Dos est magna parentium

Virtus et metuens alterius viri

Certo foedere castitas ;

Et peccare nefas aut pretium est mori.

O quisquis volet impias

Caedes et rabiem tollere civicam,

25

Clarus postgenitis: quatenus, heu nefas!

30

Virtutem incolumem odimus,

Sublatam ex oculis quaerimus invidi.

Quid tristes querimoniae,

Si non supplicio culpa reciditur?

Quid leges sine moribus

Vanae proficiunt, si neque fervidis

Pars inclusa caloribus

Mundi nec Boreae finitimum latus Durataeque solo nives

Mercatorem abigunt, horrida callidi

Vincunt aequora navitae,

Magnum pauperies opprobrium jubet Quidvis et facere et pati

Virtutisque viam deserit arduae ?

Vel nos in Capitolium,

35

40

45

Quo clamor vocat et turba faventium, Vel nos in mare proximum

Haerere ingenuus puer

rudis

55

Seu Graeco jubeas trocho
Seu malis vetita legibus alea,
Cum perjura patris fides

Consortem socium fallat et hospitem
Indignoque pecuniam

Heredi properet. Scilicet improbae Crescunt divitiae; tamen

Curtae nescio quid semper abest rei.

CARM. XXV.-HYMNUS IN BACCHUM.

Quo me, Bacche, rapis tui

Plenum? quae nemora aut quos agor in

Velox mente nova? quibus

Antris egregii Caesaris audiar

Aeternum meditans decus

Stellis inserere et consilio Jovis ?

Dicam insigne recens adhuc

Indictum ore alio. Non secus in jugis

specus

60

5

Nil parvum aut humili modo,

Nil mortale loquar. Dulce periculum est,

O Lenaee, sequi deum

Cingentem viridi tempora pampino.

CARM. XXVI.-AD VENEREM.

Vixi puellis nuper idoneus

20

Nunc arma defunctumque bello
Barbiton hic paries habebit,

Laevum marinae qui Veneris latus
Custodit. Hic, hic ponite lucida
Funalia et vectes et arcus

Oppositis foribus minaces.

O quae beatam diva tenes Cyprum et
Memphin carentem Sithonia nive,

Regina, sublimi flagello

Tange Chloën semel arrogantem.

CARM. XXVII.—AD GALATEAM.

Impios parrae recinentis omen

Ducat et praegnans canis aut ab agro

Rava decurrens lupa Lanuvino,
Fetaque vulpes;

Rumpat et serpens iter institutum,
Si per obliquum similis sagittae
Terruit mannos: ego, cui timebo
Providus auspex,

Antequam stantes repetat paludes
Imbrium divina avis imminentum,
Oscinem corvum prece suscitabo
Solis ab ortu.

Sis licet felix, ubicunque mavis,
Et memor nostri, Galatea, vivas,
Teque nec laevus vetet ire picus
Nec vaga cornix.

Sed vides, quanto trepidet tumultu
Pronus Orion. Ego quid sit ater
Hadriae novi sinus et quid albus

Peccet Iapyx.

Hostium uxores puerique caecos

5

10

5

10

15

20

Aequoris nigri fremitum et trementes
Verbere ripas.

Sic et Europe niveum doloso
Credidit tauro latus et scatentem
Belluis pontum mediasque fraudes
Palluit audax.

Nuper in pratis studiosa florum et
Debitae Nymphis opifex coronae
Nocte sublustri nihil astra praeter
Vidit et undas.

Quae simul centum tetigit potentem
Oppidis Creten: Pater, O relictum
Filiae nomen pietasque, dixit,

Victa furore!

Unde quo veni? Levis una mors est
Virginum culpae. Vigilansne ploro
Turpe commissum, an vitiis carentem
Ludit imago

45

50

55

Pendulum zona bene te secuta
Laedere collum.

Sive te rupes et acuta leto
Saxa delectant, age te procellae
Crede veloci, nisi herile mavis
Carpere pensum,

Regius sanguis, dominaeque tradi
Barbarae pellex. Aderat querenti
Perfidum ridens Venus et remisso
Filius arcu.

Mox, ubi lusit satis: Abstineto,
Dixit, irarum calidaeque rixae,
Cum tibi invisus laceranda reddet
Cornua taurus.

60

65

70

Uxor invicti Jovis esse nescis:

Mitte singultus; bene ferre magnam

Disce fortunam: tua sectus orbis
Nomina ducet.

75

CARM. XXVIII.—AD LYDEN.

Festo quid potius die

Neptuni faciam? Prome reconditum, Lyde strenua, Caecubum

Munitaeque adhibe vim sapientiae.

Inclinare meridiem

Sentis ac, veluti stet volucris dies, Parcis deripere horreo

Cessantem Bibuli consulis amphoram.

Nos cantabimus invicem

Neptunum et virides Nereïdum comas; Tu curva recines lyra

Latonam et celeris spicula Cynthiae,

Summo carmine, quae Cnidon