ἆρ ̓ οὐκ ἄλλό τι τερπνὸν ἔχει, ἡμῶν δὲ λέλασται ;
νῦν μὲν τοῖς φίλτροις καταδήσομαι· αἱ δ ̓ ἔτι καί με
λυπεῖ, τὰν Αίδαο πύλαν ναὶ Μοίρας ἀραξει.
τοῖά οἱ ἐν κίστα κακὰ φάρμακα φαμὶ φυλάσσειν,
Ασσυρίω δέσποινα παρὰ ξείνοιο μαθοῖσα.
ἀλλὰ τὸ μὲν χαίροισα ποτ ̓ ὠκεανὸν τρέπε πώλως,
πότνι· ἐγὼ δ ̓ οἶσῶ τὸν ἐμὸν πόνον ὥσπερ ὑπέσταν.
χαῖρε Σελαναία λιπαρόχροε, χαίρετε κἄλλοι
ἀστέρες, εὐκάλοιο κατ ̓ ἄντυγα Νυκτὸς ὀπαδοί.
Clearere Κωμάσδω ποτὶ τὴν ̓Αμαρυλλίδα, ταὶ δέ
μοι αίγες βόσκονται κατ ̓ ὄρος, καὶ ὁ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει. Σατυρος -Τίτυρ ̓ ἐμὶν τὸ καλὸν πεφιλημένε, βόσκε τὰς αἶγας, καὶ ποτὲ τὰν κράναν ἄγε Τίτυρε, καὶ τὸν ἐνόρχαν, τὸν Λιβυκὸν κνάκωνα φυλάσσει, μή τυ κορύψῃ. Ὦ χαρίεσσ ̓ Αμαρυλλί, τί μ ̓ οὐκέτι τοῦτο κατ ̓ ἄντρον παρκύπτοισα καλεῖς τὸν ἐρωτύλον; ἦρά με μισεῖς; ἦρά γέ τοι σιμὸς καταφαίνομαι ἐγγύθεν εἶμεν;
Τὸν στέφανον τίλαί με καὶ αὐτίκα λεπτὰ ποησεῖς,
10 τόν τοι ἐγὼν Αμαρυλλὶ φίλα κίσθοιο φυλάσσω
ἀμπλέξας καλύκεσσι καὶ εὐόδμοισι σελίνοις.
Ωμοι ἐγών, τί πάθω; ἃ δύσσους, οὐχ ὑπακούεις;
ἡνίδε τοι δέκα μᾶλα φέρω. τηνῶθε καθεῖλον,
ὦ μ' ἐκέλευ καθελεῖν τύ· καὶ αὔριον ἄλλά τοι οἰσῶ.
νύμφα, καὶ προγένειος, ἀπάγξασθαί με ποησεῖς.