Billeder på siden
PDF
ePub

V.

Quis multa gracilis te puer in rosa
Perfusus liquidis urget odoribus
Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu quotiens fidem
Mutatosque deos flebit et aspera
Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea, 10 Qui semper vacuam, semper amabilem Sperat, nescius aurae

15

Fallacis. Miseri, quibus

Intemptata nites. Me tabula sacer
Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

VI.

Scriberis Vario fortis et hostium
Victor, Maeonii carminis aliti,

Quam rem cumque ferox navibus aut equis
Miles te duce gesserit.

5 Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii,
Nec cursus duplicis per mare Ulixei,
Nec saevam Pelopis domum

Conamur, tenues grandia, dum pudor
10 Inbellisque lyrae Musa potens vetat
Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

[Quis Martem tunica tectum adamantina
Digne scripserit, aut pulvere Troico
Nigrum Merionen, aut ope Palladis
Tydiden superis parem?]

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in iuvenes unguibus acrium
Cantamus, vacui, sive quid urimur,
Non praeter solitum leves.

VII.

Laudabunt alii claram Rhodon, aut Mytilenen,
Aut Epheson, bimarisve Corinthi

Moenia, vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos
Insignes, aut Thessala Tempe.

Sunt quibus unum opus est, intactae Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare et

Vndique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Iunonis honore

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon
Nec tam Larisae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis

Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda
Mobilibus pomaria rivis.

[blocks in formation]

Albus ut obscuro deterget nubila caelo
Saepe Notus, nec parturit imbres

Perpetuo; sic tu sapiens finire memento
Tristitiam vitaeque labores

15

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis
Castra tenent seu densa tenebit

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque
Cum fugeret, tamen uda Lyaeo

Tempora populea fertur vinxisse corona,
Sic tristes adfatus amicos:

20

25 Quo nos cumque feret melior fortuna parente, Ibimus, o socii comitesque!

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro:
Certus enim promisit Apollo,

Ambiguam tellure nova Salamina futuram. 30 O fortes peioraque passi

5

10

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;
Cras ingens iterabimus aequor.'

VIII.

Lydia, dic, per omnes

Te deos oro, Sybarin cur properes amando Perdere; cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis?
Cur neque militares

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis
Temperat ora frenis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? Cur olivum

Sanguine viperino

Cautius vitat, neque iam livida gestat armis Bracchia, saepe disco,

Saepe trans finem iaculo nobilis expedito?

Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae 15 Funera, ne virilis

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

VIIII.

Vides ut alta stet nive candidum
Soracte, nec iam sustineant onus
Silvae laborantes, geluque
Flumina constiterint acuto.

Dissolve frigus ligna super foco
Large reponens atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,

O Thaliarche, merum diota.
Permitte divis cetera, qui simul
Stravere ventos aequore fervido
Deproeliantes, nec cupressi

Nec veteres agitantur orni.

Quid sit futurum cras, fuge quaerere et
Quem fors dierum cumque dabit lucro
Adpone, nec dulces amores

Sperne puer neque tu choreas,

Donec virenti canities abest

Morosa. Nunc et campus et areae
Lenesque sub noctem susurri
Conposita repetantur hora,
Nunc et latentis proditor intimo
Gratus puellae risus ab angulo,
Pignusque dereptum lacertis
Aut digito male pertinaci.

X.

Mercuri, facunde nepos Atlantis,
Qui feros cultus hominum recentum
Voce formasti catus et decorae

More palaestrae,

Te canam, magni Iovis et deorum
Nuntium curvaeque lyrae parentem,
Callidum, quidquid placuit, iocoso
Condere furto.

Te, boves olim nisi reddidisses
Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra
Risit Apollo.

5

10

15

20

5

10

Quin et Atridas duce te superbos
Ilio dives Priamus relicto

15 Thessalosque ignes et iniqua Troiae
Castra fefellit.

20

Tu pias laetis animas reponis
Sedibus, virgaque levem coherces
Aurea turbam, superis deorum
Gratus et imis.

XI.

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi Finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios Temptaris numeros. Vt melius, quidquid erit, pati, Seu plures hiemes seu tribuit fuppiter ultimam, 5 Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida Aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.

XII.

Quem virum aut heroa lyra vel acri
Tibia sumis celebrare, Clio?

Quem deum? Cuius recinet iocosa
Nomen imago

5 Aut in umbrosis Heliconis oris,
Aut super Pindo gelidove in Haemo?
Unde vocalem temere insecutae
Orphea silvae.

[Arte materna rapidos morantem
10 Fluminum lapsus celeresque ventos,
Blandum et auritas fidibus canoris
Ducere quercus.]

« ForrigeFortsæt »