Billeder på siden
PDF
ePub
[graphic]

190

D

[graphic]
[graphic][subsumed][ocr errors][subsumed][ocr errors]

Cuilibet suum iudicium sequi licet neque aliter statuenti oportet irasci. Peerlkamp.

III.

MENALCAS.

DAMOETAS. PALAEMON.

M. Dic mihi, Damoeta, cuium pecus? an Meliboei?
D. Non, verum Aegonis; nuper mihi tradidit Aegon.
M. Infelix o semper ovis pecus! ipse Neaeram
dum fovet ac ne me sibi praeferat illa veretur,
hic alienus ovis custos bis mulget in hora;
et sucus pecori et lac subducitur agnis.
D. Parcius ista viris tamen obicienda memento.
M. Novimus et qui te transversa tuentibus hirquis,
et quo

sed faciles nymphae risere

5

sacello.

D. Tum, credo, cum me arbustum videre Miconis. atque mala vitis incidere falce novellas.

[merged small][merged small][subsumed][ocr errors]

M. Quid domini faciant, audent cum talia fures?
D. Aut hic ad veteres fagos cum Daphnidis arcum
fregisti et calamos: quae tu, perverse Menalca,
et cum vidisti puero donata dolebas
et si non aliqua nocuisses mortuus esses.

M. Non ego te vidi Damonis, pessime, caprum
excipere insidiis multum latrante Lycisca?
et cum clamarem 'quo nunc se proripit ille?
Tityre, coge pecus!' tu post carecta latebas

D. An mihi cantando victus non redderet ille,
quem mea carminibus meruisset fistula caprum?
si nescis, meus ille caper fuit, et mihi Damon
ipse fatebatur, sed reddere posse negabat

M. Cantando tu illum? aut umquam tibi fistula cera iuncta fuit? non tu in triviis, indocte, solebas

Verg. Buc. ed. Hermes.

1

[blocks in formation]
« ForrigeFortsæt »