Ueber die Empfindung der Naturschönheit bei den AltenHirzel, 1865 - 131 sider |
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
Aeußerungen Aias Alten Alterthums anmuthige Anthropomorphismus antiken Ausdruck Auson Bedeutung besonders Betrachtung Bewußtsein Bild bloß Carm Dasein Dichter Dichtung dieſe dieſelben Dinge eigenthümliche Eindruck Empfindung Entwickelung Erscheinungen erst Euripides finden freilich Freude ganze Gefühl Gegend Gegensäße Geistes Gemüth Genuß Georg Gestalt gewiß giebt Götter Griechen griechischen großen Hain heißt heit herrlichen Herz Hesiod Himmel hohen Homer Horaz Humboldt Hyakinthos in's innige Intereſſe iſt Itys Kalypso klaren konnte Kunst Landschaft Landschaftsmalerei läßt Leben lichen Licht lieblich Meer Menschen menschlichen modernen muß Natur Naturgefühl Nothwendigkeit Ovid Pappeln Pazschke pfindung Philomele Plinius Poesie Properz quae quam reflectirten Römer sagt Schilderung Schiller Schluß Schönheit ſein ſich ſie Sinn Standpunct Tacitus tergo Theilnahme Thiere Tibull Tiefe unendlich unsere Frage unserer Vergl viel Virg Virgil Völker Wald Wehmuth Weise Welt wenig Wesen wieder Worte δὲ ἐν θαλάσσης καὶ μὲν τε καὶ τὸ ὕδωρ ὡς
Populære passager
Side 111 - ille velut pelagi rupes immota resistit, / ut pelagi rupes magno veniente fragore, quae sese multis circum latrantibus undis mole tenet; scopuli nequiquam et spumea circum saxa fremunt laterique inlisa refunditur alga. 590 verum ubi nulla datur caecum exsuperare potestas consilium et saevae nutu lunonis eunt res, multa deos aurasque pater testatus inanis 'frangimur heu fatis
Side 108 - ... contemplator enim, cum solis lumina cumque inserti fundunt radii per opaca domorum: 115 multa minuta modis multis per inane videbis corpora misceri radiorum lumine in ipso et velut aeterno certamine proelia pugnas edere turmatim certantia nec dare pausam, conciliis et discidiis exercita crebris; 120 conicere ut possis ex hoc, primordia rerum quale sit in magno iactari semper inani.
Side 61 - HAEC certe deserta loca et taciturna querenti, et vacuum Zephyri possidet aura nemus. hie licet occultos proferre impune dolores, si modo sola queant saxa tenere fidem.
Side 72 - Magnam capies voluptatem, si hunc regionis situni ex monte prospexeris. Neque enim terras tibi, sed formam aliquam ad eximiam pulchritudinem pictam ' videberis cernere ; ea varietate, ea descriptione, quocunque inciderint oculi, reficientur.
Side 77 - Flumina amem silvasque inglorius. O ubi campi Spercheosque et virginibus bacchata Lacaenis Taygeta ! o qui me gelidis in vallibus Haemi Sistat, et ingenti ramorum protegat umbra ! Felix, qui potuit rerum cognoscere causas, 490 Subjecit pedibus strepitumque Acherontis avari.
Side 109 - ... mulcentes motu. nam saepe Gigantum ora volare videntur et umbram ducere late, interdum magni montes avolsaque saxa 140 montibus anteire et solem succedere praeter, inde alios trahere atque inducere belua nimbos...
Side 107 - Pater, atque haec omina firma.' vix ea fatus erat senior, subitoque fragore intonuit laevum, et de caelo lapsa per umbras stella facem ducens multa cum luce cucurrit. illam, summa super labentem culmina tecti, cernimus Idaea claram se condere silva, signantemque vias ; tum longo limite sulcus dat lucem, et late circum loca sulpure fumant.
Side 17 - ... adsuitur pannus, cum lucus et ara Dianae et properantis aquae per amoenos ambitus agros aut flumen Rhenum aut pluvius describitur arcus; sed nunc non erat his locus.
Side 74 - ... lampadas igniferas manibus retinentia dextris, lumina nocturnis epulis ut suppeditentur, nec domus argento fulget auroque renidet nec citharae reboant laqueata aurataque templa...
Side 51 - Nam praeter angustias per quinque milia, qua exiguum iumento onusto iter est, rupes utrimque ita abscisae sunt, ut despici vix sine vertigine quadam simul oculorum animique possit. Terret et sonitus et altitudo per mediam 9 vallem fluentis Penei amnis.