BUCOLICORUM GRAECORUM THEOCRITI BIONIS MOSCHI RELIQUIAE ACCEDENTIBUS INCERTORUM IDYLLIIS. RECENSUIT HENRICUS LUDOLFUS AHRENS. EDITIO STEREOTYPA SECUNDA. 束 LIPSIAE IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI. MDCCCXCVII. 1897 PRAEFATIO EDITIONIS SECUNDAE. Contigit ut prioris editionis, quae a. 1850 lucem vidit, exemplaribus divenditis novam parari oporteret, quo tempore maioris Bucolicorum Graecorum editionis tomus primus, textum cum apparatu critico continens, fere absolutus erat. Itaque huius recensionem plurimis ab illa priore diversam iterare placuit, nisi quod et sphalmata quaedam tolli poterant et lectiones in Addendis editionis maioris probatae recipi. Quum vero haec nova recensio complura exhibeat, quae commentariis et lexicis destituentibus tirones, partim adeo viros non indoctos morari possint, utile visum est lectionum novatarum, quarum sensus minus in aperto positus est, brevem interpretationem praemittere. THEOCRITUS. Id. I, 9. ολίς deminutivum vocis οἷς, ut αμνός ἀμνίς. 45. πυρραῖος i. q. πυρρός, ut ερυθραῖος = ἐρυθρός, cf. Lobeck. Paralipp. p. 319. 55. alolixos deminutivum Doricum adiectivi alólos, ut IV, 20. πvo̟çízos a лvogós. Ibid. ↑ãμa Dorice pro dέaua, cf. Diall. Gr. II. p. 342. 62. ἐκλήθειν, oblivionem iniicere, cf. Buttm. Gr. II. p. 233. λαρά i. e. χλευαστικῶς, vid. Philol. VII. p. 416. — 106. Ovußoídos. Intellige regionem prope Syracusas sitam. 110. Ελίκας i. e. Καλλιστους. 123. ἐξ ὀρθῶν sc. ὀμμάτων, cf. V, 36. et Soph. O. R. 538. ἐξ ὀμμάτων ὀρθῶν. .89. Id. II, 4. ποθείκει Dorice pro προσήκει, cf. Diall. II. p. 344.586. -24. laxos pro ñxos, cf. Hesych. Aάxos (leg. λάκος), ἦχος, ψόφος. — 31. χαλκέον Dorice pro χαλκείον, cf. Diall. II. p. 188. 60. xανTEQTETÉO O άs tri nai καθυπερπετέρω ἃς ἔτι viv, invicti (veneficiis) usque adhuc, cf. els eti xai võv Lu. cian. de sacrif. c. 14. 66 -84. ἐξάλλαξε, mentem meam alienavit, vid. Philol. VII. p. 423. 106. ἀέρσα Dorice pro ἕρση, ξέρση, Diall. II. p. 51. - 111. Intelligo,aspectu suo efficiens, ut oculos in terram defigerem. 121. Iunge περιελικτά τάν. 127. τὰ φίλα euphemice. αφ — 150. ἀτρεχές Dorice pro άτρε κές, Diall. II. p. 83. 151. ἀκράτως sc. κυάθους. Id. III, 21. λίπος hypocoristice ut μύρον AP. V, 113. — 26. Aposiopesis:,, et si non moriar (sc. in complexum tuum properabo). Quod vero ad te pertinet (i. e. tibi), dulce est" sc. me mori. — 28. ποτεμάξατο i. e. προσήνεγκε, απέδωκε. — 29. πῆ χυς ὁμαλός, cubitus planus ideoque platagonio imposito et percusso sonum non reddens. 30. & Γραίω, filia Γραίου. Id. IV, 13. δ' pro δή et ita saepius. – 22. κακογρά σμων, i. e. κακοφάγος a stirpe ΓΡΑ, unde ἔγραε Callim. fr. 250, πολύγραος, γράστις. 32. Κρότωνα pro Κρότων. Ad καλεῖ cf. Hom. Od. p, 382 seqq. - 47. είξω, cf. ad II, 4. 61. „Ad mortaruum in opere erat obscoene, cf. μακτρισμός et ἴγδις, obscoena genera saltationis Poll. IV, 101. ΕΙΜ. 464, 50. 63. ὁ ρίζειν, confinem esse Herod. IV, - 42. Id. V, 9. ἀνακλέπτω a simplici κλέπτω non magis differt quam ἀναρπάζω ab ἁρπάζω. — 14. μαὐτόν ex μὲ αὐτόν. 24 ὅρισδε, oppignera, cf. Virg. Εcl. III, 31. tu dic mecum quo pignore certes. — 38. κυνάς, canis femina, vid. Philol. VII. P. p. 440. — 43. ύβος i. e. λάγνος ab uς, ut βουβος IV, 17. (vid. infr.) a βοῦς. 62. ποθέ Dorice pro ποθέν. 95. λειτός vulgo minus recte Autós scribitur. 101. ὡς, ubi Sicelice. 145. κερούτιδες, lascivae, vid. Philol. VII. p. 446. Id. VII, 4. 5. Intellige,,patre Lycore orti, nobilissimo inter populum, ultra vero hunc adeo Clytiae et Chalconis regia stirpe“. De ἔτ ̓ ἄνωθεν cf. Ammon. p. 48. ἀπόγονος δ' ὁ ἤτοι υἱωνεὺς ἢ ἔτι ἄποθεν, Plat. Legg. ΧΙ. p. 919. πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ τοῖς ἔτι τούτων εἰς τὸ ἄνω γένεσι. — 46. ὄρος εὐρυμέ δον est mons late dominans i. e late prospectans, altus, cf. Horat. Ep. I, 11, 26. locus effusi late maris arbiter. — 73. ὄρος ἀμφ ̓ ἐπονεῖτο, montes circa dolebant. — 133. οἶναρέῃσι sc. χαμευνίσι, cubilibus pampineis. 153. διεκρανά σατε, aqua vestra fontana temperastis, Scholl. ἐπηγάσατε. Id. VIII, 33. πὴ ποκα Dorice pro πώποτε. rice pro Id. IX, 13. Iunge ὅσσον τι. 48. Do - 18. & Dorice ὅθεν. pro 27. ἐγκαγχάσατο κόχλῳ, cf. Scholl. ἐγέλασε χαρίεν ἐπὶ τῷ τοῦ κόχλου ὀστράκῳ, Hesych. καγχᾶται, ἀτάκτως γελά. θεῦσιν est dat. plur. sc. ὄμμασι. 36. γα Id. Χ, 18. χροΐζεται, tibi corrumpit noctem (Plaut. Men. 4, 2, 31.), cf. χρώζω, χραίνω. 48. ὑπνῶν Dorice pro ὑπνοῦν. Id. ΧΙ, 19. σφηλός i. q. σκληρός vel δριμύς, cf. Hesych. s. vv. σφηλόν, σφειλόν, ἄσφηλοι, σπηλόν. 39. μανοφό 57. πως rectius scribitur quam μανν. sensu non diverso. μασεῦμαι futurum verbi μανθάνω pro μήσομαι a stirpe ΜΗΘ, unde προμηθής, Προμηθεύς all. — 59. πόθ' vid. supra ad V, 62. - 65. πήποχ' vid. ad VIII, 33. νοντα, macrescentem. -66. λεπτύId. ΧΙ, 13. ἴσπνιλος verius scribitur quam εἴσπνηλος eodem sensu. 35. ἐπιβῶται Ionice pro ἐπιβοᾶται. I. XIII, 13. εἵκων cf. ad II, 4. — 27. Κιανάν sc. γῆν — 65. μεταρσία i. q. μετέωρος sc. ἦν. Intellige navis armamentis instructa et in mare deducta erat, ut qui profecturi essent; sed vela usque ad mediam noctem heroes Herculem expectantes constricta tenebant. 66 Id. XIV, 1. 2. ἄλλα τοιαῦτα h. e. πολλὰ χαίρειν, Αἰσχίνα sc. λέγω. — 17. βουβος, magnus, quo sensu Sophron Syracusanus βύβος (scr. βύβος) dixisse traditur EtM. 216, 55., vox a ẞous derivata ut particula epitatica ßoỡ vel ßõ. Ibidem κοχλίας est οἶνος καχλάζων, πορφύρων, vinum fuscum. Ein ochsiger Rother wurde vertilgt. 38. τηνῶ ἐκεῖθεν, et μᾶλα, genae, cf. proverbium hinc illae lacrimae. 46. οὐδ ̓ εἰ fere non differt a simplici οὐδέ, cf. Arist. Vesp. 352. — 53. ὑπόχαλκος, puella falsa et perfda, cf. Plutarch. Morall. p. 65. A. et Herodian. p. 447. Piers. = = 66 Id. XV, 2. αυτεῖ Dorice pro αὐτοῦ, cf. Soph. Ο. C. 288. – 18. ταὐτῷ i. e. τῇ αὐτῇ — ὡσαύτως. —25. ἡ ν ίδ ̓ ἐγών, en ego, i. e. prompta sum et parata ad faciendum quod iubes (ad eundum), cf. Callim. h. in Del. 132, Horat. Sat. I, 1, 15. 27. αἱρετὸ βᾶμα, tolle pedem, cf.Eurip. Troad. 342. ανιό |