२६ ल्यू । २७ ू है। २८ मोटा दछडानें लेनें वयस्यैौ नें कमें जमीनें प्रसन्न था । २४ क्वेंम्क्ये ए मारौ दीकरैः मुञ्च धैनें जोवता थये। है. ये खेावा मयत ने फरी पाम्यौ गया वळी ये चानन्द करवा २५ लाग्यौ । वळ येना मोटा दोकरौ खेतरमा इतौ वळो ब्रावतार त्ये घर नें मा पडतो ने वाजू नें नांच साह वळीं एक चिरवादारनें तेडीनें त्येनें पूछू ं क्ये ए त्येणें कय ं क्ये तारौ भाइ ग्रायैौ नें तारा वापयें मोटा बछडानैं वश्यै क्वेंम क्ये त्येनें रूढी का स्थामा 1 वळो त्थे रिसायौ इतौ नें माहे जावा नहीं चाय्य ं त्येथी त्येना बापयें नोसरों नें त्येनी वोबतो कौधो । २९ येणें उत्तर देनें पोतांना बाघनें कयू को में इटळा वर्ष तारी सेवा कोधी नें तारूं हुकम क्यारे नहीं उल्लघु परंतु त्ये क्यारे मनें एक केळीपण नहीं आायो क्ये हूं पोतांना भा २० लाशने साथै ज्ञानंन्द करूं । परंतु तारा ज्ये दोकरा यें वेश्या है | नें साथै रहनें तारूं बाधू द्रथ उडावों नाख्यू ३१ त्यें व्येना आवताज त्येनें माटै जाडा बछडानें वश्यै । त्ये त्येनें कयूं क्ये हे दोकरा तू सदा मारे पासै चैरै नें मारी ३२ सर्व्व वखौ तारों है । कामारूं यांनन्द करवू नें प्रसन्न ता करवू ं अवश्य है कमको तारौ भाई मुग्रहतो ने जीवता थाय है त्थे खरावी गयो हतो ने पाया गया है । १६ सोळनों पर्व्व । - वळी येणें पोतांना शिष्यनें क्यू एक धनवान मणीस हतो को ज्येनों एक कामदार हत ने त्येनें ऊपर वरामद थयौं क्ये त्येणें त्येने माळनी हाय २ कोधी । वळी त्येर्णे येनें तेडोनें कैयूँ क्ये यशू है क्ये हं तारा विषयमा साम्हळछू तारा कामदारीना कामन निकास कर कोमको त एवेळाथी कामदार थावा नही टू करोश कॉमकों मारा माल्यिक प्रधानी मगधी छोटा वैछ हूं माटी कापवा नही सकूंकू ने भीख मागवामा प हं जाहू को ये करोश को प्यारे को ध्यारै कामदारोथो मंठा घाऊ व्यारे थे मनें पोतांना भू घरमा ल्यै । त्यारै पातांना माल्यिकना हरकोई चेदारेनें घोतानें पासे तेडीनें येणें पहलानें क्यू' को ( मारा थणीनें वर्ने केटळू कापवू है । व्येखें क्यू ं नये से बाव तेल त्येखें त्येनें क्यू ं क्ये घोतांनो चिट्ठी ल्यै बेसीमें वहला ७ पंचास लिख । वली त्येणें बोजानें क्यू' क्ये तनें कंटळ घे है त्येों कयूं को सै। कोर गहं वळी त्येखें त्येनें क्यूं वये तारे। चिहायै नै भस्मो लिख । वळी धणीयें त्ये कान्याव करवावा का प्रधाननी त्येनी बडाई कोधी कोमक्ये येणें बुडिन' काम कीथू कम्ये ए संसारमा छैंया मोतानी न्यावना वधमा ९ अजवाळाना याचौथो बुद्धिवान घायछ । एप तम्नें कहं को तानें मादै यथार्थ धनथो मित्रता करे को प्यारे तमें छोरा घाऔ । हो त्यारै ले समुने कानन्त निवास मा ल्यै । ज्ये माणस घोडामा इतवारी ये घणामायण इत् बारी थायछे वळी ज्ये माणस घोडामा बिना इतवारी ये ९१ घामायण विनाइतबारी है । रथो ज्ये यथार्थ धनमा नमे इतबारों नथाओ तो तन्हारे पासै साचा धन्ने कौ ११ सये । वळी श्रीजा माबसना धनमा जो विश्वास नह तौ तमारू निज धन समनें कोण आपणे । कोई चाकर बे १२ धणीनी सेवा करवा नहीं सकैछै कोमक्ये ले सक्ने सग क में बोजानें वाल्छ करुशे को एकनी सेवा करों ने बोजानें तुच्छ करणे तमें ईश्वरनी वळी धननी सेवा करवा नहीं सकाछौ । १० वळी धननी इच्छा करवावाळा फारिशियौये ए सर्व सान्ह १५. यू ने व्येनो निन्दा क्रोधो । पळी येणें त्येहोवें क्यू कये तमें व्येछो को ज्ये माणसाना सामा पोताचानें साधु करी दिखाडैछै परंतु ईश्वर तमारूं मन जाते है क्यम्क्ये ज्ये माख साना वच्मा नामोता थाय त्ये ईश्वर ना सामा सूग करवा १६ ने लायक है । तारत नें आचार्य योहन्सुधी हता ये वेळाथो ईश्वरन् राज जलायू जायके ने सौ माणस येना घी तारत एक बिंदु मिटवाथी सभ १८ ने भूमिन वही जावू सहज है । १७ बळी जाय । F te हर कोई मणीस मातांनो धणियाणीनें मूंकोनें नें बोजीनें परणीनें परत्रों भोग करैछे में हरकोई माणस घटना त्याग कोधी बाय डो नें परखोनें परस्त्री भाग करे है । एक धनवान मणोस इतैा कये ध्ये वैजयो रंगना लुगडा ने झाँसौ वागौ प्रथको हतो में दादी मोटा चानन्द २० थी दाने काप्यो । वळी लाजार नामोता एक क भरेलों त्येना वारणानें पासे मूंक्य वळी धनवानना वाजेोदथो ज्ये कटकाकोर यडै त्येहाख्यो पेट भरवा चायू' परंतु कूतराचयें नादोनें २२ त्येना घावैनेिं चाव्या । वळो किनो मृत्यु थर्ड ने दूत येनें अबराट्रामना हैया ऊपर ले गया धनवानपण मूच्चै नैं गोर २३ मा मूक्यौ गया । वळी परलेोकना वच्मा यातनामा रहोनें येणें पोतांना नेत्र उघाडीने वेगळाथी अब्राहाम् २० जाया ने येना हैया ऊपर लाबार नेपण ओोयैो । वळी त्येणें होहो करोनें कयू को है बाय ब्राहाम मारा पर दया कर नें लाजारनें मोकल' को मोतांनी बांगळीनी कोर नें पाणीमा डुबाडीनें मारो शोभनें टाढ़ी करें कमको २५. हं एवल्देवमा दुख मामू हूँ । परंतु अब्राहामये त्येनें क्यूं क्ये हे दोकरा मरण कर को व्यें ये तांना जीवामा पोतां नो चाच्छो वस्तै नें पामो में लाजारयें त्येजरोपण भूडा 106 १६ एसऊ विनापण में में तमारा वचमा मोटी एक नाळो राखी गई है त्येथी ज्ये यांधी तमारे पासे जावा चाले. त्थे तर्कों सक्चैवै एवू ́ज त्ये त्यांथो अमारे पासै जावा नहीं २७. एक्यैछ । त्येणें कयूं क्ये हे बाप एथी हूं वीनती करूं २८ को तू त्येनें मारा बायना घरमा मोकल । कोमक्ये मारा यांच भाई है ये येोनें पासै सरक्षी घे को त्येषण र यातना २९ नी ठामना न वै । श्रब्राहाम्ये येनें राय को त्येहाण ३० नो माशड् नें आचार्य हैं त्ये शेखनी वात साह ळियं । त्येखें क्यू ँ क्वे हे बार अब्राहाम एवं नही परंतु के ई मणीस ३१. मोज्ये येहा ने पासै जाय तो ये मन फेरव्थे । त्येखें त्येहाख्ने कयौं क्ये जो माशों ने प्राचार्येनें न साह बैौ कार्ड युधो उठवाथोषण त्थे नही मानणे । १७ सत्तरमे पर्व्व । - वळी येणें पोतांना शिव्यानें क्यू को विनासकवावाळा है को रोको न याव परंतु ताप येनें को १ ज्येघो वै । एन्हाना ना वच्मा एक मयोस्ना फाट कावाथोपण त्येना गळामा घंटी बांधी जावोनें त्येनें समुद्र सावधान जे तारें। भाई वारा विरोधमा अपराध करे तो त्येनें डांट दें ध्ये! ३ मा नाख्या जावू त्येनू भलूं थातू ं । B मन फिरावै तौ त्येनें क्षमा कर । वळो ज्ये सातवार दाढी वारा विरोधमा अपराध करे ने सात विरियां हूं मन फेरवू ́ळू' कैनें तारे यासै फरो श्रावै तथ्य येनें ५ क्षमा कर । वळी दूतायें प्रभुनें कयूं को आमाविश्वास बधार । कळी प्रभुयें कयू को जो तमनें एक दाणा सरसौना वोजना वा विश्वास है तो ए सिकमीन झाडनें कहशै। क्ये उखड समुद्रमा बाबा जावळी ये ७ तम्हारी वात साम्हळशे । वळीपण तन्हारा दचमा कोई ९. को नही । ये चाकर खेतरथो माया पाइळ येनें तुरत पशे को जा जम्वानें बैस । पण त्यैनें नही कौश को मारा खावा मूं प्यार कर ने कैड बांध नें में प्यारसुधी खाधू पीधू नथो है व्यारसुधी मारी सेवा कर ने, येपाछळ तू खाईश नं. ६ पोश । ये चाकरवा ये कम कोधाथका काम करवा थो येशू येना अनुग्रह को धाथको मानशे हं समकुछ व प्यारे वमारे पासै हुकम कीधाथका सऊ काम तमें कोधाहता त्यारैपस कहै। को धमें निकम्मर चाकर छैयें कामें पोतांना उचित करवान् काम को धू है । ११. बळी त्ये विशालममा जावाथी एव घयू कों त्ये शमरोन्नें ९२ गालिलिना वचमा थैनें गयो । वळी त्थे एक गामडा मा पहुंचता दश कोठी मणीस त्येनें साथै मया में वेगळे १३ उभा थया । बळी होयें होहो करीनें कयू को है. १० विशु प्रभु अमारा ऊपर दया कर । वलो येनें त्ये हे नै जेईनें क्यूं जनें पेतां नें गौरने यासै देखाड बळी १५ जातार एव ं घयू को त्ये पवित्र थे गया । व्येोयना एक माणस्यें जाया क्ये पत्ते रू थयो रथी मोटो होहोथो १६ ईश्वरनी लुति करीनें फरो गये । । में त्येनो स्तुति करोनें १७ येना पगो ऊपर माथू मूक्यू व्ये एमराणी हतौ । वळी विशुयें उत्तर देनें क्यूं को शू दश मणीस पवित्र कोधा १८ नहीं गया तौ बोजा नव मणोस । ईश्वर ने बड़ाई देनें मटै ए बीजो यातना मयोस्ना विना बीजेा कोई १८. माम्यों नही गया । चळो त्येणें त्येनें क्यूं को भ था जा तारा विश्वासयें तनें रूपा को है । । बळी ईश्वरनू राज क्यारे आवशे फारिशियैांथो बात पूछा धका थावायी थे मेें त्येहोनें उत्तर दोधों क्यू को ईश्वरनू' राज लक्षणयोगी यावे है । |