Billeder på siden
PDF
ePub

O DE IV.

AD XANTHIAM PHOCEVM.

N sit ancillae tibi amor pudori,

Xanthia Phoceu prius insolentem
Serva Briseis niveo colore

Movit Achillem.

Movit Aiacem Telamone natum
Forma captivae dominum Tecmessae :
Arsit Atrides medio in triumpho
Virgine rapta,

Barbarae postquam cecidere turmae
Thessalo victore, et ademtus Hector
Tradidit fessis leviora tolli
Pergama Graiis.

Nescias, an te generum beati

Phyllidis flavae decorent parentes :
Regium certe genus, et Penates
· Maeret iniquos.

Crede, non illam tibi de scelesta
Plebe delectam ; neque sic fidelem
Sic lucro aversam potuisse nasci
Matre pudenda.

2

Brachia, et vultum, teretesque suras
Integer laudo fuge suspicari,
Cuius octavum trepidavit aetas

Claudere lustrum.

O DE IV.

A SANTIA FO CEO.

Non desti amor d'ancella in te rossore

Foceo, le prime insolite scintille
Briseide serva col gentil candore
Destò in Achille.

Vinser le grazie di Tecmessa ancella
Il Telamonio Sire: arder si vide
Infra i trionfi suoi de la donzella
Rapita Atride;

Dal tessalico eroe poichè fu vinto
Il barbar' oste, e dopo lunga noia
Lasciò facil conquista Ettore estinto
A' Greci Troia.

Di Filli bionda i genitor beati

Al genero non sai se accrescan pregio:
Ella certo lamenta i Lari ingrati,

E'l sangue regio.

No, vil sceltume di plebaglia rea

Non dei supporla; nè d' oro a la fame
Nascer si avversa, sì fedel potea

Da madre infame.

Le braccia, il volto, e 'l piè tornito, ignavo A fraudi io lodo: ogni geloso morso Schiva per uom, cui già volò l'ottavo Lustro sul dorso.

O DE V.

NONDVM subacta ferre iugum valet

Cervice, nondum munia comparis
Aequare, nec tauri ruentis

In venerem tolerare pondus.

Circa virentes est animus tuae
Campos iuvencae, nunc fluviis gravem
Solantis aestum, nunc in udo
Ludere cum vitulis salicto

Praegestientis. Tolle cupidinem
Immitis uvae: iam tibi lividos
Distinguet autumnus racemos
Purpureo varius colore.

Iam te sequetur: currit enim ferox
Aetas; et illi, quos tibi demserit
Apponet annos : iam proterva
Fronte petet Lalage maritum

Dilecta, quantum non Pholoe fugax; Non Chloris, albo sie humero nitens Vt pura nocturno renidet

O DE V.

Nè al giogo il collo ha docile,

Nè il fianco può librar

Marital opra,

e'l fervido

Di toro ebro di Venere
Impeto tollerar.

A'verdi campi dedito

La tua giovenca ha il cor:
Ruzza tra' molli salici

Or co' vitelli, or tempera
Ne l' acque il grave ardor.
D'uva immatura spegnere
Sappi'l desio verrà
L'autunno, e già di, vario
Color purpureo i lividi
Grappoli tignerà.

Già già ti segue: rapido

Fervida etade ha il piè,
E a lei vedrassi aggiugnere
Quegli anni irreparabili,
Che scemerà da te.

Mirala intrepid' avida
D'amplesso marital;
De la fugace Foloe,
Di Clori la tua Lalage
Più amabile rival

Ne splende il candid' omero,
Com' arder Cintia suol

Sul mare in notte placida,

Luna mari; Cnidiusve Gyges,

Quem si puellarum insereres choro
Mire sagaces falleret hospites
Discrimen obscurum, solutis

Crinibus, ambiguoque vultu.

« ForrigeFortsæt »