φαμί τυ νικασεῖν, ὅσσον θέλω, αὐτὸς ἀείδων.“ 10 οὔποτε νικασεῖς μ ̓, οὐδ ̓ εἴ τι πάθοις τύγ ̓ ἀείδων.“ 10 15 ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Χρήσδεις ὧν ἐσιδεῖν; χρήσδεις καταθεῖναι ἄεθλον; ΔΑΦΝΙΣ. Χρήσθω τοῦτ ̓ ἐσιδεῖν, χρήσδω καταθεῖναι ἄεθλον. ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Καὶ τίνα θησεύμεσθ ̓, ὅτις ἁμὶν ἄρκιος εἴη; ΔΑΦΝΙΣ. Μόσχον ἐγὼ θησῶ· τὺ δὲ θὲς ἰσομάτορα ἀμνόν. ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Οὐ θησῶ ποκα ἀμνόν, ἐπεὶ χαλεπὸς ὁ πατήρ μευ ΔΑΦΝΙΣ. ἀλλὰ τί μὰν θησεῖς; τί δέ τυ πλέον ἑξεῖ ὁ νικῶν; ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Σύριγγ ̓ ἂν ἐπόησα καλὰν ἐγὼ ἐννεάφωνον, λευκὸν κηρὸν ἔχοισαν, ἴσον κάτω, ἶσον ἄνωθεν· 20 ταύταν κα θείην, τὰ δὲ τῶ πατρὸς οὐ καταθησῶ. 25 ΔΑΦΝΙΣ. Ἦ μάν τοι κἠγὼ σύριγγ ̓ ἔχω ἐννεάφωνον, ΜΕΝΑΛΚΑΣ. 15 20 ̓Αλλὰ τίς ἁμὲ κρινεῖ; τίς ἐπάκοος ἔσσεται ἁμέων; 25 BUCOL. GR. 3 30 35 40 45 ΔΑΦΝΙΣ. Τῆνόν πως ἐνταῦθα τὸν αἰπόλον ἢν καλέσωμες, 30 Χοἱ μὲν παῖδες ἄϋσαν, ὁ δ ̓ αἰπόλος ἦνθ ̓ ἐπακοῦσαι. 28 πρᾶτος δ ̓ ὧν ἄειδε λαχὼν ἰυκτὰ Μενάλκας, εἶτα δ ̓ ἀμοιβαίαν ὑπελάμβανε Δάφνις ἀοιδάν βουκολικάν· οὕτω δὲ Μενάλκας ἄρξατο πρᾶτος. ΜΕΝΑΛΚΑΣ. ̓́Αγκεα καὶ ποταμοί, θεῖον γένος, αἴ τι Μενάλκας ΔΑΦΝΙΣ. Κρᾶναι καὶ βοτάναι, γλυκερὸν φυτόν, αἴπερ ὁμοῖον τοῦτο τὸ βουκόλιον πιαίνετε· κἤν τι Μενάλκας ΜΕΝΑΛΚΑΣ. 35 40 45 46 Ἔνθ ̓ οἷς, ἔνθ ̓ αἶγες διδυματόκοι, ἔνθα μέλισσαι ΔΑΦΝΙΣ. Παντᾶ ἔαρ, παντᾷ δὲ νομοί, παντᾷ δὲ γάλακτος ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Ὦ τράγε, τᾶν λευκᾶν αἰγῶν ἄνερ, ὦ βάθος ὕλας 44 41 42 43 29 50 65 μυρίον, ὦ σιμαὶ δεῦτ ̓ ἐφ ̓ ὕδωρ ἔριφοι· ἐν τήνῳ γὰρ τῆνος· ἴθ ̓ „ὦ καλὲ“ καὶ λέγε „Μίλων, ὁ Πρωτεὺς φώκας καὶ θεὸς ὢν ἔνεμε.“ 60 65 70 ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Μή μοι γᾶν Πέλοπος, μή μοι Κροίσεια τάλαντα ἀλλ ̓ ὑπὸ τᾷ πέτρα τᾶδ ̓ ἄσομαι ἀγκὰς ἔχων τυ, σύννομα μᾶλ ̓ ἐσορῶν τὰν Σικελάν τ ̓ ἐς ἅλα. ΔΑΦΝΙΣ. Δένδρεσι μὲν χειμὼν φοβερὸν κακόν, ὕδασι δ ̓ αὐχ μός, ὄρνισιν δ ̓ ὕσπλαγξ, ἀγροτέροις δὲ λίνα, Ταῦτα μὲν ὧν δι ̓ ἀμοιβαίων οἱ παῖδες ἄεισαν· ΜΕΝΑΛΚΑΣ. Φείδευ τᾶν στερίφων, φείδεν λύκε τᾶν τοκάδων μευ, 55 60 65 Σίττα νέμεσθε νέμεσθε, τὰ δ ̓ οὔθατα πλήσατε πᾶσαι, 50 Δεύτερος αὖ Δάφνις λιγυρῶς ἀνεβάλλετ ̓ ἀείδεν· ΔΑΦΝΙΣ. Κἤμ ̓ ἐκ τῶ ἄντρω σύνοφρυς κόρα ἐχθὲς ἰδοῖσα Ὣς οἱ παῖδες ἄεισαν, ὁ δ ̓ αἰπόλος ὧδ ̓ ἀγόρευεν· Ὡς μὲν ὁ παῖς ἐχάρη καὶ ἀνάλατο καὶ πλατάγησε ἡδὺ δὲ χώ μόσχος γαρύεται, ἁδὺ δὲ χὰ βῶς. 75 76 78 80 85 90 77 5 10 Idyll. IX.* Βουκολιασταὶ Δάφνις καὶ Μενάλκας. Βουκολιάζεο Δάφνι, τὺ δ ̓ ᾠδᾶς ἄρχεο πρᾶτος, ΔΑΦΝΙΣ. ̔Αδὺ μὲν ἁ μόσχος γαρύεται, ἁδὺ δὲ χὰ βῶς, Οὑτῶς Δάφνις ἄεισεν ἐμίν, οὑτῶς δὲ Μενάλκας. ΜΕΝΑΛΚΑΣ. 15 Αἴτνα μᾶτερ ἐμά, κἠγὼ καλὸν ἄντρον ἐνοικέω 20 26 Τοῖς μὲν ἐπεπλατάγησα καὶ αὐτίκα δῶρον ἔδωκα, Δάφνιδι μὲν κορύναν, τάν μοι πατρὸς ἔτραφεν ἀγρός, αὐτοφυῆ, τὰν δ ̓ οὐδ ̓ ἂν ἴσως μωμάσατο τέκτων', τήνῳ δὲ στρόμβω καλὸν ὄστρακον, ὦ κρέας αὐτός 5 10 15 20 25 |