Audivere, Lyce, di mea vota, di Audivere, Lyce: fis anus et tamen Vis formosa videri,
Ludisque et bibis inpudens,
Et cantu tremulo pota Cupidinem Lentum sollicitas. Ille virentis et Doctae psallere Chiae
Pulchris excubat in genis.
Inportunus enim transvolat aridas Quercus et refugit te, quia luridi Dentes te, quia rugae
Turpant et capitis nives.
Nec Coae referunt iam tibi purpurae Nec cari lapides tempora, quae semel Notis condita fastis
Inclusit volucris dies.
Quo fugit venus, heu, quove color? decens Quo motus? Quid habes illius, illius, Quae spirabat amores,
Quae me surpuerat mihi,
Felix post Cinaram, † notaque et artium Gratarum facies? Sed Cinarae breves Annos fata dederunt, Servatura diu parem
Cornicis vetulae temporibus Lycen, Possent ut iuvenes visere fervidi
Multo non sine risu
Dilapsam in cineres facem.
Quae cura patrum quaeve Quiritium Plenis honorum muneribus tuas, Auguste, virtutes in aevum
Per titulos memoresque fastus Aeternet, o qua sol habitabiles Inlustrat oras, maxime principum, Quem legis expertes Latinae Vindelici didicere nuper,
Quid marte posses.
Drusus Genaunos, inplacidum genus,
Breunosque veloces et arces
Alpibus inpositas tremendis
Deiecit acer plus vice simplici;
Maior Neronum mox grave proelium
Conmisit inmanesque Raetos Auspiciis pepulit secundis,
Spectandus in certamine Martio, Devota morti pectora liberae Quantis fatigaret ruinis, Indomitus prope qualis undas Exercet Auster, Pleiadum choro Scindente nubes, inpiger hostium Vexare turmas et frementem Mittere equum medios per ignes, Sic tauriformis volvitur Aufidus, Qui regna Dauni praefluit Apuli, Cum saevit horrendamque cultis Diluviem minitatur agris,
Vt barbarorum Claudius agmina Ferrata vasto diruit impetu
Primosque et extremos metendo
Stravit humum sine clade victor,
Te copias, te consilium et tuos Praebente divos. Nam tibi, quo die Portus Alexandrea supplex
Et vacuam patefecit aulam,
Fortuna lustro prospera tertio Belli secundos reddidit exitus, Laudemque et optatum peractis Imperiis decus adrogavit.
Te Cantaber non ante domabilis Medusque et Indus, te profugus Scythes Miratur, o tutela praesens
Italiae dominaeque Romae.
Te, fontium qui celat origines,
Nilusque et Ister, te rapidus Tigris, Te beluosus qui remotis
Obstrepit Oceanus Britannis,
Te non paventes funera Galliae Duraeque tellus audit Hiberiae, Te caede gaudentes Sygambri Conpositis venerantur armis.
Phoebus volentem proelia me loqui Victas et urbes increpuit lyra,
Ne parva Tyrrhenum per aequor Vela darem. Tua, Caesar, aetas
Fruges et agris rettulit uberes, Et signa nostro restituit Iovi Derepta Parthorum superbis Postibus, et vacuum duellis Ianum Quirini clausit et ordinem Rectum evaganti frena licentiae Iniecit emovitque culpas
Et veteres revocavit artes,
Per quas Latinum nomen et Italae Crevere vires famaque et imperi Porrecta maiestas ad ortum Solis ab Hesperio cubili.
Custode rerum Caesare non furor Civilis aut vis eximet otium, Non ira, quae procudit enses Et miseras inimicat urbes.
Non qui profundum Danuvium bibunt Edicta rumpent Iulia, non Getae, Non Seres infidive Persae,
Non Tanain prope flumen orti.
Nosque et profestis lucibus et sacris Inter iocosi munera Liberi,
Cum prole matronisque nostris Rite deos prius adprecati,
Virtute functos more patrum duces Lydis remixto carmine tibiis
Troiamque et Anchisen et almae Progeniem Veneris canemus.
Phoebe silvarumque potens Diana, Lucidum caeli decus, o colendi Semper et culti, date quae precamur Tempore sacro,
Quo Sibyllini monuere versus Virgines lectas puerosque castos Dis quibus septem placuere colles Dicere carmen.
Alme Sol, curru nitido diem qui Promis et celas aliusque et idem Nasceris, possis nihil urbe Roma Visere maius!
Rite maturos aperire partus Lenis, Ilithyia, tuere matres, Sive tu Lucina probas vocari
Diva, producas subolem patrumque Prosperes decreta super iugandis Feminis prolisque novae feraci Lege marita,
Certus undenos deciens per annos Orbis ut cantus referatque ludos Ter die claro totiensque grata
Nocte frequentes.
« ForrigeFortsæt » |