quinta parte sui nectaris imbuit. felices ter et amplius,

quos inrupta tenet eopula nec malis divolsus querimoniis

suprema citius solvet amor die. 20

XIV.

0 navis, referent in mare te novi
fluctus! 0 quid agis? fortiter occupa
portum! nonne vides ut
nudum remigio latus

et malus celeri saucius Africo 5
antemnaeque gemant ac sine funibus
vix durare carinae
possint imperiosius

aequor? non tibi sunt integra lintea, non di, quos iterum pressa voces malo. 10 quamvis Pontica pinus, silvae filia nobilis,

iactes et genus et nomen inutile, nil pictis timidus navita pnppibus

fidit. tu nisi ventis 15 debes ludibrium, cave.

nuper sollicitum quae mihi taedium, nunc desiderium curaque non levis, interfusa nitentis vites aequora Cycladas. 20

• XV.

Pastor cum traheret per freta navibus
Idaeis Helenen perfidus hospitam,
ingrato celeris obruit otio
ventos, ut caneret fera

r

Nereus fata: 'mala ducis avi domum,
quam multo repetet Graecia milite,
coniurata tuas rumpere nuptias
et regnum Priami vetus.

heu heu, quantus equis, quantus adest sudor! quanta moves funera Dardanae genti! iam galeam Pallas et aegida currusque et rabiem parat.

nequicquam Veneris praesidio ferox pectes caesariem grataque feminis inbelli cithara carmina divides; nequicquam thalamo gravis

hastas et calami spicula Cnosii vitabis strepitumque et celerem sequi Aiacem: tamen heu serus adulteros crines pulvere collines.

non Laertiaden, exitium tuae gentis, non Pylium Nestora respicis? urgent inpavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus sciens

pugnae, sive opus est imperitare equis, non auriga piger. Merionen quoque nosces. ecce furit te reperire atrox Tydides, melior patre:

quem tu, cervus uti vallis in altera visum parte lupum graminis immemor, sublimi fugies mollis anhelitu, non hoc pollicitus tuae.

iracunda diem proferet Ilio matronisque Phrygum classis Achillei: post certas hiemes uret Achaicus ignis Pergameas domos'.

XYI.

0 matre pulchra filia pulchrior,
quem criminosis cumque voles modum
pones iambis, sive fiamma
sive mari libet Hadriano.

non Dindymene, non adytis quatit
mentem sacerdotum incola Pythius,
non Liber aeque, non acuta
sic geminant Corybantes aera,

tristes ut irae, quas neque Noricus
deterret ensis nec mare naufragum
nec saevus ignis ncc tremendo
Iuppiter ipse ruens tumultu.

fertur Prometheus addere principi limo coactus particulam undiquc desectam et insani leonis

vim stomaeho apposuisse nostro.

irae Thyesten exitio gravi stravere et altis urbibus ultimae stetere causae, cur perirent funditus imprimeretque muris

hostile aratrum exercitus insolens. compesce mentem! me quoque pectoris temptavit in dulci iuventa fervor et in ccleres iambos

misit furentem: nunc ego mitibus mutare quaero tristia, dum mihi fias recantatis amica

obprobriis animumque reddas.

XVII.

Velox amoenum saepe Lucretilem mutat Lycaeo Faunus et igneam defendit aestatem capellis

usque meis pluviosque ventos.

impune tutum per nemus arbutos quaerunt latentis et thyma deviae olentis uxores mariti,

nec viridis metuunt colubras

nec Martialis baediliae lupos, utcumque dulci, Tyndari, fistula valles et Usticae cubantis levia pcrsonuere saxa.

di me tuentur, dis pietas mea et Musa cordi est. hinc tibi copia manabit ad plenum benigno ruris honorum opulenta cornu.

hic in redueta valle Caniculae vitabis aestus et fide Teia dices laborantis in uno Penelopen vitreamque Circen.

hic innocentis pocula Lcsbii duces sub umbra, nec Semeleius cum Marte confundet Thyoneus proelia, nec metues protcrvum

suspecta Cyrum, ne male dispari incontinentis iniciat manus et scindat haerentem coronam crinibus inmeritamque vestem. XVIII.

Xnllam, Vare, sacra vite prius severis arborem

circa ruite solum Tiburis et moenia Catili:

siccis omnia nam dura deus proposuit, neque

mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.

qnis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat?

ps non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus?

ac nequis modici transiliat munera Liberi,

Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero

(lebellata, monet Sithoniis non levis Euhius,

emn fas atque nefas exiguo fine libidinum

fernunt avidi. non ego te, candide Bassareu,

invifum quatiam nec variis obsita frondibus

sib divum rapiam. saeva tene cum Berecyntio

Mnn tympana, quae subsequitur caecus amor sui

HSllens vacuum plus nimio gloria verticem

sranique fides prodiga, perlucidior vitro.

XIX.

Mater saeva Cupidinum

Thebanaeque iubet me Semelae puer et lasciva Licentia

finitis animum reddere amoribus. urit me Glycerae nitor

splendentis Pario marmore purius, urit grata protervitas

et voltus nimium lubricus aspici. in me tota ruens Venns

Cyprum deseruit, nec patitur Scythas et versis animosum equis

Parthum dicere nec quae nihil attinet. hic vivum mihi caespitem, hic

verbenas, pueri, ponite turaque

Horatius. Ed. Keller ct Haussner. 2