alciden, Phoebumque, piosque Laconas?
Addita quid Latio Flavia templa foro?
Exspectes, et sustineas, Auguste, necesse est:
Nam tibi quod solvat, non habet arca Jovis.

71. IN CECILIANUM.

DIXERAT, O MORES! O TEMPORA! Tullius olim,
Sacrilegum strueret cum Catilina nefas:
Cum gener atque socer diris concurreret armis,
Moestaque civili cæde maderet humus.

Cur nunc, o MORES! cur nunc, O TEMPORA! dicis? 5 Quod tibi non placeat, Cæciliane, quid est ?

Nulla ducum feritas, nulla est insania ferri:

Pace frui certa, lætitiaque licet.

Non nostri faciunt, tua quod tibi tempora sordent,
Sed faciunt mores, Cæciliane, tui.

10

NOTES.

FABLES OF PHÆDRUS,

PHEDRUS was originally a slave, and was brought from Thrace or Macedonia, in the days of Augustus, to Rome, where he learnt the Latin language. Many of his fables are transfusions from those of Æsop; others are the offspring of his own invention. They are written in Iambic metre, with many licenses.