27. ἐρεῖν oder εἴρειν Mühly. 28. μακράν C. Hartung. 29. ὤγαθος Bergk. 32. αἰνὰ st. ὦκα Schneidewind. ἀνέμων οὐ δίκαιον φορεῖν; Bergk. ὀνέμων ἦκα φόρην πρέπει Fr. ἄνεμον μῶν ἄικες στροβεῖν; Mühly. πεδ ̓ ἀέλλαν οίκως φόρη Bücheler. τάχ' ὁ μέλλων ἄνεμος φορεί Kraushaar. Beren. 1. και Toup. 4. Uber φιαρώτατος vgl. Dilthey, epigr. Gr. in muris picta (ind. schol. Gotting. 1878-79) S. 16. Epigr. Vgl. Ahrens, Philol. XXXIII 608 f. c, ΠΙ. 6. καταγόμενον ε, καταγρώμενον Κ. καταγόμενον Anth. Pal. IX 338. καὶ ἀγρεμόνας Ahrens. κατειβόμενον Dilthey, obss. crit. in anth. Gr. (ind. schol. Gotting. 1878) S. 16. IV. 1. τόθιται Anth. Pal. ΙΧ 437 nach Holders Collation. τὡς αἱ wie es scheint c, τὰς αἱ κ, τᾶς αἱ D. τάς τε δρύας vermutete Meineke. 3. ἀσκελές Jahn, Philol. XXVIII 7. 5. σακὸς δ ̓ εὐίερος Toup. σακος ο εὖ (?) ἱερὸς Κ, κᾶπος δ' εὐ ἱερὸς c. ἕρκος δ ̓ εὐθ ̓ ἱερὸν Anth. κᾶπος δὲ σκιερός Junt. ἕρκος δ' εὔθριγκον Kaibel, Hermes XV 457, sehr ansprechend. ἀενάον Meineke zu Bion 15, 1, mit Verweisung auf Odyss. 13, 109. Vgl. Hartel, Wiener Stud. I 20. 15. ἀνανεύσῃ κ c. ἀνανεύοι Anth. ἄρα νεύσῃ D. hiernach keine Beglaubigung. V. 1. τᾶν μοισᾶν Anth. Pal. ΙΧ 433. ἄρα hat 5. „ Anth. Pal. nach Holders Collation λασιαύχενες (über dem letzten e ein o) ἐγγύθεν ἄντρου. Fr. VI. 3. Vgl. Ahrens, Philol. XXXIII 388 Anm. VII. 3. ἀντι δὲ πολλῆς Anth. Pal. nach Holder. ἀντὶ δὲ πολλᾶς die Theokrit-Hass. ἀντὶ δὲ βώλου Heinsius. ἀντὶ δὲ πέλλης Wordsworth in der 2. Ausg. ω Χ. 3. ἑτέρως, wie es scheint, k D und Anth. Pal. VI 338. ἕτερος . Ersteres ist also allein beglaubigte Überlieferung. ΧΙ. 4. ὤν Anth. Pal. ἦν die Theokrit-Hass. XVII. 5. πελωρισται Anth. Pal. (ΙΧ 600). πελωριστή (ῇ) scheint im Archetypus der Theokrit-Hdss. gestanden zu haben. πελωριστά Ahrens. 6 Ag. Ameis behielt μεμναμένους bei und übersetzte, indem er die Worte σωρὸν γὰρ εἶχε ῥημάτων als Parenthese fafste, so: ,,utpote qui viro populari (thesauros enim habebat praeceptorum) memores essent rependendi mercedem." Seine Anmerkung lautet: ,Ex sex codicibus, in quibus sunt optimi Palat. et Mediol. k, admittendum putavi accusativum μεμναμένους, quippe quem tueri posse mihi videar ex usu notissimo apud Rost. gr. Gr. § 131, 4. Nunc simul magis apparet quid velit parenthesis σωρὸν γὰρ εἶχε énμátov, i. e. Epicharmus comoediis populares cum ad alias virtutes colendas tum ad gratum animum habendum excitaverat.“ Fr. citierte aufserdem Krüger I § 56, 9, 10. Aber weder hierdurch noch durch die angeführte Stelle bei Rost erscheint der Accusativ μeuvauέvovs irgendwie gerechtfertigt. XVIII. 4. τελευταῖ Anth. καλεῖται die Theokrit-Hass. τί μήν; ἔτι χρησίμα καλεῖται Toup. XX. 6. Touto st. Toutov C. Hartung, nicht unwahrscheinlich. 5. TEQIOTEQ Anth. Plan. XXVI. In der Überschrift will Flach (Unters. über Eudokia u. Suidas S. 128 Anm. 1) écovos Agrεuidoógov schreiben. Ad. 32 και μευ κάτ ̓ εὖ δίκαζε Fr. Syr. 3. Die richtige Erklärung von τavoorάtwo ist die des Pediasimus. Griechischer Index. 8. Αἴγειρος 7, αἴγιλος 5, 128. αἰγίπυρος 4, 25. ακίρα γυνά 28, 15. ἀκράχλους 24, 60. ἄκυλος 5, 94. ἄλλος st. ἕτερος 6, 46. ἀλοσύνα 30, 12. ἀμφί 4, 19. 25, 9. ἀμφὶ 7, 142. ἀμφότερον 25, 69. ἄν. λέγοιμί κε 25, 195. fehlt beim Opt. 8, 13. fehlt im Nachsatze 16, 43. ἄν bei εἰ im fortgesetzten Conditionalsatze 2, 124. os av m. Opt. 2, 142. ἀνακλέπτω 5, 9. ἀναπλέκω καλύκεσσι 3, 23. ἀντίον ποτίδην αιδεσθείς 30, 8. ἀπὸ σκηνῆς ἀγοράζω 15, 16. ἀπὸ χροιῆς θῆλυς 16, 49. ἀπὸ στέρνων πλατύς 24, 78. ἀπ ̓ ἀκάνθας χαῖται 6, 15–16. ἀπὸ παλαίστρας ἄγχεται 7, 125. ἀπὸ καρδίας φιλεῖν 29, 4. δωδεκαταῖος ἀφ ̓ οὗ 2, 157. άρα ohne Frage 7, 105. ἄρτι γεγεύμενος τῶν ἐτέων 30, 5. ἀσφόδελος 7, 68. ἀτρακτυλλίς 4, 52. αὐτός, solus 5, 85. ἀπὸ herus 24, 50. αὐτοῦ 7, 5-6. αὐτόθεν ἐξ 25, 171. ἀφνειός m. Dat. 25, 119. βαρὺς θεός 17, 19. βιάζεσθαι (εἴσω 15, 76. βύσσος 2, 73. γάρ. καὶ γὰρ in amöbäischen Liedern 5, 82. ἀλλὰ σὺ γὰρ 1, 19. γε in der Antwort 4, 14. ή ῥά γε; 3, 8. 4, 53. γε μέν 17, 137. γεγεύμενος τῶν ἐτέων 30, 15. εἶ' ἄγε 2, 95. εἰς, Zweck 5, 98. ad fluvium 5, 123. ad hominem 12,33. εἰς ἅλις 25, 17. εἴτε in indir. Frage 2, 150. εἴτε σὺ 1, 124. ἐκ πατέρων ἀφνειός 24, 106. ἐκ πρώρηθεν 22, 11. Ελίκηθεν 25, 180. ἐκ ψυχῆς 8, 35. ἐκ Μοιρᾶν 1, 140. ἐξ ̓Αφροδίτης 2, 30. ἐκ ποδός 7, 6. ἐκ θυέων 2, 10. · ἐκ τράγοιο δέρμα 7, 15. ἐξ ἄρεος 11, 27. ἐκ μέσου ἤματος 10, 5. ἐκ, cum antea esset 22, 112. ἐξ ἴσου 5, 25. ἐκσαλάσσω 2, 85. ἕλκος σύριγξ ρ. 297, 7. ἐν adv. 2, 68. ἐν ὀφθαλμοῖς ὁρᾶν 4,7. ἐν ἐλαφρῷ 22, 212. βάλλω ἐν πυρί 2, 54. ἐν κομά ροισι κέονται 5, 129. κατα ἑός, tuus 25, 55 Anm. ἔπειτα nach Partic. 25, 143. ἐπὶ m. Genet. Ziel 7, 130. ἐπ' ἐμοῦ, me vivo 7, 86. νέρθ ̓ ἐπὶ γῆς ἔκλασσε 25, 146. ἐπὶ φρεσὶ θεῖ ναι 25, 276. ἐπ ̓ ἤματι, den Tag über 24, 137. ἐπὶ πήρα, das Augenmerk gerichtet auf 1, 49. ἐπὶ βουσί 17, 101. ἐπ ̓ ἐμοί, in potestate 15, 72. ἐπί τινι αἴθομαι u. s. w. 2, 40. ἐφ ̓ ἑσπερίοις ἱερὸν ὕδωρ u. s. w. 25, 10. οὐδὲν ἱερόν ἐστι 5, 21-22. λυγξ 2, 17. καὶ δὲ 1, 90. καὶ τότε im Nachsatze 24, 21. καὶ in der Frage 4, 7. nai où 5, 55. nai nach οὔπω 7, 11. και in Erwiderungen 5, 96. τρὶς καὶ τετράκις 2, 155. ἅμα καὶ 2, 21. σὺν καὶ 7, 2. κακὸς, Stellung 25, 168. κατὰ m. Genet. 1, 118. 7, 135. 3, 54. 17, 62-63. m. Acc. κατ' ἐμὸν νόον 7, 30. κατὰ γνώμαν 15, 38. κατὰ θυμόν 13, 14. κίσθος 5, 131. κίσσα 5, 136. κορύνη. Quant. 25, 63. μοι elidiert 4, 58. μόνον m. Imp. 10, 21. ὁ Δάφνις und daneben Δαμοίτας ohne Art. 6, 1. Vgl. 22, 34. 26, 1. Artikel charakterisierend 3, 19. 8, 86. Art. fehlt bei ἄλλος 22, 178. τὸ ἐχθές 2, 144. τὸ αὔριον 13, 4. τὰ Λύκωνος, τὰ Μίκωνος, Grundstück u. s. w. 2, 76. 5, 112. τὸ καλὸν = καλῶς, τὸ μεσαμ βρινόν, meridie 3, 3. 1, 15. ὁ ποιος; 5, 5. Stellung in ῥοικὸν τὸ λαγωβόλον 4, 49. Nom. m. Art. bei Anreden 4, 45. Art. meus, tuus, suus 11, 67. φυτοσκάφοι οἱ πολύεργοι 25, 27. Vgl. 16, 44. 2, 148. = m. Fut. 1, 112. m. Opt. 6, 24. ὁρᾶν ἔαρ 13, 45. ὀροδαμνίς 7, 138. ὄρπετον ἂοι. ἕρπετον 29, 13. ὅσον, ein wenig 25, 73. ὀστέα αὐτὰ λοιπά 2, 89–90. εἰς ὀστέον 3, 17. ὅτε μὲν ἄλλοτε δὲ 4, 17. ὅτε nach μέμνημαι 5, 116. 118. ὅτε m. Optat. 7, 108. ὅτι elidiert 11, 54, nicht el. 1, 88. οὐ. ἐς τίνος οὐκ ἐπέρασα; 2, 90. οὔτι m. Fut. 8, 68. Negat. fehlt im ersten Gliede Epigr. 6, 6. οὐδάλλος 6, 46. οὖν. μήτε μήτ' οὖν 5, 68-69. οὗτος, heus tu 5, 76. S. ταῦτα. ὀφρύς. δι ̓ ὀφρύγων, ol. 30, 7. παρειά 30, 5. πάραυα äol. = πάντα, τὰ 7, 98. πελλός 5, 99. περ ἐών 22, 97. 25, 100. ὅσον περ 17, 39. 17, 66. 26, 21. ὅσοι τέ περ 7, 60. σύ περ 25, 34. 5, 52. εἴ τί περ 7, 4. περὶ πίδακας ἀμφὶ πωτῶντο, 7, 142. γηθέω περί τινι 1, 54. ταράσσεσθαι περί τινι 13, 55. περί elidiert 25, 242. πισεύς 25, 201. πίτυς 5, 49. πολύς. τὸ πλέον 8, 17. ἐπὶ τὸ πλέον 3, 47. ποταμείβομαι 1, 100. τερπνόν, deliciae 2, 158. τηλέφιλον 3, 28-30. τις, einer von Bedeutung 11, 79. spöttisch, jemand, gewisse Leute 5, 120. χιών ὥς τις 7, 76. βά τραχος ως τις 7, 41. πολύν τιν ἔπινες 18, 11. ἁδύ τι 1, 1. δύσερώς τις 1, 85. τις vorangestellt 1, 32. εἴ τι ἐσθλόν 7, 4. Epigr. 16, 4. τοι. ἦ ῥά γέ τοι 2, 20. ἦ μάν του 8, 21. δή τοι 25, 142. μηκέτι του 7, 122. |