Pectora fida tenet desiderium, simul inter

Per tot signorum species contraria surgunt

Phoebe, faue: nouus ingreditur tua templa sacerdos
Pindarum quisquis studet aemulari

Poetae tenero, meo sodali

Postquam auem aspexit in templo Anchisa
Postquam Discordia taetra

Postquam est mortem aptus Plautus, Comoedia luget
Postremus dicas, primus taceas.

Prima mihi Musa est sub fagi Tityrus umbra
Principio aetherio flammatus Iuppiter igni
Priscos cum haberes, quos probares, indices
Probae etsi in segetem sunt deteriorem datae
Probis probatus potius quam multis forem
Proditus ad poenam sceleratae fraude Lacaenae
Prosper conubio dies coruscat.

Prospicito tecum tacitus quid quisque loquatur
Psittace dux uolucrum, domini facunda uoluptas
Psittacus, Eois imitatrix ales ab Indis
Puella senibus dulcior mihi cygnis

Puerarum manibus confectum pulcerrime

Quae mihi de rapto tua uenit epistola Celso
Quaere nouum uatem, tenerorum mater Amorum
Quaeris, quot mihi basiationes .

Qualis et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates
Quamuis nouentium duonum negumate
Quandocumque igitur nostros mors claudet ocellos
Quando ponebam nouellas arbores mali et piri.
Quantus incedit populus per urbis

Quasi in choro ludens datatim dat se et communem facit
Quei apice insigne Dialis flaminis gesistei

Quem ego nefrendem alui lacteam inmulgens opem

Quem tu, Melpomene, semel

Quicumque ille fuit, puerum qui pinxit Amorem

Quid faculam praefers, Phileros, quae nil opus nobis?

Quid frustra quereris, colone, mecum

Quid mihi, Liuor edax, ignauos obicis annos

Quid noctis uidetur in altisono.

Quid petam praesidi aut exequar, quoue nunc
Quid tacitus, Corydon, uultuque subinde minaci
Quid tacitus, Mystes?

Quid tam sollicitis uitam consumimus annis
Quid tibi, mors, faciam, quae nulli parcere nosti
Qui legis Oedipoden caligantemque Thyesten
Qui mali sunt, non fuere matris ex aluo mali

Qui mihi te, Cerinthe, dies dedit, hic mihi sanctus
Quin et odoratis messis iam floribus instat
Quin quod parere uos maiestas mea procat
Quinti, si tibi uis oculos debere Catullum
Quintiliane, uagae moderator summe iuuentae
Quis desiderio sit pudor aut modus.
Quis deus hoc medium uallauit uepribus aurum
Quis fuit horrendos primus qui protulit ensis?
Quis multa gracilis te puer in rosa

Quis potis est dignum pollenti pectore carmen
Quisquis adest, faueat: fruges lustramus et agros
Quisquis Cecropias hospes cognoscis Athenas
Quisquis Flaminiam teris, uiator
Quis uos exagitat furor

Quo Castalia per struices saxeas lapsu accidit
Quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo
Quod spirat tenera malum mordente puella
Quoi dono lepidum nouum libellum.
Quome tonas, Leucesie

Quoniam quieti corpus nocturno impetu

Quo tua, Romanae uindex clarissime linguae
Quum praematura raptum mihi morte Nepotem

Romuleum Sicula qui fingit carmen auena
Rumor ait crebro nostram peccare puellam

No.

186

245

· 7, iii

90

268, i

149

362

157

125

71

158

234

271, iii
242

7, vii
98
274

I, ii

41

61

286, i

358, c

189

344

Salue, herediolum, maiorum regna meorum
Scribant de te alii uel sis ignota licebit
Sed neque Medorum siluae, ditissima terra
Sed prius emenso Titan uergetur Olympo.
Sed quid iam tenui prodest ratione nitentem
Sed tempus lustrare aliis Helicona choreis
Septimi, Gadis aditure mecum et
Seseque ei perire mauolunt ibidem
Set damnosa nimis panditur area
Sexagesima, Marciane, messis

Sicanius uates siluis, Ascraeus in aruis

Sic Apollo, deinde Liber sic uidetur ignifer
Sicelides Musae, paulo maiora canamus !
Sic profectione laeti piscium lasciuiam

Si credis mihi, Quinte, quod mereris .
Sic tibi florentes aequaeuo germine nati

Si daret auctumnus mihi nomen, Oporinos essem
Si deus est animus, nobis ut carmina dicunt
Sili, Castalidum decus sororum

Si, Lucane, tibi uel si tibi, Tulle, darentur

Si mihi susceptum fuerit decurrere munus
Simul ac dacrimas de ore noegeo detersit .
Sin illos deserant fortissimos uiros

Si potes, ignotis etiam prodesse memento
Siqua recordanti benefacta priora uoluptas

Si quicquam mutis gratum acceptumue sepulcris
Si quidem loqui uis

Si qui forte mearum ineptiarum

Si quis Auitacum dignaris uisere nostrum
Si quis forte mei domum Catonis

Si tecum mihi, care Martialis

Si tineas cariemque pati te, charta, necesse est
Sit mihi talis amica uelim.

Siue igitur ratio praebentis semina terrae
Si uero solem ad rapidum lunasque sequentis
Soluitur acris hiems grata uice ueris et Fauoni .
Sparge mero cineres bene olentis et unguine nardi
Sperne mores transmarinos, mille habent offucia
Splendor parentum nil mihi maius dedit
Stat uetus et multos incaedua silua per annos
Suave, mari magno turbantibus aequora uentis
Summa deum, Pietas, cuius gratissima caelo
Sunt aliquid Manes: letum non omnia finit
Super alta uectus Attis celeri rate maria
Supprime iam lacrimas: non est reuocabilis istis

No.

119, a

6, iv

8, vii

311, iii

97
ΙΟΙ
9,

104

375

52

268, iii

333

336

197

114

152, i

343

297

353

208

67

260

177

76

194

Tam malum est habere nummos, non habere quam malum est 296
Tandem concilium belli confessus agendi

Te, Messalla, canam, quamquam tua cognita uirtus
Temporibus nostris aetas cum cedat auorum

Te quoque, magna Pales, et te memorande canemus
Te quoque Vergilio comitem non aequa, Tibulle
Te, sale nata, precor, Venus, et genitrix patris nostri
Tethya marmoreo fecundam pandere ponto
Te uigilans oculis, animo te nocte requiro.
Threiciam uolucrem fertur Iunonius ales
Threicius quondam uates fide creditur canora
Topper citi ad aedis uenimus Circai

Tum autem lasciuum Nerei simum pecus

Tu quicumque mei ueheris prope limina busti

Tu qui secura procedis mente, parumper
Tu qui secura spatiaris mente uiator

Tu quoque tu in summis, o dimidiate Menander
Tyrrhena regum progenies, tibi

Vado, sed sine me, quia te sine, nec nisi tecum
Vane, quid affectas faciem mihi ponere, pictor
Vate Syracosio qui dulcior Hesiodoque
Venandi cano mille uias hilarisque labores
Vendidit hic Latium populis agrosque Quiritum
Venus amoris altrix genetrix cuppiditatis, mihi.
Verani, omnibuş e meis amicis .

Ver erat et blando mordentia frigora sensu
Verona docti syllabas amat uatis

Verum est an timidos fabula decipit

Verum est quod cecinit sacer

Vesper adest, iuuenes, consurgite: Vesper Olympo

Vesper it ante iubar quatiens

Victa prius nulli, nullo spectata triumpho.

Vides ut alta stet niue candidum

Vidi te in somnis fracta, mea uita, carina

Virginis inde subest facies, cui plena sinistra

Virtuti sis par, dispar fortunis patris.

Virum mihi, Camena, insece uersutum

Vitam quae faciant beatiorem

Viuamus, mea Lesbia, atque amemus

Viue laetus quique uiuis, uita paruom munus est
Vixi beatus dis, amicis, literis

Vixi puellis nuper idoneus

Vna est nobilitas argumentumque coloris
Vnctis falciferi senis diebus

Vndarum rector, genitor maris, arbiter orbis
Vnde haec, unde haec flamma exoritur?
Vndenis pedibusque syllabisque

Vnde sacro Latii sonuerunt carmine mentes?
Vndique conueniunt uelut imber tela tribuno
Vnus homo nobis cunctando restituit rem
Vos qui regalis corporis custodias

Vos tenet, Etruscis manat quae fontibus unda
Vrsus togatus uitrea qui primus pila .
Vtinam ne in nemore Pelio securibus

Vt rudibus pueris monstratur littera primum
Vulgare amici nomen, scd rara est fides
Vxor, uiuamusque ut uiximus et teneamus.

OXFORD: HORACE HART, M.A.

PRINTER TO THE UNIVERSITY