Martia progenies, Hector, tellure sub ima Martiis caelebs quid agam kalendis
Mater Lacaena clipeo obarmans filium
Mater optuma, tu multo mulier melior mulierum Maximus Iliacae gentis certamina uates
Mea mater grauida parere se ardentem facem Mea puer quid uerbi ex tuo ore audio?
Mea puera quid uerbi ex tuo ore supera fugit? Me lapidem quondam Persae aduexere, tropaeum Memnona si mater, mater plorauit Achillem Me niue candenti petiit modo Iulia. rebar Mercuri, nam te docilis magistro
Metiri se quemque decet propriisque juuari Militat omnis amans, et habet sua castra Cupido Mirabar quidnam misissent mane Camenae Miser Catulle, desinas ineptire.
Mortalis nemo est quem non attingit dolor Motum ex Metello consule ciuicum Multa dies in bello conficit unus
Multas per gentis et multa per aequora uectus Multi iniqui et infideles regno, pauci beniuoli Musae, quae pedibus magnum pulsatis Olympum
Nam is demum miser est, cuius nobilitas miserias nobilitat 43, iv Nam praestatur uirtuti laus, sed gelu multo ocius
Namque in caeruleo candens nitet orbita mundo
Nec mi aurum posco nec mi pretium dederitis Ne forte credas interitura quae
Ne more pecoris otio transfungerer
Ne timeas illam, quae uitae est ultima finis Nomen cum uiolis rosisque natum
Nomen ego Ausonius, non ultimus arte medendi Non ebur neque aureum
Non possum reticere, deae, qua me Allius in re. Nosti si bene Caesium, libelle
Nouem Iouis concordes filiae sorores
Nulla potest mulier tantum se dicere amatam Nulla sors longa est: dolor ac uoluptas Nulli se dicit mulier mea nubere malle Nullum opus exsurgit quod non annosa uetustas Num te leaena montibus Libystinis Nunc est bibendum, nunc pede libero
Nunc quae causa deum per magnas numina gentis
Nyctilus atque Micon nec non et pulcer Amyntas Nympharum pater amniumque, Rhene Nymphius aeterno deuinctus membra sopore
O blandos oculos et o facetos
Occasu celeri feroque raptam
O crudelis adhuc et Veneris muneribus potens O decus Argolicum, quin puppim flectis, Vlixes Oderint dum metuant
Odi et amo: quare id faciam, fortasse requiris Odi profanum uolgus et arceo
O flexanima atque omnium regina rerum Oratio O fons Bandusiae splendidior uitro
O Fortuna potens, at nimium leuis
O fortunatos nimium, sua si bona norint
Ohe iam satis est, ohe libelle
O mihi curarum pretium non uile mearum
O mihi post nullos umquam memorande sodalis Omne quod Natura parens creauit Omnes mortales uictores, cordibus uiuis Omnes Sulpiciam legant puellae
Omnia tempus edax depascitur, omnia carpit Omnipotens, annosa poli quem suspicit aetas Omnis mulier intra pectus celat uirus pestilens O multa dictu grauia, perpessu aspera O nata mecum consule Manlio
O qui uenustos uberi facundia
Oraque magnanimum spirantia paene uirorum Ornat terra nemus: nunc lotos mitis inumbrat Orphea cum primae sociarent omina taedae Orphea delenisse feras et concita dicunt O saepe mecum tempus in ultimum
Otium, Catulle, tibi molestum est O Venus regina Cnidi Paphique O uetustatis ueneranda custos
Pacui discipulus dicor, porro is fuit Enni Paene insularum, Sirmio, insularumque Paruos non aquilis fas est educere fetus Paruus nobilium cum liber ad domos Passer, deliciae meae puellae Pastorum Musam Damonis et Alphesiboei Pater ipse colendi
Pauca mihi, niueo sed non incognita Phoebo Paupertas me saeua domat dirusque Cupido
Pectora fida tenet desiderium, simul inter.
Per tot signorum species contraria surgunt
Pindarum quisquis studet aemulari
Poetae tenero, meo sodali
Phoebe, faue: nouus ingreditur tua templa sacerdos
Postquam auem aspexit in templo Anchisa Postquam Discordia taetra
Postquam est mortem aptus Plautus, Comoedia luget
Postremus dicas, primus taceas.
Prima mihi Musa est sub fagi Tityrus umbra Principio aetherio flammatus Iuppiter igni Priscos cum haberes, quos probares, indices Probae etsi in segetem sunt deteriorem datae Probis probatus potius quam multis forem Proditus ad poenam sceleratae fraude Lacaenae Prosper conubio dies coruscat
Prospicito tecum tacitus quid quisque loquatur Psittace dux uolucrum, domini facunda uoluptas Psittacus, Eois imitatrix ales ab Indis
Puella senibus dulcior mihi cygnis
Puerarum manibus confectum pulcerrime
Quae mihi de rapto tua uenit epistola Celso Quaere nouum uatem, tenerorum mater Amorum Quaeris, quot mihi basiationes .
Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates Quamuis nouentium duonum negumate
Quandocumque igitur nostros mors claudet ocellos Quando ponebam nouellas arbores mali et piri . Quantus incedit populus per urbis
Quasi in choro ludens datatim dat se et communem facit Quei apice insigne Dialis flaminis gesistei
Quem ego nefrendem alui lacteam inmulgens opem Quem tu, Melpomene, semel
Quicumque ille fuit, puerum qui pinxit Amorem Quid faculam praefers, Phileros, quae nil opus Quid frustra quereris, colone, mecum
Quid mihi, Liuor edax, ignauos obicis annos Quid noctis uidetur in altisono
Quid petam praesidi aut exequar, quoue nunc Quid tacitus, Corydon, uultuque subinde minaci Quid tacitus, Mystes?
Quid tam sollicitis uitam consumimus annis Quid tibi, mors, faciam, quae nulli parcere nosti Qui legis Oedipoden caligantemque Thyesten Qui mali sunt, non fuere matris ex aluo mali
Qui mihi te, Cerinthe, dies dedit, hic mihi sanctus Quin et odoratis messis iam floribus instat Quin quod parere uos maiestas mea procat Quinti, si tibi uis oculos debere Catullum Quintiliane, uagae moderator summe iuuentae Quis desiderio sit pudor aut modus. Quis deus hoc medium uallauit uepribus aurum Quis fuit horrendos primus qui protulit ensis? Quis multa gracilis te puer in rosa
Quis potis est dignum pollenti pectore carmen Quisquis adest, faueat: fruges lustramus et agros Quisquis Cecropias hospes cognoscis Athenas Quisquis Flaminiam teris, uiator Quis uos exagitat furor
Quo Castalia per struices saxeas lapsu accidit Quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo Quod spirat tenera malum mordente puella Quoi dono lepidum nouum libellum. Quome tonas, Leucesie
Quoniam quieti corpus nocturno impetu
Quo tua, Romanae uindex clarissime linguae Quum praematura raptum mihi morte Nepotem
Romuleum Sicula qui fingit carmen auena Rumor ait crebro nostram peccare puellam
Salue, herediolum, maiorum regna meorum Scribant de te alii uel sis ignota licebit Sed neque Medorum siluae, ditissima terra Sed prius emenso Titan uergetur Olympo. Sed quid iam tenui prodest ratione nitentem Sed tempus lustrare aliis Helicona choreis Septimi, Gadis aditure mecum et Seseque ei perire mauolunt ibidem Set damnosa nimis panditur area Sexagesima, Marciane, messis
Sicanius uates siluis, Ascraeus in aruis
Sic Apollo, deinde Liber sic uidetur ignifer Sicelides Musae, paulo maiora canamus ! Sic profectione laeti piscium lasciuiam Si credis mihi, Quinte, quod mereris . Sic tibi florentes aequaeuo germine nati
Si daret auctumnus mihi nomen, Oporinos essem Si deus est animus, nobis ut carmina dicunt Sili, Castalidum decus sororum
Si, Lucane, tibi uel si tibi, Tulle, darentur
Si mihi susceptum fuerit decurrere munus Simul ac dacrimas de ore noegeo detersit . Sin illos deserant fortissimos uiros
Si potes, ignotis etiam prodesse memento Siqua recordanti benefacta priora uoluptas
Si quicquam mutis gratum acceptumue sepulcris Si quidem loqui uis
Si qui forte mearum ineptiarum
Si quis Auitacum dignaris uisere nostrum Si quis forte mei domum Catonis
Si tecum mihi, care Martialis .
Si tineas cariemque pati te, charta, necesse est Sit mihi talis amica uelim.
Siue igitur ratio praebentis semina terrae Si uero solem ad rapidum lunasque sequentis Soluitur acris hiems grata uice ueris et Fauoni. Sparge mero cineres bene olentis et unguine nardi Sperne mores transmarinos, mille habent offucia Splendor parentum nil mihi maius dedit Stat uetus et multos incaedua silua per annos Suave, mari magno turbantibus aequora uentis Summa deum, Pietas, cuius gratissima caelo Sunt aliquid Manes: letum non omnia finit Super alta uectus Attis celeri rate maria
Supprime iam lacrimas: non est reuocabilis istis
Tam malum est habere nummos, non habere quam malum est 296
Tandem concilium belli confessus agendi
Tanta moles labitur.
Te, Messalla, canam, quamquam tua cognita uirtus Temporibus nostris aetas cum cedat auorum
Te quoque, magna Pales, et te memorande canemus Te quoque Vergilio comitem non aequa, Tibulle Te, sale nata, precor, Venus, et genitrix patris nostri Tethya marmoreo fecundam pandere ponto Te uigilans oculis, animo te nocte requiro. Threiciam uolucrem fertur Iunonius ales Threicius quondam uates fide creditur canora Topper citi ad aedis uenimus Circai Transit Melitam
Triginta mihi quattuorque messes Tu, Andromacha, per ludum manu Tum autem lasciuum Nerei simum pecus
Tu quicumque mei ueheris prope limina busti Tu qui secura procedis mente, parumper Tu qui secura spatiaris mente uiator.
« ForrigeFortsæt » |