o mutis quoque piscibus donatura cyeni, si libeat, sonum, totum muneris hoc tui est, quod monstror digito praetereuntium Romanae fidicen lyrae: quod spiro et placeo, si placeo, tuum est. IV. Qualem ministrum fulminis alitem, olim iuventas et patrius vigor venti paventem, mox in ovilia qualemve laetis caprea pascuis videre Raeti bella sub Alpibus dextras obarmet, quaerere distuli, sensere, quid mens, rite quid iudoles nutrita faustis sub penetralibus posset, quid Augusti paternus in pueros animus Nerones. fortes creantur fortibus et bonis; est in iuvencis, est in equis patrum virtus, neque inbellem feroces progenerant aquilae columbam: doctrina sed vim promovet insitam, rectique cultus pectora" roborant; utcumque defecere mores, indecorant bene nata culpae. quid debeas, o Koma, Neronibus, testis Metaurum flumen et Hasdrubal devictus et pulcher fugatis ille dies Latio tenebris, qui primus alma risit adorea, dirus per urbes Afer ut Italas ceu flamma per taedas vel Eurus per Siculas equitavit undas. post hoc secundis usque laboribus Romana pubes crevit, et impio vastata Poenorum tumultu fana deos habuere rectos, dixitque tandem perfidus Hannibal: cervi, luporum praeda rapacium, sectamur ultro, quos opimus fallere et effugere est triumphus gens, quae cremato fortis ab Ilio iactata Tuscis aequoribus sacra natosque maturosque patres pertulit Ausonias ad urbes, duris ut ilex tonsa bipennibus non hydra secto corpore firmior merses profundo: pulchrior evenit; luctere: multa proruet integrum cum laude victorem geretque proelia coniugibus loquenda. Carthagini iam non ego nuntios mittam superbos: occidit, occidit spes omnis et fortuna nostri nominis Hasdrubale interempto. nil Claudiae non perficient manus, quas et benigno numine Iuppiter defendit et curae sagaces expediunt per acuta belli.' V. Divis orte bonis, optume Romulae custos gentis, abes iam nimium diu; maturum reditum pollicitus patrum sancto concilio, redi. lucem redde tuae, dux bone, patriae: instar veris enim voltus ubi tuus adfulsit populo, gratior it dies et soles melius nitent. ut mater iuvenem, quem Notus invido flatu Carpathii trans maris aequora cunctantem spatio longhis annuo dulci distinet a domo, votis ominibusque et precibus vocat, curvo nec faciem litore demovet: sic desideriis icta fidelibus quaerit patria Caesarem. tutus bos etenim rura perambulat, nutrit rura Ceres almaque Faustitas, pacatum volitant per mare navitae, culpari metuit fides, nullis polluitur casta domus stupris, mos et lex maculosum edomuit nefas, laudantur simili prole puerperae, culpam poena premit comes. quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen, quis Germania quos horrida parturit fetus, incolumi Caesare? quis ferae bellum curet Hiberiae? condit quisque diem collibus in suis et vitem viduas ducit ad arbores; hinc ad vina redit laetus et alteris te mensis adhibet deum; te multa prece, te prosequitur mero 'longas o utinam, dux bone, ferias VI. Dive, quem proles Niobea magnae vindicem linguae Tityosque raptor sensit et Troiae prope victor altae Phthius Achilles, ceteris maior, tibi miles impar, ille, mordaci velut icta ferro ille non inclusus equo Minervae sed palam captis gravis, heu nefas heu, ni tuis victus Venerisque gratae doctor argutae fidicen Thaliae, |