Et frustra cupies mollem componere versum; 19. Mollem, tenerum, elegia 20 25 Satis male cum superioribus ista coeunt; vide modo sententiam : « Si quando amaveris, tunc et mihi nomen dabis poetæ, nec poterunt juvenes sine desiderio ferre mortem meam. » Adjuvamus quidem interpretatione, « Nec poterunt vel te fatente juvenes, etc. » sed nec ita perapte locus connectiArdoris nostri poeta, qui cum tuis amoribus nostros pariter celebrasti. tur. 26. Sæpe venit, etc. Ovidius, Heroidd. IV, 19, « Venit Amor gravius, quo serius. » IMITATIONES GALLICE. 1. Dum tibi Cadmeæ, etc. BERTIN, Amours, III, élégie 11, vicomte de Bourbon Busset: Tandis qu'au séjour du tonnerre Dressant ton vol audacieux, Loin des limites de la terre Tu chantes la paix et la guerre, Assis à la table des dieux; Moi, dans les bosquets d'Amathonte Malgré moi ramené toujours, Hélas! à célébrer ma honte Je perds les plus beaux de mes jours. Conf. VOLTAIKE, Épîtres, XLVI (à M. de Saint-Lambert) : Tandis qu'au dessus de la terre, Des aquilons et du tonnerre, à M. le La belle amante de Newton 7. Nec tantum ingenio, etc. André CHÉNIER, élégie XXXIV : Sans dédain, sans courroux, puissé-je être écouté! Sans regret, sans envie, aux vastes champs de l'air Mes yeux verront planer l'oiseau de Jupiter. 13. Me legat adsidue........ et vers. 23, Nec poterunt juvenes, etc. BERTIN, Amours, I, élég. 16: Enfant gâté de la paresse, C'est assez que Vénus me couronne de fleurs; C'est assez que l'amant me lise à sa maîtresse, Qu'ils m'accordent ensemble un sourire ou des pleurs. Je ne veux point d'autre gloire : On chérira ma mémoire ; ELEGIA VIII. AD CYNTHIAM. : ARGUMENTUM. Destinantem abire cum prætore quodam in Illyricum infidam Cynthiam revocat a proposito; curas, amorem suum testatur; ventos, procellosum æquor, et loci, quem adeat, rigorem objicit. Navibus hiberni flatus moram faciant quam longissimam precatur; quod si nihilominus ea tentare fluctus audeat, tum ne mitescere cælum, ne ponere voluerit hiems sævitiam suam. Mox autem mutatis animis, vertit omen in melius perjura licet, bonos habeat illa deos æquoris; timendos vitet scopulos; feliciter eam portus excipiat. Alia se nulla tentatum iri femina; de Cynthia sibi numquam fore desperandum. - Flecti se passa puella est; victor exsultat Propertius, et objicit superbiens malevolis triumphum suum. Pretio nullo corrumpi dominam posse; regum opes illam posthabere amantis lectulo; fecisse carmen et preces, quod non aurum effecerit. O fidem! o beatam sortem suam! Liceat ad extremos annos talem ferre gloriam! TUNE igitur demens, nec te mea cura moratur? 1. Cura, dolor, anxietas mea, ne cum Barthio amorem accipias. — An, vel, si demens non es, tibi spernendus videor? 3. Iste, quicumque est ; prætorem Tune audire potes vesani murmura ponti Nec tibi Tyrrhena solvatur funis arena; 5. Tune audire potes, etc. Lege, mordaci versu quæ Juvenalis, sat. VI, 92: « Tyrrhenos igitur fluctus lateque sonantem Pertulit Ionium constanti pectore.... (amanti comes Hippia). » Pergit poeta: Si jubeat conjux, durum est conscendere navim; Tunc sentina gravis, tunc summus vertitur aer. Quæ mochum sequitur, stomacho valet. Illa maritum Convomit: hæc inter nautas et prandet, et errat Per puppem, et duros gaudet tractare rudentes. » Vesanus pontus, ut insanientem dicit Horatius Bosporum, Carm. III, 4, 30. 7. Pruinas pedibus fulcire, calcare; in pruina pedibus niti, ut recte apud Burmann. Hemsterhusius; Gr. ἐρείδειν, ἐρείδειν ποδὶ τὴν v. Ejusmodi verbum nostrum est appuyer, quod modo fulcire, modo reddit premere. -Positas. Poni dicuntur, , quæ cælo delabsa in terram veniunt. Sic positas nives Horat. Carm. III, 10, 7; posito rore Ovid. Fast. VI, 200. 10. Vergilia, Pleiades (Atlantis filiæ; Hygin. fab. 192), quæ vernum tempus, sive potius æstivum, 5 10 15 adeoque navigantibus commodum, ortu suo denuntiant. Conf. Ovid. Fast. V, 599 sqq. 11. Tyrrhena arena. Navi, quæ solvisset Brundusio, breviorem futuram fuisse viam nos docet Barthius. Non desiderantur quæ talia sunt omissa. Aliud est, quod propter sonum Tyrrhena arena, Burmannus et Kuinoel permutatis vocabulis in ora hoc versu dederunt, et vs. 15 arena. Scilicet, quod reprehendas, in talibus erit nihil, modo numeros ad normam redigas Italis ætate nostra positam; hoc fere accentu: Nec tibi Tyrrhěnă solvatur funis arēna; eleg. 17, 5,. Quin etiam absenti prosunt tibi, Cynthia, venti; etc. - Neve preces elevet aura, dissipet et irritas faciat. Insertum sententiæ versicu lum istum accipe, et quasi parenthesis adposito signo. 13. Atque ego, etc. quod si non audita vota mea sint, teque navis demum abstulerit, tum neque tibi tales cessent venti, adversantes, procellosi, nec me defixum in ora videam te crudelem vocare. Minorem versum ex emendatione La Crudelem infesta sæpe vocare manu! Sed quocumque modo de me, perjura, mereris, Ut te felici prævecta Ceraunia remo, Nam me non ullæ poterunt corrumpere tædæ, chinanni recepimus, non quod videatur mihi stare vel hoc modo locus aptissime, sed defendi potest, et, quantum licet, scriptura observatur Codicum. Ut videre hic Propertius, ita cernere Catullus, Carm. LXIV, 57, de Ariadna a Theseo prodita : a Desertam in sola miseram se cernit arena. » Patienter, ægre, cum dolore defixum. Nec ipse sibi Propertius infesta manu pectus et ora lædit; sed, ut Lachmanni verbis utar, « revocat ille blandus voce crudelem dominam, minaci infestæ manus gestu simul increpans.» In ea vero, quam Burmannus exhibet, superioris versus lectione, « Et me defixum vacua patiaris arena Crudelem infesta, etc. » displicet hoc, quod pati Cynthia dicitur queri Propertium, ubi verbum cogere vel notionis hujus aliquid sententia postularet. Neque patiaris vera librorum scriptura est, sed patiatur Groning., Neapolit., alii, Regii etiam nostri; quod ut admitti modo nullo potest, ita propius ad verum accedere lectionem patienter indicat. 18. Galatea, Doridos et Nerei filia, pro dea maris ipsa. 19. Ut te felici, etc. Vitiare linguam eos, qui prævecta vocativo casu positum contendunt esse, tam clare liquet, ut rationes omitti possint, quæ tale genus interpretationis evertant. Provecta dedit Bur 20 mann., ipse repetitum verbum improbans, quod jam erat vs. 14; sed nec sensus admittebat. Prævehi autem, id est, prætervehi Lucanus habet X, 308, et Tacit. Annal. II, 6. Scribe cum Lachmanno : "Sit Galatea tuæ non aliena viæ; Vites felici prævecta Ceraunia remo; Accipiat placidis, etc. » Certum hoc, et parva, quidquid videatur, mutatio est ex Vtte, ut scribitur in Codicibus, facile oritur Vite, literam autem s sequens ƒ absorbuerit. Ceraunia vitare, ut bis Ovidius dixit; Remed. Amor. 739, ex Ponto II, 6, 9 sq. Mox Accipiat te, repetito ex antecedentibus pronomine, quod satis firmat exemplo suo Propertius, II, 5, 24. Oricos, urbs et portus Epiri ad Ionium mare, prope Ceraunios montes, scopulos infames Horatio, Carm. I, 3, 20. 21. Nam me, etc. In his, quæ varie corrupta scripti Codd. exhibent, quum verba stare non possent nude posita, visum criticis vera corrigere: « Nam me non ulla poterunt corrumpere tædæ, Quin ego, vita, tuo limine vera querar. »> Totam sententiam Lachmannus examinat : « Bene naviga; nam me novi amores nulli, quo minus tuo limine semper vera querar, subigent; et nautas de te fatigabo; nec te aliquando meam futuram desperabo. Præclare omnia et venuste, |