35

40

45

Sive tu mavis, Erycina ridens,

Quan Jocus circum volat et Cupido;
Sive neglectum genus et nepotes

Respicis auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,

Quem juvat clamor galeaeque leves
Acer et Mauri peditis cruentum
Vultus in hostem ;

Sive mutata juvenem figura
Ales in terris imitaris, almae
Filius Maiae, patiens vocari
Caesaris ultor :

Serus in caelum redeas diuque
Laetus intersis populo Quirini;
Neve te nostris vitiis iniquum
Ocior aura

Tollat hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici pater atque princeps,
Neu sinas Medos equitare inultos
Te duce, Caesar.

III.

Sic te diva potens Cypri,
Sic fratres Helenae lucida sidera,
Ventorumque regat pater,
Obstrictis aliis praeter Iapyga:
Navis, quae tibi creditum
Debes Virgilium, finibus Atticis
Reddas incolumem precor,

Et serves animae dimidium meae.
Illi robur et aes triplex

Circa pectus erat qui fragilem truci
Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit praecipitem Africum
Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti,
Quo non arbiter Hadriae

Major, tollere seu ponere vult freta.
Quem Mortis timuit gradum

Qui siccis oculis monstra natantia,

10

15

Qui vidit mare turgidum et
Infames scopulos Acroceraunia?
Nequicquam deus abscidit
Prudens Oceano dissociabili
Terras si tamen impiae

Non tangenda rates transiliunt vada.
Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas
Audax Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit.
Post ignem aetheria domo

Subductum macies et nova febrium
Terris incubuit cohors,

Semotique prius tarda necessitas

Leti corripuit gradum.

Pennis non homini datis;

Expertus vacuum Daedalus aëra

35

Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Nil mortalibus ardui est;

Caelum ipsum petimus stultitia, neque

Per nostrum patimur scelus

Iracunda Jovem ponere fulmina.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favoni,
Trahuntque siccas machinae carinas,

40

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni ; Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna, 5 Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto
Aut flore terrae quem ferunt solutae.

Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis.
Seu poscat agnam sive malit haedum.

Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
Regumque turres. O beate Sesti,

10

Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15 Jam te premet nox fabulaeque Manes

Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

V.

QUIS multa gracilis te puer in rosa

Perfusus liquidis urget odoribus
Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam

Simplex munditiis? Heu quoties fidem

Mutatosque deos flebit et aspera

Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens

Qui nunc te fruitur credulus aurea;

Qui semper vacuam, semper amabilem

Sperat nescius aurae

Fallacis. Miseri quibus

Intentata nites! Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris deo.

VI.

SCRIBERIS Vario fortis et hostium

Victor Maeonii carminis alite,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles te duce gesserit:

Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem
Pelidae stomachum cedere nescii

Nec cursus duplicis per mare Ulixei

Nec saevam Pelopis domum

Conamur tenues grandia, dum pudor
Imbellisque lyrae Musa potens vetat
Laudes egregii Caesaris et tuas
Culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina

Digne scripserit aut pulvere Troico
Nigrum Merionen aut ope Palladis

Tydiden superis parem?

20

10

Nos convivia, nos proelia virginum
Sectis in juvenes unguibus acrium
Cantamus vacui, sive quid urimur
Non praeter solitum leves.

VII.

LAUDABUNT alii claram Rhodon aut Mitylenen
Aut Epheson bimarisve Corinthi

Moenia vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos
Insignes aut Thessala Tempe.

Sunt quibus unum opus est intactae Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare et

Undique decerptam fronti praeponere olivam.
Plurimus in Junonis honorem

Aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedaemon
Nec tam Larissae percussit campus opimae,
Quam domus Albuneae resonantis
Et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda
Mobilibus pomaria rivis.

Albus ut obscuro deterget nubila caelo
Saepe Notus neque parturit imbres
Perpetuo, sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitaeque labores

Molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis
Castra tenent seu densa tenebit

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque
Cum fugeret tamen uda Lyaeo

Tempora populea fertur vinxisse corona,

Sic tristes affatus amicos:

"Quo nos cunque feret melior fortuna parente

Ibimus, o socii comitesque.

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro;
Certus enim promisit Apollo

Ambiguam tellure nova Salamina futuram.

O fortes pejoraque passi

Mecum saepe viri, nunc vino pellite curas;
Cras ingens iterabimus aequor."

VIII.

LYDIA, dic, per omnes

Te deos oro, Sybarin cur properas amando
Perdere ; cur apricum

Oderit campum patiens pulveris atque solis?
Cur neque militaris

Inter aequales equitat, Gallica nec lupatis
Temperat ora frenis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? Cur olivum Sanguine viperino

Cautius vitat, neque jam livida gestat armis 10
Brachia saepe disco,

Saepe trans finem jaculo nobilis expedito?
Quid latet, ut marinae

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Trojae

Funera ne virilis

15

Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

IX.

VIDES ut alta stet nive candidum

Soracte, nec jam sustineant onus
Silvae laborantes geluque

Flumina constiterint acuto.
Dissolve frigus ligna super foco
Large reponens, atque benignius
Deprome quadrimum Sabina,
O Thaliarche, merum diota.
Permitte divis cetera, qui simul
Stravere ventos aequore fervido
Deproeliantes nec cupressi

Nec veteres agitantur orni.

Quid sit futurum cras fuge quaerere, et
Quem Fors dierum cunque dabit lucro

Appone, nec dulces amores

Sperne puer neque tu choreas,

Donec virenti canities abest

Morosa. Nunc et campus et areae
Lenesque sub noctem susurri
Composita repetantur hora;