ENO

NEWN

AD LECTOREM.

ECCE! abfolutum tibi promiffum noftrum, lector. Prodit Virgilius, chartarum nitore fummo luculentus, et eâ typorum pulchritudine, quæ tulit omne punctum venuftiorum hominum in Horatio. Eadem fuit editionis hujusce ratio; nifi quòd ad minora poëmata, ut plurimùm parvi pretii, multis interpolata, et fufpectæ auctoritatis, conjecturis liberiùs indulferimus.

Heynii editionem, Londini nupèr procuratam, in exemplar adhibere volui; ad Fabii tamèn mentem, inftt. orat. i. 7. ablativos cafus in a definentes angulari apice diftinxi;. Quid; ultrà veriavcrim, præter diligentiorem interpunctioném, notulæ fæpiùs declarabunt: in quibus, citra: violatæ veritatis crimen, poffem affirmare, et ad doctorum fententias provocare, plura exe rectiùs conftituta, etiàm poft tot eruditorum hominum lucubrationes, quàm in quibusdam editionibus magno molimine vulgatis; nifi lectoris integrum judicium fubire, et facere bona, quàm promittere, maluerim.

Hactenus autem feverioribus bibliopolæ legibus, notas mihi quàm breviffimas imponentis, ob

fecutus fum: deinceps meo jure rem adminiftraturus. Intereà, in Lucretio conftituendo et exornando vires omnes occupantur:

redit labor actus in orbem,

Atque in fe fua per veftigia vertitur annus.
DEO tamen fautore nihil defperandum :
Θανειν δ ̓ οἷσιν αναγκα,

Τι κε τις ανωνυμον γηρας, εν σκότῳ
Καθημενος, ἕψοι ματαν, ἅπαντων
Καλων αμμορος; Αλλ' εμοι μεν οὗτος.
Αθλος γ' ὑποκεισεται· ΤΥ ΔΕ
ΠΡΑΞΙΝ ΦΙΛΑΝ ΔΙΔΟΜ

D

TITYRE, tu patulæ recubans fub tegmine fagi

Silveftrem tenui mufam meditaris avenâ:

Nos patriæ fines et dulcia linquimus arva;
Nos patriam fugimus: tu, Tityre, lentus in umbrâ,
Formofam refonare doces Amaryllida filvas.

TITYRUS.

O Melibœe, deus nobis hæc otia fecit;

Namque erit ille mihi femper deus: illius aram
Sæpe tener noftris ab ovilibus inbuet agnus.
Ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum
Ludere, quæ vellem, calamo permifit agrefti.

MELIBUS.

Non equidem invideo, miror magis; undique totis

B

4

P.

GII