nec munus umeris efficacis Herculis

inarsit aestuosius. at siquid umquam tale concupiveris,

iocose Maecenas, precor manum puella savio opponat tuo,

extrema et in sponda cubet.

IV.

Lupis et agnis quanta sortito optigit,

tecum mihi discordia est, llibericis peruste funibus latus

et crura dura compede. licet superbus ambules pecunia,

fortuna non mutat genus. videsne, sacram metiente te viam

cum bis trium ulnarum toga, ut ora vertat huc et huc euntium

liberrima indignatio? 'sectus flagellis hic triumviralibus

praeconis ad fastidium arat Falerni mille fundi iugera

et Appiam mannis terit sedilibusque magnus in primis eques

Othone eontempto sedet. quid attinet tot ora navium gravi

rostrata duci pondere contra latrones atque servilem manum,

hoc, hoc tribuno militum?'

V.

'At o deorum quicquid in caelo regit terras et humanum genus,

quid iste fert tumultus, et quid omnium voltus in unum me truces?

per liberos te, si vocata partubus

Lucina veris adfuit, per hoc inane purpurae decus precor,

per improbaturum haec Iovem, quid ut noverca me intueris aut uti

petita ferro belua?' nt haec trementi questus ore constitit

insignibus raptis puer, inpube corpus, quale posset impia

mollire Thracum pectora, Canidia, brevibus inplicata viperis

crines et incomptum caput, iubet sepulcris caprificos erutas,

iubet cupressos funebris et uncta turpis ova ranae sanguine

plumamque nocturnae strigis herbasque, quas Iolcos atque Iliberia

mittit venenorum ferax, et ossa ab ore rapta ieiunae canis

flammis aduri Colchicis. at expedita Sagana per totam domum

spargens Avernalis aquas horret capillis ut marinus asperis

echinus aut currens aper. abacta nulla Veia conscientia

ligonibus duris humum exhauriebat ingemens laboribus,

quo posset infossus puer longo die bis terque mutatae dapis

inemori spectaculo, cum promineret ore, quantum extant aqua

suspensa mento corpora: exsecta uti medulla et aridum iecur

amoris esset poculum,

interminato cum semel fixae cibo

intabuissent pupulae. non defuisse masculae libidinis

Ariminensem Foliam et otiosa credidit Neapolis

et omne vicinum oppidum, quae sidera excantata voce Tbessala

lunamque caelo deripit. hic inresectum saeva dente livido

Canidia rodens pollicem quid dixit aut quid tacuit? 'o rebus meis

non infideles arbitrae, Nox et Diana, quae silentium regis,

arcana cum fiunt sacra, nunc, nunc adeste, nunc in hostilis domos

iram atque numen vertite. formidulosis cum latent silvis ferae

dulci sopore languidae, senem, quod omnes rideaut, adulterum

latrent Suburanae canes nardo perunctum, quale non perfectius

meae laborarint manus. quid accidit? cur dira barbarae minus

venena Medeae valent, quibus superbam fugit ulta paelicem,

magni Creontis filiam, cum palla, tabo munus inbutum, novam

incendio nuptam abstulit? atqui nec herba nec latens in asperis

radix fefellit me locis: indormit unctis omnium cubilibus

oblivione paelicum. a a, solutus ambulat veneficae

scientioris carmine.

non usitatis, Vare, pctionibus,

o multa fleturum caput,
ad me recurres, nec vocata mens tua

Marsis redibit vocibus;
maius parabo, maius infundam tibi

fastidienti poculum,
priusque caelum sidet inferius mari,

tellure porrecta super,
quam non amore sic meo flagres uti

bitumen atris ignibus.'
sub haec puer iam non, ut ante, mollibus

lenire verbis impias,
sed dubius, unde rumperet silentium,

misit Thyesteas preces:
'venena magnum fas nefasque non valent

convertere humana invicem.
diris agam vos; dira detestatio

nulla expiatur victima.
quin, ubi perire iussus expiravero,

nocturnus occurram furor,
petamque voltus umbra curvis unguibus.

quae vis deorum est Manium, et inquietis assidens praecordiis

pavore somnos auferam. vos turba vicatim hinc et hinc saxis petens

contundet obscenas anus; post insepulta membra different lupi

et Esquilinae alites, neque hoc parentes, heu mihi superstites,

effugerit spectaculum. '

VI.

Quid inmerentis hospites vexas canis ignavus adversum lupos?

Horatios. Ei. Keller et Haussner. 8

quin huc inanis, si potes, vertis minas

et me remorsurum petis? nam qualis aut Molossus aut fulvus Lacon,

amica vis pastoribus, agam per altas aure sublata nives,

quaecumque praecedet fera. tu, cum timenda voce complesti nemus,

proiectum odoraris cibum. cave, cave: namque in malos asperrimus

parata tollo cornua, qualis Lycambae spretus infido gener

aut acer hostis Bupalo. an, siquis atro dente me petiverit,

inultus ut flebo puer?

VII.

Quo, quo scelesti ruitis aut cur dexteris

aptantur enses conditi? parumne campis atque Neptuno super

fusum est Latini sanguinis? non ut superbas invidae Carthaginis

Romanus arces ureret, intactus aut Britannus ut descenderet

sacra catenatus via, sed ut secundum vota Parthorum sua

urbs haec periret dextera. neque hic lupis mos nec fuit leonibus,

numquam nisi in dispar feris. furorne caecus an rapit vis acrior

an culpa? responsum date! tacent, et ora pallor albus inficit,

mentesque perculsae stupent. sic est: acerba fata Romanos agunt

scelusque fraternae necis,