LIBER QUARTUS PROTINUS aërii mellis caelestia dona exsequar. hanc etiam, Maecenas, aspice partem. admiranda tibi levium spectacula rerum, magnanimosque duces totiusque ordine gentis mores et studia et populos et proelia dicam. in tenui labor; at tenuis non gloria, si quem numina laeva sinunt auditque vocatus Apollo. principio sedes apibus statioque petenda, quo neque sit ventis aditus-nam pabula venti ferre domum prohibent-neque oves haedique petulci floribuco cltent, aut errans bucula campo decut's verşem et surgentes atterat herbas. absint et picti squalentia terga lacerti II pinguibus a stabulis meropesque aliaeque volucres, et manibus Procne pectus signata cruentis ; omnia nam late vastant ipsasque volantes ore ferunt dulcem nidis inmitibus escam. at liquidi fontes et stagna virentia musco adsint et tenuis fugiens per gramina rivus, palmaque vestibulum aut ingens oleaster inumbret, 20 ut, cum prima novi ducent examina reges vere suo, ludetque favis emissa iuventus, vicina invitet decedere ripa calori obviaque hospitiis teneat frondentibus arbos. in medium, seu stabit iners seu profluet umor, transversas salices et grandia conice saxa, 30 pontibus ut crebris possint consistere et alas ungue fovens circum et raras superinice frondes. Su 50 quod superest, ubi pulsam hiemem Sol aureus egit sub terras caelumque aestiva luce reclusit, illae continuo saltus silvasque peragrant purpureosque metunt flores et flumina libant summa leves. hinc nescio qua dulcedine laetae progeniem nidosque fovent, hinc arte recentes excudunt ceras et mella tenacia fingunt. hinc ubi iam emissum caveis ad sidera caeli nare per aestatem liquidam suspexeris agmen obscuramque trahi vento mirabere nubem, contemplator: aquas dulces et frondea semper tecta petunt. huc tu iussos adsperge sapores, 43 fodere. 45 e levi. 58 hic. 60 trita melisphylla et cerinthae ignobile gramen, tinnitusque cie et Matris quate cymbala circum: ipsae consident medicatis sedibus, ipsae intima more suo sese in cunabula condent. sin autem ad pugnam exierint-nam saepe duobus regibus incessit magno discordia motu, continuoque animos vulgi et trepidantia bello tum trepidae inter se coëunt pinnisque coruscant miscentur magnisque vocant clamoribus hostem. ingentes animos angusto in pectore versant, 80 90 ardentes auro et paribus lita corpora guttis. at cum incerta volant caeloque examina ludunt contemnuntque favos et frigida tecta relinquunt, instabiles animos ludo prohibebis inani. nec magnus prohibere labor : tu regibus alas eripe; non illis quisquam cunctantibus altum ire iter aut castris audebit vellere signa. invitent croceis halantes floribus horti et custos furum atque avium cum falce saligna ipse thymum pinosque ferens de montibus altis atque equidem, extremo ni iam sub fine laborum vela traham et terris festinem advertere proram, forsitan et, pingues hortos quae cura colendi ornaret, canerem, biferique rosaria Paesti, quoque modo potis gauderent intiba rivis et virides apio ripae, tortusque per herbam cresceret in ventrem cucumis; nec sera comantem narcissum aut flexi tacuissem vimen acanthi pallentesque hederas et amantes litora myrtos. namque sub Oebaliae memini me turribus altis, qua niger umectat flaventia culta Galaesus, Corycium vidisse senem, cui pauca relicti iugera ruris erant, nec fertilis illa iuvencis nec pecori opportuna seges nec commoda Baccho. hic rarum tamen in dumis holus albaque circum lilia verbenasque premens vescumque papaver, regum aequabat opes animis, seraque revertens nocte domum dapibus mensas onerabat inemptis. primus vere rosam atque autumno carpere poma, 125 arcis. 112 tinos. 100 110 120 130 et cum tristis hiemps etiamnum frigore saxa rumperet et glacie cursus frenaret aquarum, ille comam mollis iam tondebat hyacinthi aestatem increpitans seram Zephyrosque morantes. ergo apibus fetis idem atque examine multo primus abundare et spumantia cogere pressis mella favis; illi tiliae atque uberrima pinus, quotque in flore novo pomis se fertilis arbos induerat, totidem autumno matura tenebat. ille etiam seras in versum distulit ulmos eduramque pirum et spinos iam pruna ferentes iamque ministrantem platanum potantibus umbras. verum haec ipse equidem spatiis exclusus iniquis praetereo atque aliis post me memoranda relinquo. nunc age, naturas apibus quas Iuppiter ipse addidit, expediam, pro qua mercede canoros Curetum sonitus crepitantiaque aera secutae Dictaeo caeli regem pavere sub antro. solae communes natos, consortia tecta urbis habent, magnisque agitant sub legibus aevum, et patriam solae et certos novere Penates; venturaeque hiemis memores aestate laborem experiuntur et in medium quaesita reponunt. namque aliae victu invigilant et foedere pacto exercentur agris; pars intra saepta domorum narcissi lacrimam et lentum de cortice gluten prima favis ponunt fundamina, deinde tenaces suspendunt ceras; aliae spem gentis adultos educunt fetus; aliae purissima mella stipant, et liquido distendunt nectare cellas. sunt, quibus ad portas cecidit custodia sorti, inque vicem speculantur aquas et nubila caeli; aut onera accipiunt venientum, aut agmine facto ignavum fucos pecus a praesepibus arcent. fervet opus, redolentque thymo fragrantia mella, ac veluti lentis Cyclopes fulmina massis 169 fervit. 141 tinus, 140 150 100 170 |