Lesbia cum tenerò te posset amare Catullo. 4 in. I Idem lib. 14. epigr. 77. quod inscribitur Cavea Erabeas 1 Si tibi talis erit, qualem dilecta Catullo Lesbia plorabat, hic habitare potest. Idem lib. eodem epigr. 195. Tantum magna suo debet Verona Catullo, A. Gellius Noct. Attic. lib. 7. cap. 20. Catullus quoque elegantissimus poëtarum. (et infra eod. capite.) Idem lib. 19. cap. 9. Ecquis nostrorum poëtarum tam fluentes carminum delicias. fecisset? nisi Catullus, inquiunt, forte pauca, et Calvus itidem pauca. (vid. eundem lib. 6. cap. 16.) Ausonius Drepanio Pacato Latino. Cui dono lepidum novum libellum Veronensis ait poëta quondam, Inventoque dedit statim Nepoti. Macrobius lib. 2. Saturnal. cap. 1. Saturnalibus, optimo dierum, ut ait Veronensis poëta. (vid. carmen 14.) L. Apuleius in Apologia. Eadem igitur opera accusent C. Catullum, quod Lesbiam pro Clodia nominarit. Sidonius Apollinaris epistola 10. lib. 2. ad Hesperium. Reminiscere quod sæpe versum complevit Lesbia cum Catullo. Severinus Boethius de Consolat. Philosophiæ lib. 3. Prosa 4. Num vis ea est magistratibus, ut utentium mentibus virtutes. inserant, vitia depellant? Atqui non fugare, sed illustrare potius nequitiam solent; quo fit, ut indignemur, eos sæpe nequissimis hominibus contigisse. unde Catullus licet in curuli Nonium sedentem, strumam appellat. (vid. carmen 52.) Diomedes Grammaticus lib. 3. cap. 6. de Iambico. Cujus carminis præcipui scriptores apud Græcos Archilochus, Hipponax, apud Romanos Lucilius, et Catullus, et Horatius, et Bibaculus. Terentianus Maurus in Tractatu de Literis, Syllabis, Pedibus, et Metris. v. 838. ubi de Phalacio hendecasyllabo. Exemplis tribus hoc statim probatis, Docti carmine quæ legis Catulli etc. Idem tractatu eodem v. 1031. Hunc lucum tibi dedico, consecroque, Priape, etc. VERSUUM genera, quibus in epigrammatibus ceterisque poëmatiis utitur CATULLUS, numero quatuordecim occurrunt, Principem locum obtinet Phalacius hendecasyllabus, qui constat e spondeo, dactylo, ac tribus trochæis, hoc pacto: Quoi dō | nō lěpĬ | dūm nŏ | vūm lĩ | bēllŭm In prima tamen sede apud antiquiores poëtas trochæum, vel iambum loco spondæi nonnunquam recepit, ut in sequentibus: Arĭ | dã modo | pūmi | ce expo | litům In altera poëta noster carmine 57. 7. creticum sive amphimacrum semel usurpavit: Jukeboūno în lēctǎlō |ērů | dîtú | lî ámbð Versus autem ille initio carminis 40. Quænam te mala mens, miselle Ravide. hypermeter est, sive una syllaba redundans. quem hac ratione metimur, ut postrema syllaba per synalephen elidatur a prima subsequentis, quae incipit a vocali: LO Quænām | të mălă | mēns mi | sẽllě | Rāvi | de ˇAgīt. Hoc primo genere versus utitur Catullus trecies novies, videlicet carmine 1. 2. 3. 5. 6. 7. 9. 10. 12. 13. 14. 15. 16. 21. 23. 24. 26. 27. 28. 32. 33. 35. 36. 38. 40. 41. 42. 43. 45. 46. 47. 48. 49. 50. 53. 54.56. 57. 58. ་་་་ II. Sequitur secundo loco Iambicus trimeter, seu senarius,[ acatalectus. Hic sex pedibus constat, qui omnes possunt, esse iambi, ut: Feng | Bill = |...9 "Ait fuis | sẽ nā | vĭūm | cělēr | rĭmūs Interdum vero in locis disparibus, puta in primo, tertio, quinto spondæus admittitur, pes iambo igorúλaßos, etsi non ivóxporos : [ nonnunquam etiam imparisyllabi, ut anapæstus, oro, dactylus, tribrachys. At in locis paribus, nempe secundo, quarto, ultimo, extra comoediam, et fabulas Phaedri sopias, comico fere stylo scriptas, præter iambum vel tribrachyn ceteri pedes vix recipiuntur. Exempla mixti Iambici: Stella in curù | lī strū | mă Nō | nĭūs | sēdēt Per con sula tum pe je rat Vatinius Hoc genere Catullus utitur quater, nimirum carmine hæc 4. Phaselus ille, quem videtis, hospites. 20. Ego hæc, ego arte fabricata rustica. 29. Quis hoc potest videre, quis potest pati. porro tria carmina constant ex Iambicis puris. 52. Quid est, Catulle, quod moraris emori? E mixtis hoc Iambicis est. III. Succedit superioribus Choliambus, sive Scazon, in omnibus præcedenti conveniens, si duos ultimos pedes excipias; etenim ordine præpostero quintus pes semper est iambus, ultimus semper spondæus, ut: Fūlsẽ | rẻ quon | đàm cãn | didi | tībi | soles Hoc genus a Catullo septies adhibetur. 22. Suffenus iste, Vare, quem probe nosti. IV. Quarti generis est Sapphicus hendecasyllabus, qui constat e trochæo, spondæo, dactylo, et rursum duobus trochæis, ut: Sive in extremōs pěně | trärit | Indos quamquam interdum poëta noster altera in sede trochæum collocaverit. Exempla sunt: Seu Să cas să gittiferosque Parthos Pauca Oti nunti ate me am puellæ Catulle ti bi molestum est AX Illi autem versus abundant semipede, qui absorbetur a prima Vocali subsequentis LOLOT 25 .08.(Nullum amans vere, sed identidem omniom.68 .38 Qui illius culpa cecidit, velut prati. In eo autem non servatur synalophe, sed hiatus relinquitur quarto loco: Pinto ing Gallicum Rhe|num hōrribi | lesquě | últi Hoc genere versus utitur Catullus bis, nimirum in duabus odis, quarum utraque est dicolos tetrastrophos; constant enim ex du•! ** plici genere versuum, Sapphico et Adonio, singulæque earum strophe quaternis versibus concluduntur:P Carm. 11. Furi, et Aureli, comites Catulli. 7131 51. Ille mî par esse deo videtur. Color ༔ ྃ་་ M V.Quinti generis est Adonius, versiculus exiguus, qui constat dactylo et spondæo, ut: fliǎrūmpēns Utitur eo Catullus bis, ut paulo ante diximus. VI. Ad sextum genus pertinet Trochaicus Stesichorius, quem Antispasticum etiam vocant, Priapeium, et Angelicum: qui versus constat sex pedibus: choreo vel spondæo, dactylo, crerarius dactylo, iterum choreo vel spondæo, iterum tico C -- Et să lirě pǎ rátum habes | sēd vě | rēris în | eplă In fōs sentiens rustica curi super nată sě quam si nulla sit usquam confor mata se curi parva ferens manu utitur eo versu Catullus ter, nimirum: Carm. 17. O Colonia, quæ cupis ponte Indere ligneo. 19. Hunc ego, juvenes, locum, villulamque palustrem. VII. Septimi generis est Iambicus tetrameter catalectus, qui constat septem pedibus, et cæsura in fine. Ad eum porro faciendum servantur omnia, quæ ad Iambicum trimetrum pertinent. Exemplum sit: Remit tě pal | lĭūm | mĭhĩ | měüm | quòd în | võlås | tĭ In illo versu est amphibrachys - secundo loco, anapestus, tertio: Quum dēļ via mulier a litēs | ōsten dit ōs] citan | těs in illo autem spondæus loco septimo: īnvi | să tūr | pĭtēr | tîbî | flăgēl | là con | scribil | lent VIII. Octavi generis est Choriambus, qui constat quinque pedibus, nimirum spondeo, tribus choriambis, et pyrrhichio, ut : Ventōs irrită fer | re et nebulas | aĕrias sinis Hoc versus genere conscripta est Horatii ode 18. lib. 1. Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem. Utitur eo Catullus semel carmine 30. Alphene immemor, atque unanimis false sodalibus. |