Nunc et latentis proditor intimo Gratus puellae risus ab angulo, Pignusque dereptum lacertis Aut digito male pertinaci.
MERCURI facunde nepos Atlantis, Qui feros cultus hominum recentum Voce formasti catus et decorae
Te canam magni Jovis et deorum Nuntium curvaeque lyrae parentem, Callidum quidquid placuit jocoso Condere furto.
Te boves olim nisi reddidisses Per dolum amotas puerum minaci Voce dum terret, viduus pharetra Risit Apollo.
Quin et Atridas duce te superbos Ilio dives Priamus relicto
Thessalosque ignes et iniqua Trojae
Tu pias laetis animas reponis Sedibus virgaque levem coërces Aurea turbam, superis deorum Gratus et imis.
Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi Finem di dederint, Leuconoë, nec Babylonios Tentaris numeros. Ut melius quidquid erit pati, Seu plures hiemes seu tribuit Juppiter ultimam, Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum. Sapias, vina liques, et spatio brevi Spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida Aetas: carpe diem quam minimum credula postero.
QUEM virum aut heroa lyra vel acri Tibia sumis celebrare, Clio,
Quem deum? Cujus recinet jocosa Nomen imago
Aut in umbrosis Heliconis oris Aut super Pindo, gelidove in Haemo Unde vocalem temere insecutae Orphea silvae
Arte materna rapidos morantem Fluminum lapsus celeresque ventos, Blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus ?
Quid prius dicam solitis parentis
Laudibus, qui res hominum ac deorum, Qui mare ac terras variisque mundum Temperat horis ?
Unde nil majus generatur ipso,
Nec viget quidquam simile aut secundum: Proximos illi tamen occupavit
Proeliis audax neque te silebo Liber, et saevis inimica Virgo Beluis, nec te, metuende certa
Dicam et Alciden puerosque Ledae, Hunc equis, illum superare pugnis Nobilem; quorum simul alba nautis Stella refulsit,
Defluit saxis agitatus humor, Concidunt venti fugiuntque nubes, Et minax, quod sic voluere, ponto Unda recumbit.
Romulum post hos prius an quietum Pompili regnum memorem an superbos Tarquini fasces dubito, an Catonis Nobile letum.
Regulum et Scauros, animaeque magnae Prodigum Paullum superante Poeno, Gratus insigni referam Camena, Fabriciumque.
Hunc et incomptis Curium capillis Utilem bello tulit et Camillum
Saeva paupertas et avitus apto Cum lare fundus.
Crescit occulto velut arbor aevo Fama Marcelli; micat inter omnes Julium sidus velut inter ignes Luna minores.
Gentis humanae pater atque custos Orte Saturno, tibi cura magni Caesaris fatis data: tu secundo Caesare regnes.
Ille, seu Parthos Latio imminentes Egerit justo domitos triumpho Sive subjectos Orientis orae
Te minor latum reget aequus orbem; Tu gravi curru quaties Olympum,
Tu parum castis inimica mittes
CUм tu, Lydia, Telephi
Cervicem roseam, cerea Telephi Laudas brachia, vae meum Fervens difficili bile tumet jecur. Tum nec mens mihi nec color Certa sede manet, humor et in genas Furtim labitur, arguens
Quam lentis penitus macerer ignibus. Uror, seu tibi candidos
Turparunt humeros immodicae mero Rixae, sive puer furens
Impressit memorem dente labris notam. Non, si me satis audias, Speres perpetuum dulcia barbare Laedentem oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit. Felices ter et amplius
Quos irrupta tenet copula, nec malis Divulsus querimoniis
Suprema citius solvet amor die.
O NAVIS, referent in mare te novi Fluctus ! O quid agis? Fortiter occupa Portum. Nonne vides ut Nudum remigio latus
Et malus celeri saucius Africo Antennaeque gemant ac sine funibus Vix durare carinae
Possint imperiosius .
Aequor? Non tibi sunt integra lintea, Non di, quos iterum pressa voces malc. Quamvis Pontica pinus,
Silvae filia nobilis,
Jactes et genus et nomen inutile;
Nil pictis timidus navita puppibus Fidit. Tu, nisi ventis
Debes ludibrium, cave.
Nuper sollicitum quae mihi taedium, Nunc desiderium curaque non levis, Interfusa nitentes
Vites aequora Cycladas.
PASTOR Cum traheret per freta navibus Idaeis Helenen perfidus hospitam,
Ingrato celeres obruit otio
Ventos ut caneret fera
Nereus fata: Mala ducis avi domum
Quam multo repetet Graecia milite, Conjurata tuas rumpere nuptias
Et regnum Priami vetus.
Heu heu quantus equis, quantus adest viris
Sudor! quanta moves funera Dardanae Genti! Jam galeam Pallas et aegida
Currusque et rabiem parat. Nequicquam Veneris praesidio ferox Pectes caesariem grataque feminis Imbelli cithara carmina divides; Nequicquam thalamo graves
Hastas et calami spicula Cnosil Vitabis strepitumque et celerem sequi Ajacem; tamen heu serus adulteros Crines pulvere collines.
Non Laërtiaden exitium tuae
Genti, non Pylium Nestora respicis? Urgent impavidi te Salaminius Teucer et Sthenelus sciens
Pugnae, sive opus est imperitare equis Non auriga piger; Merionen quoque Nosces. Ecce furit te reperire atrox Tydides melior patre,
Quem tu cervus uti vallis in altera
Visum parte lupum graminis immemor Sublimi fugies mollis anhelitu,
Non hoc pollicitus tuae.
Iracunda diem proferct Ilio
Matronisque Phrygum classis Achilleï; Post certas hiemes uret Achaïcus Ignis Iliacas domos.
O MATRE pulchra filia pulchrior,
Quem criminosis cunque voles modum Pones ïambis, sive flamma
Sive mari libet Hadriano.
Non Dindymene, non adytis quatit Mentem sacerdotum incola Pythius, Non Liber aeque, non acuta
Sic geminant Corybantes aera Tristes ut irae, quas neque Noricus Deterret ensis nec mare naufragum
Nec saevus ignis nec tremendo Juppiter ipse ruens tumultu. Fertur Prometheus, addere principi Limo coactus particulam undique Desectam, et insani leonis
Vim stomacho apposuisse nostro
Irae Thyesten exitio gravi Stravere, et altis urbibus ultimae
« ForrigeFortsæt » |