30

30

35

σιτήθην πέτρῃσιν ἓν Ὑκαρίῃσι δοκεύσας,
πέντε ταμὼν πέντ' οὖσιν· ὃ δ ̓ ἐγκαγχάσατο κόχλῳ.

Βουκολικαὶ Μοῖσαι μάλα χαίρετε, φαίνετε δ ̓ ᾠδάς,
τάς ποκ' ἐγὼ κείνοισι παρὼν ἄεισα νομεῦσι,
μηκέτ' ἐπὶ γλώσσας ἄκρας ὀλοφυγγόνα φύσω.
τέττιξ μὲν τέττιγι φίλος, μύρμακι δὲ μύρμαξ,
ἴρακες δ ̓ ἴραξιν, ἐμὶν δ ̓ ἡ μοῦσα καὶ ᾠδά.
τᾶς μοι πᾶς εἴη πλεῖος δόμος. οὔτε γὰρ ὕπνος
οὔτ ̓ ἔαρ ἐξαπίνας γλυκερώτερον, οὔτε μελίσσαις
ἄνθεα· τόσσον ἐμὶν Μοῖσαι φίλαι. ὡς μὲν ὁρῆτε
γαθεῦσιν, τὼς δ ̓ οὔτι ποτῷ δαλήσατο Κίρκη.

5

Εργατίνα βουκαῖε, τί νυν ᾠζυρὲ πεπόνθεις;
οὔτ ̓ ὦν ὄγμον ἄγειν ὀρθὸν δύνα, ὡς τὸ πρὶν ἄγες,
οὔθ ̓ ἅμα λαοτομεῖς τῷ πλατίον, ἀλλ ̓ ἀπολείπῃ
ὥσπερ ὅις ποίμνας, ὡς τὸν πόδα κάκτος ἔτυψε.

ποιός τις δειλαῖε καὶ ἐκ μέσω ἄματος ἐσσῃ,

ὃς νῦν ἀρχομένω τᾶς αὔλακος οὐκ ἀποτρώγεις;

ΒΑΤΤΟΣ.

Μίλων ὀψαμᾶτα, πέτρας ἀπόκομμ' ἀτεράμνω,
οὐδαμά του συνέβα ποθέσαι τινὰ τῶν ἀπεόντων;
ΜΙΛΩΝ.

Οὐδαμά. τίς δὲ πόθος τῶν ἔκτοθεν ἐργάτᾳ ἀνδρί;

5

10

15

20

25

ΒΑΤΤΟΣ.

Οὐδαμά νυν συνέβα τοι ἀγρυπνῆσαι δι' ἔρωτα:
ΜΙΛΩΝ.

Μηδέ γε συμβαίη· χαλεπὸν χορίω κύνα γεῦσαι.

ΒΑΤΤΟΣ.

Αλλ' ἐγὼ ὦ Μίλων ἔραμαι σχεδὸν ἑνδεκαταῖος.

ΜΙΛΩΝ.

Ἐκ πίθω ἀντλεῖς δῆλον· ἐγὼ δ ̓ ἔχω οὐδ ̓ ἅλις ὄξος.

ΒΑΤΤΟΣ.

Τοιγάρτοι πρὸ θυρᾶν μοι ἀπὸ σπόρω ἄσκαλα πάντα.

ΜΙΛΩΝ.

Τίς δέ τυ τῶν παίδων λυμαίνεται;

ΒΑΤΤΟΣ.

Η Πολυβώτα,

ἃ πρᾶν ἀμάντεσσι παρ ̓ Ἱπποτίωνι ποταύλει.

ΜΙΛΩΝ.

Εὗρε θεὸς τὸν ἀλιτρόν· ἔχεις, πάλαι ὧν ἐπεθύμεις. μάντις τοι τὴν νύκτα χροΐζεται & καλαμαία.

ΒΑΤΤΟΣ.

Μωκᾶσθαι μ' ἄρχῃ τύ; τυφλὸς δ ̓ οὐκ αὐτὸς ὁ
Πλούτος,

ἀλλὰ καὶ &φρόντιστος Ἔρως. μὴ δὴ μέγα μυθεῦ.

ΜΙΛΩΝ.

Οὐ μέγα μυθεῦμαι· τὸ μόνον κατάβαλλε τὸ λᾷον,
καί τι κόρας φιλικὸν μέλος ἀμβάλευ. ἅδιον οὑτῶς
ἐργαξῇ· καὶ μὲν πρότερόν ποκα μουσικὸς ἦσθα.

ΒΑΤΤΟΣ.
(Ωιδή.)

Μῶσαι Πιερίδες, συναείσατε τὸν ῥαδινάν μοι

10

15

20

παῖδ ̓· ὧν γάρ χ ̓ ἅψησθε θεαί, καλὰ πάντα ποεῖτε. 25

30

35

40

45

50

Βομβύκα χαρίεσσα, Σύραν καλέοντί τυ πάντες,
ἰσχνὰν ἁλιόκαυστον, ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον.
Καὶ τὸ ἴον μέλαν ἐστὶ καὶ ἡ γραπτὰ ὑάκινθος,
ἀλλ ̓ ἔμπας ἐν τοῖς στεφάνοις τὰ πρᾶτα λέγονται.
4 αἲξ τὰν κύτισον, ὁ λύκος τὰν αἶγα διώκει,
ὁ γέρανος τὤροτρον, ἐγὼ δ ̓ ἐπὶ τὶν μεμάνημαι.

Αἴθέ μοι ἧς, ὅσσα Κροϊσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσθαι,
χρύσεοι ἀμφότεροί κ ̓ ἀνεκείμεθα τᾷ Αφροδίτα,

30

Τὼς αὐλῶς μὲν ἔχοισα καὶ ἢ ῥόδον ἢ μᾶλον τύ,
σχῆμα δ ̓ ἐγὼ καὶ καινὰς ἐπ ̓ ἀμφοτέροισιν ἀμύκλας. 35
Βομβύκα χαρίεσσ', οἱ μὲν πόδες ἀστράγαλοί τους
ἃ φωνὰ δὲ τρύχνος· τὸν μὲν τρόπον οὐκ ἔχω εἰπεῖν.

ευ

ΜΙΛΩΝ.

Η καλὰς ἁμὲ ποῶν ἐλελάνη βοῦκος ἀοιδάς.
ὡς εὖ τὴν ἰδέαν τῆς ἁρμονίας ἐμέτρησεν.
ὤμοι τῶ πώγωνος, ὃν ἀλιθίως ἀνέφυσα.
θᾶσαι δὴ καὶ ταῦτα τὰ τῷ θείω Λιτυέρσα.

(Ωιδή.)

Δάματερ πολύκαρπε πολύσταχυ, τοῦτο τὸ λᾷον
ενεργόν τ ̓ εἴη καὶ κάρπιμον ὅττι μάλιστα.

40

Σφίγγετ ̓ ἀμαλλοδέται τὰ δράγματα, μὴ παριών τις εἴποι·„σύκινοι ἄνδρες, ἀπώλετο χοὗτος ὁ μισθός. 45

Ἐς βορέην ἄνεμον τᾶς κόρθυος & τομὰ μιν

ἢ ζέφυρον βλεπέτω· πιαίνεται ὁ στάχυς οὑτῶς.

Σίτον ἀλοιῶντας φεύγειν τὸ μεσαμβρινὸν ὑπνῶν·
ἐκ καλάμας ἄχυρον τελέθει τημόσδε μάλιστα.
Αρχεσθαι δ ̓ ἀμῶντας ἐγειρομένω κορυδαλλῶ,
καὶ λήγειν εὕδοντος, ἐλινῦσαι δὲ τὸ καῦμα.

66

50

55

Εὐκτὸς ὁ τῶ βατράχω παῖδες βίος· οὐ μελεδαίνει
τὸν τὸ πιεῖν ἐγχεῦντα· πάρεστι γὰρ ἄφθονον αὐτῷ.
Κάλλιον ἐπιμελητὰ φιλάργυρε τὸν φακὸν ἕψειν·
μήπιτάμῃς τὴν χεῖρα καταπρίων τὸ κύμινον.

Ταῦτα χρὴ μοχθεῦντας ἐν ἁλίῳ ἄνδρας ἀείδειν,
τὸν δὲ τεὸν βουκαῖε πρέπει λυμηρὸν ἔρωτα
μυθίσδεν τᾷ ματρὶ κατ ̓ εὐνὰν ὀρθρευοίσα.

55

5

10

15

Οὐδὲν πὸτ τὸν ἔρωτα πεφύκει φάρμακον ἄλλο
Νικία οὔτ ̓ ἔγχριστον, ἐμὶν δοκεῖ, οὐδ ̓ ἐπίπαστον,
ἢ ταὶ Πιερίδες· κοῦφον δέ τι τοῦτο καὶ ἁδύ

γίνετ ̓ ἐπ ̓ ἀνθρώπως, εὑρεῖν δ ̓ οὐ ῥᾴδιόν ἐστι.
γινώσκειν δ ̓ οἶμαί τυ καλῶς ἰατρὸν ἐόντα

καὶ ταῖς ἐννέα δὴ πεφιλημένον ἔξοχα Μοίσαις.
οὕτω γῶν ῥάϊστα διᾶγ ̓ ὁ Κύκλωψ ὁ παρ ̓ ἁμίν,
ὥρχαῖος Πολύφαμος, ὅκ ̓ ἤρατο τᾶς Γαλατείας,
ἄρτι γενειάσδων περὶ τὸ στόμα τὼς κροτάφως τε.
ἤρατο δ ̓ οὐ μάλοις οὐδὲ ῥόδῳ οὐδὲ κικίννοις,
ἀλλ ̓ ὀρθαῖς μανίαις, ἡγεῖτο δὲ πάντα πάρεργα.
πολλάκι ταὶ ὄτες ποτὶ τωὐλίον αὐταὶ ἀπῆνθον
χλωρᾶς ἐκ βοτάνας· ὃ δὲ τὰν Γαλάτειαν ἀείδων
αὐτεῖ ἐπ ̓ ἀϊόνος κατετάκετο φυκιοέσσας
ἐξ ἀοῦς, ἔχθιστον ἔχων ὑποκάρδιον ἕλκος.

Κύπριδος εκ μεγάλας τό οἱ ἥπατι πᾶξε βέλεμνον.

5

10

15

16

20

25

ἀλλὰ τὸ φάρμακον εὗρε, καθεζόμενος δ ̓ ἐπὶ πέτρας 1
ὑψηλᾶς ἐς πόντον ὁρῶν ἄειδε τοιαῦτα.

(Ωιδή.)

α' Ω λευκὰ Γαλάτεια, τί τὸν φιλέοντ ̓ ἀποβάλλῃ
μόσχω γαυροτέρα, σφηλωτέρα ὄμφακος ὠμᾶς, Τιαρά
φοιτῇς δ ̓ αὖθ ̓ οὑτῶς, ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με,
οἴχῃ δ ̓ εὐθὺς ἰοῖσ ̓, ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἀνῇ με,
φεύγεις δ ̓ ὥσπερ ὅις πολιὸν λύκον ἀθρήσασα;
α' Ἠράσθην μὲν ἔγωγα τεοῦς κόρα, ἁνίκα πρᾶτον
ἦνθες ἐμᾷ σὺν ματρὶ θέλοισ ̓ ὑακίνθινα φύλλα
ἐξ ὅρεος δρέψασθαι, ἐγὼ δ ̓ ὁδὸν ἁγεμόνευον.
παύσασθαι δ ̓ ἐσιδών τυ καὶ ὕστερον οὐδ ̓ ἔτι πα
ἐκ τήνω δύναμαι· τὴν δ ̓ οὐ μέλει, οὐ μὰ Δί' οὐδέν.
β' Γινώσκω χαρίεσσα κόρα, τίνος ἕνεκα φεύγεις

ἕνεκά μοι λασία μὲν ὀφρῦς ἐπὶ παντὶ μετώπῳ 30 ἐξ ὠτὸς τέταται ποτὶ θάτερον ως μία μακρά,

35

νῦν

εἷς δ ̓ ὀφθαλμὸς ὕπεστι, πλατεῖα δὲ ῥὶς ἐπὶ χείλει. β' 'Αλλ ̓ οὗτος τοιοῦτος ἐὼν βοτὰ χίλια βόσκω,

κἠκ τούτων τὸ κράτιστον ἀμελγόμενος γάλα πίνω· τυρὸς δ ̓ οὐ λείπει μ ̓ οὔτ ̓ ἐν θέρει οὔτ ̓ ἐν ὀπώρα, οὐ χειμῶνος ἄκρω· ταρσοὶ δ ̓ ὑπεραχθέες αιεί. β ́ Συρίσδεν δ ̓ ὡς οὔτις ἐπίσταμαι ὧδε Κυκλώπων, τὶν τὸ φίλον μελίμαλον ἁμᾷ κἠμαυτὸν ἀείδων πολλάκι νυκτὸς ἀωρί. τράφω δέ τοι ἕνδεκα νεβρώς πάσας μανοφόρως καὶ σκύμνως τέσσαρας ἄρκτων. 40 β' 'Αλλ' ἀφίκευ τὺ ποθ ̓ ἁμέ, καὶ ἑξεῖς οὐδὲν ἔλασσον, τὰν γλαυκὰν δὲ θάλασσαν ἔα ποτὶ χέρσον ὀρεχθεῖν. ἅδιον ἐν τὤντρῳ παρ' ἐμὶν τὴν νύκτα διαξεῖς. τις κα τῶνδε θάλασσαν ἑκὼν καὶ κύμαθ ̓ ἕλοιτο; λευκοτέρα πακτᾶς ποτιδεῖν, ἁπαλωτέρα ἀρνός,

21

τερα

25

30

35

40

44

49

20