conspexi venientem. Huic me, quaecumque fuisset, addixi: satis est gentem effugisse nefandam. Vos animam hanc potius quocumque absumite leto." 'Vix ea fatus erat, summo cum monte videmus ipsum inter pecudes vasta se mole moventem pastorem Polyphemum et litora nota petentem, 655 monstrum horrendum informe ingens, cui lumen ademptum. Trunca manu pinus regit et vestigia firmat; lanigerae comitantur oves; ea sola voluptas solamenque mali. Postquam altos tetigit fluctus et ad aequora venit, dentibus infrendens gemitu, graditurque per aequor 660 665 670 675 680 constiterunt, silva alta Iovis lucusve Dianae. Praecipites metus acer agit quocumque rudentes excutere et ventis intendere vela secundis. Contra iussa monent Heleni Scyllam atque Charybdim inter utramque viam leti discrimine parvo 685 ni teneant cursus: certum est dare lintea retro. Ecce autem Boreas angusta ab sede Pelori missus adest: vivo praetervehor ostia saxo Pantagiae Megarosque sinus Thapsumque iacentem. 690 litora Achaemenides, comes infelicis Ulixi. Et inde Sicanio praetenta sinu iacet insula contra Plemyrium undosum, nomen dixere priores Ortygiam. Alpheum fama est huc Elidis amnem occultas egisse vias subter mare, qui nunc ore, Arethusa, tuo Siculis confunditur undis. Iussi numina magna loci veneramur. exsupero praepingue solum stagnantis Helori. hinc altas cautes proiectaque saxa Pachyni radimus, et fatis numquam concessa moveri apparet Camarina procul campique Geloi immanisque Gela fluvii cognomine dicta. Arduus inde Acragas ostentat maxima longe 695 700 moenia, magnanimum quondam generator equorum; teque datis linquo velis, palmosa Selinus, 705 et vada dura lego saxis Lilybeïa caecis. Hinc Drepani me portus et illaetabilis ora Sic pater Aeneas intentis omnibus unus fata renarrabat divum cursusque docebat. Conticuit tandem factoque hic fine quievit. 710 715 AENEIS. LIBER QUARTUS. Ar regina gravi iamdudum saucia cura cum sic unanimam alloquitur male sana sororem : Si mihi non animo fixum immotumque sederet 5 10 15 20 25 abstulit; ille habeat secum servetque sepulcro.' Sic effata sinum lacrimis implevit obortis. Anna refert: O luce magis dilecta sorori, solane perpetua maerens carpere iuventa, nec dulces natos Veneris nec praemia noris ? id cinerem aut manes credis curare sepultos? Esto, aegram nulli quondam flexere mariti, non Libyae, non ante Tyro; despectus Iarbas ductoresque alii, quos Africa terra triumphis dives alit placitone etiam pugnabis amori? nec venit in mentem, quorum consederis arvis? Hinc Gaetulae urbes, genus insuperabile bello, et Numidae infreni cingunt et inhospita Syrtis, hinc deserta siti regio lateque furentes Barcaei. Quid bella Tyro surgentia dicam germanique minas? : Dis equidem auspicibus reor et Iunone secunda hunc cursum Iliacas vento tenuisse carinas. Quam tu urbem, soror, hanc cernes, quae surgere regna coniugio tali Teucrum comitantibus armis Punica se quantis attollet gloria rebus! Tu modo posce deos veniam sacrisque litatis indulge hospitio causasque innecte morandi, dum pelago desaevit hiemps et aquosus Orion, quassataeque rates, dum non tractabile caelum. His dictis incensum animum flammavit amore, spemque dedit dubiae menti solvitque pudorem. Principio delubra adeunt pacemque per aras exquirunt; mactant lectas de more bidentes legiferae Cereri Phoeboque patrique Lyaeo, Iunoni ante omnes, cui vincla iugalia curae. Ipsa tenens dextra pateram pulcherrima Dido candentis vaccae media inter cornua fundit, aut ante ora deum pingues spatiatur ad aras instauratque diem donis pecudumque reclusis pectoribus inhians spirantia consulit exta. Heu vatum ignarae mentes! quid vota furentem, quid delubra iuvant? Est mollis flamma medullas interea, et tacitum vivit sub pectore vulnus. 30 35 40 45 50 53 60 65 Uritur infelix Dido totaque vagatur urbe furens qualis coniecta cerva sagitta, Nunc media Aenean secum per moenia. ducit 70 75 80 85 Quam simul ac tali persensit peste teneri cara Iovis coniunx, nec famam obstare furori, talibus aggreditur Venerem Saturnia dictis: 90 'Egregiam vero laudem et spolia ampla refertis tuque puerque tuus, magnum et memorabile numen, Sed quis erit modus, aut quo nunc certamine tanto? Olli (sensit enim simulata mente locutam, quo regnum Italiae Libycas averteret oras) 100 105 |