te minor latum reget aequus orbem ; XIII Cum tu, Lydia, Telephi cervicem roseam, cerea Telephi laudas bracchia, vae meum fervens difficili bile tumet iecur. tum nec mens mihi nec color certe sede manet, umor et in genas furtim labitur, arguens quam lentis penitus macerer ignibus. uror, seu tibi candidos turparunt umeros inmodicae mero rixae, sive puer furens inpressit memorem dente labris notam. non, si me satis audias, speres perpetuum dulcia barbare laedentem oscula, quae Venus quinta parte sui nectaris inbuit. felices ter et amplius, quos inrupta tenet copula nec malis divulsus querimoniis suprema citius solvet amor die. XIV O navis, referent in mare te novi nudum remigio latus, xiii. 6 manent бо ΙΟ 20 et malus celeri saucius Africo antemnaeque gemant, ac sine funibus possint imperiosius aequor? non tibi sunt integra lintea, iactes et genus et nomen inutile : nil pictis timidus navita puppibus debes ludibrium, cave. nuper sollicitum quae mihi taedium, nunc desiderium curaque non levis, vites aequora Cycladas. IO 20 XV Pastor cum traheret per freta navibus ingrato celeres obruit otio ventos, ut caneret fera Nereus fata mala ducis avi domum, quam multo repetet Graecia milite, coniurata tuas rumpere nuptias et regnum Priami vetus. heu heu, quantus equis, quantus adest viris sudor! quanta moves funera Dardanae genti! iam galeam Pallas et aegida currusque et rabiem parat. nequiquam Veneris praesidio ferox pectes caesariem grataque feminis inbelli cithara carmina divides; nequiquam thalamo graves xiv. 20 Cyclades XV. eheu ΙΟ hastas et calami spicula Cnosii vitabis, strepitumque et celerem sequi Aiacem tamen heu serus adulteros crines pulvere collines. non Laertiaden, exitium tuae gentis, non Pylium Nestora respicis? urguent inpavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus sciens pugnae, sive opus est imperitare equis, non auriga piger. Merionen quoque nosces. ecce furit te reperire atrox Tydides melior patre: quem tu, cervus uti vallis in altera visum parte lupum graminis inmemor, sublimi fugies mollis anhelitu, non hoc pollicitus tuae. iracunda diem proferet Ilio matronisque Phrygum classis Achillei; 20 30 XVI O matre pulchra filia pulchrior, sive mari libet Hadriano. ΙΟ fertur Prometheus addere principi limo coactus particulam undique desectam et insani leonis vim stomacho apposuisse nostro. irae Thyesten exitio gravi stravere, et altis urbibus ultimae stetere causae, cur perirent funditus inprimeretque muris hostile aratrum exercitus insolens. compesce mentem: me quoque pectoris temptavit in dulci iuventa fervor et in celeres iambos misit furentem; nunc ego mitibus mutare quaero tristia, dum mihi fias recantatis amica opprobriis animumque reddas. 20 XVII Velox amoenum saepe Lucretilem mutat Lycaeo Faunus et igneam defendit aestatem capellis usque meis pluviosque ventos. inpune tutum per nemus arbutos quaerunt latentes et thyma deviae olentis uxores mariti, nec virides metuunt colubras, di me tuentur, dis pietas mea ruris honorum opulenta cornu. ΙΟ hic in reducta valle Caniculae Penelopen vitreamque Circen. et scindat haerentem coronam 20 XVIII Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem circa mite solum Tiburis et moenia Catili : siccis omnia nam dura deus proposuit, neque mordaces aliter diffugiunt sollicitudines. ΙΟ quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat ? quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus ? ac ne quis modici transiliat munera Liberi, Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero debellata, monet Sithoniis non levis Euhius, cum fas atque nefas exiguo fine libidinum discernunt avidi. non ego te, candide Bassareu, invitum quatiam nec variis obsita frondibus sub divum rapiam. saeva tene cum Berecynthio cornu tymoana, quae subsequitur caecus Amor sui et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro. |