10 Tiphys in Hæmonia puppe magister erat. Me Venus artificem tenero præfecit Amori. Tiphys et Automedon dicar Amoris ego. Ille quidem ferus est, et qui mihi sæpe repugnet; Sed puer est: ætas mollis et apta regi. Phillyrides puerum cithara perfecit Achillen, Atque animos placida contudit arte feros. Qui toties socios, toties exterruit hostes, Creditur annosum pertimuisse senem. Quas Hector sensurus erat, poscente magistro, Verberibus jussas præbuit ille manus. Eacida Chiron, ego sum præceptor Amoris. Sævus uterque puer: natus uterque dea. Sed tamen et tauri cervix oneratur aratro, Frenaque magnanimi dente teruntur equi. 20 Et mihi cedet Amor : quamvis mea vulneret arcu Pectora, jactatas excutiatque faces. 16 Quo me fixit Amor, quo me violentius ussit, Usus opus movet hoc: vati parete perito. 26 Andromeden Perseus nigris portarit ab Indis, Raptaque sit Phrygio Graia puella viro. Tot tibi tamque dabit formosas Roma puellas, Hæc habet, ut dicas, quicquid in orbe fuit. 56 Gargara quot segetes, quot habet Methymna ra cemos; 70 Seu te forte juvat sera et sapientior ætas ; 65 Neu fuge linigeræ Memphitica templa juvencæ. Flammaque in arguto sæpe reperta foro; 80 Vera canam: cœptis, mater Amoris, ades. 30 Subdita qua Veneris facto de marmore templo Este procul vittæ tenues, insigne pudoris, Quæque tegis medios, instita longa, pedes. Nos Venerem tutam, concessaque furta, cane mus: Inque meo nullum carmine crimen erit. Principio, quod amare velis, reperire labora, 35 Qui nova nunc primum miles in arma venis. Proximus huic labor est, placitam exorare puellam. Tertius, ut longo tempore duret amor. Dum licet, et loris passim potes ire solutis, 40 45 50 85 Appias expressis aëra pulsat aquis. Illo sæpe loco capitur consultus Amori: Quique aliis cavit, non cavet ipse sibi. Illo sæpe loco desunt sua verba diserto, Resque novæ veniunt, causaque agenda sui est. Hunc Venus e templis, quæ sunt confinia, ridet. Qui modo patronus, nunc cupit esse cliens. Sed tu præcipue curvis venare theatris. Hæc loco sunt voto fertiliora tuo. Illic invenies, quod ames, quod ludere possis, Quodque semel tangas, quodque tenere velis. Ut redit itque frequens longum formica per ag men, 90 Granifero solitum cum vehit ore cibum; Aut ut apes, saltusque suos et olentia nactæ 95 Pascua, per flores et thyma summa volant; Sic ruit in celebres cultissima femina ludos ; Copia judicium sæpe morata meum. Spectatum veniunt, veniunt spectentur ut ipsæ. Ille locus casti damna pudoris habet Primus sollicitos fecisti, Romule, ludos: Cum juvit viduos rapta Sabina viros. Tunc neque marmoreo pendebant vela theatro, Nec fuerant liquido pulpita rubra croco. Illic, quas tulerant nemorosa Palatia, frondes Simpliciter positæ; scena sine arte fuit. In gradibus sedit populus de cespite factis, Qualibet hirsutas fronde tegente comas. Respiciunt, oculisque notant sibi quisque puellam, 109 Quam velit, et tacito pectore multa movent. Dumque, rudem præbente modum tibicine Tusco, Ludius æquatam ter pede pulsat humum; In medio plausu (plausus tunc arte carebat) Rex populo prædæ signa petenda dedit. Protinus exiliunt, animum clamore fatentes, 115 Virginibus cupidas injiciuntque manus. Ut fugiant aquilas, timidissima turba, columbæ, Utque fugit visos agna novella lupos ; Sic illæ timuere viros sine more ruentes. Constitit in nulla, qui fuit ante, color. Nam timor unus erat; facies non una timoris. Pars laniat crines; pars sine mente sedet: Altera mæsta silet; frustra vocat altera matrem : Hec queritur; stupet hæc: hæc manet; illa fugit. 120 Ducuntur raptæ, genialis præda, puellæ : 125 Atque ita, Quid teneros lacrymis corrumpis ocellos? Quod matri pater est, hoc tibi, dixit, ero. 130 Romule, militibus scisti dare commoda solus. Hæc mihi si dederis commoda, miles ero. Scilicet ex illo sollennia more theatra Nunc quoque formosis insidiosa manent. Nec te nobilium fugiat certamen equorum: 13% Multa capax populi commoda Circus habet. Nil opus est digitis, per quos arcana loquaris : Nec tibi per nutus accipienda nota est. Proximus a domina, nullo prohibente, sedeto: Junge tuum lateri, quam potes, usque latus. Et bene, quod cogit, si nolit, linea jungi; Quod tibi tangenda est lege puella loci. Hic tibi quæratur socii sermonis origo: 141 150 Et moveant primos publica verba sonos. Cujus equi veniant, facito, studiose, requiras. 145 Nec mora; quisquis erit, cui favet illa, fave. At cum pompa frequens cœlestibus ibit eburnis, Tu Veneri domina plaude favente manu. Utque fit, in gremium pulvis si forte puellæ Deciderit, digitis excutiendus erit. Et, si nullus erit pulvis, tamen excute nullum. Quælibet officio causa sit apta tuo. Pallia si terræ nimium demissa jacebunt, Collige, et immunda sedulus effer humo. Protinus, officii pretium, patiente puella, Contingent oculis crura videnda tuis. Respice præterea, post vos quicunque sedebit, Ne premat opposito mollia terga genu. Parva leves capiunt animos. Fuit utile multis, Pulvinum facili composuisse manu. Profuit et tenui ventum movisse tabella; Et cava sub tenerum scamna dedisse pedem. Hos aditus Circusque novo præbebit amori, Sparsaque sollicito tristis arena foro. 155 206 Nam deus e vobis alter es, alter eris. Auguror en! vinces; votivaque carmina reddam: Et magno nobis ore sonandus eris. Consistes; aciemque meis hortabere verbis. O desint animis ne mea verba tuis! Tergaque Parthorum, Romanaque pectora dicam; Telaque, ab averso quæ jacit hostis equo. 210 Qui fuis, ut vincas, quid victo, Parthe, relinquis? Parthe, malum jam nunc Mars tuus omen habet. Ergo erit illa dies, qua tu, pulcherrime rerum, Quatuor in niveis aureus ibis equis Ibunt ante duces onerati colla catenis; 215 Ne possint tuti, qua prius, esse fuga. Spectabunt læti juvenes, mixtæque puellæ Diffundetque animos omnibus ista dies. Atque aliqua ex illis cum regum nomina quæret, Quæ loca, qui montes, quæve ferantur aquæ; Omnia responde: nec tantum si qua rogabit; 221 Et, quæ nescieris, ut bene nota refer. 160 165 Hic est Euphrates, præcinctus arundine frontem: Illa sæpe puer Veneris pugnavit arena: Et quærit, posito pignore, vincat uter; 170 Purpureus Bacchi cornua pressit Amor. Vinaque cum bibulas sparsere Cupidinis alas, Permanet, et capto stat gravis ille loco. Ille quidem pennas velociter excutit udas: 235 Sed tamen et spargi pectus amore nocet. Vina parant animos, faciuntque caloribus aptos: Judicio formæ noxque merumque nocent. 245 254 Cum dixit Veneri, Vincis utramque, Venus. artes, 265 Dicere præcipuæ molior artis opus. Quamvis sit mendax, Creta negare potest. 286 Quid tibi cum speculo montana armenta petenti ? cam. 310 Quam cuperes fronti cornua nata tuæ ! (O quantum est, uni posse placere viro!) 324 330 Pube premit rabidos inguinibusque canes. Quid fodis immeritis, Phineu, sua lumina natis? 340 354 Acrior est nostra, plusque furoris habet. 290 300 360 365 Tum facias opera, ne sit inulta, tua. 376 Sed propera, ne vela cadant, auræque residant. Nec mea dicta rapax per mare ventus agit) Aut non tentaris, aut perfice. Tollitur index, Cum semel in partem criminis ipsa venit. Non avis utiliter viscatis effugit alis: Non bene de laxis cassibus exit aper: Saucius arrepto piscis teneatur ab hamo. 391 400 Perprime tentatam: nec, nisi victor, abi. Tum neque te prodet communi obnoxia culpæ : Factaque erunt dominæ dictaque nota tibi. Sed bene celetur. Bene si celabitur index, Notitia suberit semper amica tuæ. Tempora qui solis operosa colentibus arva, Fallitur, et nautis adspicienda putat. Nec semper credenda Ceres fallacibus arvis, Nec semper viridi concava puppis aquæ. Nec teneras semper tutum captare puellas. Sæpe dato melius tempore fiet idem. Sive dies aderit natalis; sive Kalendæ, Quas Venerem Marti continuasse juvat; Sive erit ornatus non, ut fuit ante, sigillis, Sed regum expositas Circus habebit opes: Differ opus: tunc tristis hiems, tunc Pleiades instant: 405 409 Quaque aliquid dandum est, illa sit atra dies. Cum bene vitaris, tamen auferet: invenit artem Fœmina, qua cupidi carpat amantis opes. 420 Institor ad dominam veniet discinctus emacem, Expediet merces teque sedente suas. Quas illa, inspicias, sapere ut videare, rogabit. Oscula deinde dabit: deinde rogabit, emas. Hoc fore contentam multos jurabit in annos. Nunc opus esse sibi, nunc bene dicet emi. Si non esse domi, quos des, causabere nummos; Littera poscetur; ne didicisse juvet. Quid, quasi natali cum poscit munera libo; Et quoties opus est, nascitur ipsa sibi? Quid, cum mendaci damno mæstissima plorat, Elapsusque cava fingitur aure lapis ? Multa rogant utenda dari: data reddere nolunt. Perdis, et in damno gratia nulla tuo. Non mihi, sacrilegas meretricum ut prosequar artes, 430 435 Cum totidem linguis, sint satis ora decem. Cera vadum tentet, rasis infusa tabellis: Cera tuæ primum nuntia mentis eat. Blanditias ferat illa tuas: imitataque amantum Verba, nec exiguas, quisquis es, adde preces. 442 [gum : Hectora donavit Priamo, prece motus, Achilles : Tam dabit eloquio victa puella manus. 460 466 Quis, nisi mentis inops, teneræ declamet amicæ ? Tu modo blanditias fac legat usque tuas. 480 Lecticam dominæ dissimulanter adi: 489 Quadrupedem ferula dum malus urget eques; In caput aurito cecidit delapsus asello. 550 Clamarunt Satyri, Surge age, surge, pater. Jam deus e curru, quem summum texerat uvis, Tigribus adjunctis aurea lora dabat. Et color, et Theseus, et vox abiere puellæ: Terque fugam petiit: terque retenta metu. Horruit, ut steriles, agitat quas ventus, arista; Ut levis in madida canna palude tremit. Cui deus, En adsum tibi cura fidelior, inquit, Pone metum; Bacchi, Gnossias, uxor eris. 556 Munus habe cœlum: cœlo spectabile sidus Sæpe reges dubiam Cressa Corona ratem. Dixit; et e curru, ne tigres illa timeret, 560 Desilit imposito cessit arena pedi : Implicitamque sinu, neque enim pugnare valebat, Abstulit: ut facile est omnia posse deo. [evoe! Pars, Hymenæe, canunt; pars clamant, Evoe, Sic coeunt sacro nupta deusque toro. Ergo, ubi contigerint positi tibi munera Bacchi, Atque erit in socii fœmina parte tori; Nycteliumque patrem, nocturnaque sacra pre care, Ne jubeant capiti vina nocere tuo. Hic tibi multa licet sermone licentia tecto Dicere, quæ dici sentiat illa sibi: Blanditiasque leves tenui perscribere vino, Ut dominam in mensa se legat illa tuam: 566 570 575 Atque oculos oculis spectare fatentibus ignem. nomen. 580 585 615 620 Hinc tibi quæratur qualibet arte fides. Nec credi labor est: sibi quæque videtur amanda. Pessima sit, nulli non sua forma placet. Sæpe tamen vere cœpit simulator amare: Sæpe, quod incipiens finxerat esse, fuit. Quo magis o faciles imitantibus este, puellæ. Fiet amor verus, qui modo falsus erat. Blanditiis animum furtim deprendere nunc sit, Ut pendens liquida ripa subitur aqua. Nec faciem, nec te pigeat laudare capillos, Et teretes digitos, exiguumque pedem. Delectant etiam castas præconia formæ. Virginibus curæ grataque forma sua est. Nam cur in Phrygiis Junonem et Pallada sylvis Nunc quoque judicium non tenuisse pudet? 626 Laudatas ostentat avis Junonia pennas: Si tacitus spectes, illa recondit opes. Quadrupedes inter rapidi certamina cursus Depexæque jubæ, plausaque colla juvant. 630 Nec timide promitte: trahunt promissa puellas. Pollicito testes quoslibet adde deos. Jupiter ex alto perjuria ridet amantum, Et jubet Æolios irrita ferre Notos. Per Styga Junoni falsum jurare solebat Jupiter: exemplo nunc favet ipse suo. Expedit esse deos: et, ut expedit, esse putemus Dentur in antiquos thura merumque focos. 635 |