Affixa delubris et arma

Militibus sine caede, dixit,

Derepta vidi: vidi ego civium
Retorta tergo brachia libero
Portasque non clausas et arva
Marte coli populata nostro.

Auro repensus scilicet acrior
Miles redibit! Flagitio additis
Damnum: neque amissos colores
Lana refert medicata fuco,
Nec vera virtus, quum semel excidit,
Curat reponi deterioribus.

Si pugnat extricata densis
Cerva plagis, erit ille fortis,
Qui perfidis se credidit hostibus,
Et Marte Poenos proteret altero,
Qui lora restrictis lacertis

Sensit iners timuitque mortem.
Hic, unde vitam sumeret inscius,
Pacem duello miscuit. O pudor!

O magna Carthago, probrosis
Altior Italiae ruinis!"

Fertur pudicae coniugis osculum
Parvosque natos, ut capitis minor,
Ab se removisse et virilem

Torvus humi posuisse vultum,
Donec labantes consilio patres

Firmaret auctor nunquam alias dato,

Interque moerentes amicos

Egregius properaret exsul.

Atqui sciebat, quae sibi barbarus
Tortor pararet: non aliter tamen
Dimovit obstantes propinquos

Et populum reditus morantem,
Quam si clientum longa negotia
Diiudicata lite relinqueret,

Tendens Venafranos in agros,

Aut Lacedaemonium Tarentum.

Virtus repulsae nescia sordidae,
Intaminatis fulget honoribus,
Nec sumit aut ponit secures
Arbitrio popularis aurae.
Virtus, recludens immeritis mori
Coelum, negata tentat iter via,
Coetusque vulgares et udam

Spernit humum fugiente penna.
Hac arte Pollux et vagus Hercules
Enisus arces attigit igneas,

Quos inter Augustus recumbens
Purpureo bibet ore nectar.

Hac te merentem, Bacche pater, tuac
Vexere tigres, indocili iugum
Collo trahentes. Hac Quirinus
Martis equis Acheronta fugit.

Est et fideli tuta silentio

Merces: vetabo, qui Cereris sacrum
Vulgarit arcanae, sub îsdem

Sit trabibus fragilemque mecum
Solvat phaselum. Saepe Diespiter
Neglectus incesto addidit integrum:
Raro antecedentem scelestum
Deseruit pede Poena claudo.

Iustum ac tenacem propositi virum
Non civium ardor prava iubentium,
Non vultus instantis tyranni

Mente quatit solida, neque Auster,

Dux inquieti turbidus Hadriae,

Nec fulminantis magna manus Iovis :
Si fractus illabatur orbis,
Impavidum ferient ruinae.

Delicta maiorum immeritus lues,
Romane, donec templa refeceris
Aedesque labentes Deorum et
Foeda nigro simulacra fumo.

Dis te minorem quod geris, imperas:
Hinc omne principium, huc refer exitum.
Dî multa neglecti dederunt
Hesperiae mala luctuosae.

Foecunda culpae saecula nuptias Primum inquinavere et genus et domos: Hoc fonte derivata clades

In patriam populumque fluxit.

Motus doceri gaudet Ionicos
Matura virgo et fingitur artibus:
Iam nunc et incestos amores

De tenero meditatur ungui.
Non his iuventus orta parentibus
Infecit aequor sanguine Punico,
Pyrrhumque et ingentem cecidit

Antiochum Hannibalemque dirum:
Sed rusticorum mascula militum
Proles, Sabellis docta ligonibus
Versare glebas, et severae

Matris ad arbitrium recisos
Portare fustes, sol ubi montium
Mutaret umbras et iuga demeret
Bobus fatigatis, amicum

Tempus agens abeunte curru. Damnosa quid non imminuit dies? Aetas parentum, peior avis, tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiosiorem.