diva, producas subolem patrumque
prosperes decreta super iugandis
feminis prolisque novae feraci
lege marita,

certus undenos decies per annos orbis ut cantus referatque ludos ter die claro totiesque grata nocte frequentes.

vosque veraces cecinisse, Parcae,

quod semel dictum est stabilisque rerum

terminus servet, bona iam peractis

iungite fata.

fertilis frugum pecorisque tellus spicea donet Cererem corona; nutriant fetus et aquae salubres

et Iovis aurae.

condito mitis placidusque telo supplices audi pueros, Apollo; siderum regina bicornis, audi, Luna, puellas:

Roma si vestrum est opus, Iliaeque litus Etruscum tenuere turmae, iussa pars mutare Lares et urbem

sospite cursu,

35

30

35

!

129

45

30

CARMEN SAECULARE.

cui per ardentem sine fraude Troiam
castus Aeneas patriae superstes
liberum munivit iter, daturus
plura relictis:

di, probos mores docili iuventae,
di, senectuti placidae quietem,

Romulae genti date remque prolemque
et decus omne !

quaeque vos bobus veneratur albis
clarus Anchisae Venerisque sanguis,
impetret, bellante prior, iacentem

lenis in hostem!

iam mari terraque manus potentes
Medus Albanasque timet secures,
iam Scythae responsa petunt, superbi
nuper, et Indi.

iam fides et pax et honos pudorque
priscus et neglecta redire virtus
audet, apparetque beata pleno

copia cornu.

angur et fulgente decorus arcu
Phoebus acceptusque novem Camenis,
qui salutari levat arte fessos

P. II.

corporis artus,

9

55

si Palatinas videt aequus arces, remque Romanam Latiumque felix alterum in lustrum meliusque semper

proroget aevum.

quaeque Aventinum tenet Algidumque,
quindecim Diana preces virorum
curet et votis puerorum amicas
applicet aures.

haec Iovem sentire deosque cunctos
spem bonam certamque domum reporto,
doctus et Phoebi chorus et Dianae

dicere laudes.

65

70

Q. HORATII FLACCI

EPODON

LIBER.

CARMEN I.

IBIS Liburnis inter alta navium, amice, propugnacula,

paratus omne Caesaris periculum

subire, Maecenas, tuo.

quid nos, quibus te vita si superstite
iucunda, si contra, gravis?
utrumne iussi persequemur otium,
non dulce, ni tecum simul,

an hunc laborem, mente laturi decet
qua ferre non molles viros?
feremus, et te vel per Alpium iuga
inhospitalem et Caucasum

vel Occidentis usque ad ultimum sinum

forti sequemur pectore.

roges, tuum labore quid iuvem meo, imbellis ac firmus parum?

comes minore sum futurus in metu,

qui maior absentes habet:

ut assidens implumibus pullis avis serpentium allapsus timet

magis relictis, non, ut adsit, auxili latura plus praesentibus.

libenter hoc et omne militabitur

bellum in tuae spem gratiae,

non ut iuvencis illigata pluribus

aratra nitantur meis

pecusve Calabris ante sidus fervidum

Lucana mutet pascuis,

neque ut superni villa candens Tusculi

Circaea tangat moenia.

satis superque me benignitas tua

ditavit: haud paravero,

quod aut avarus ut Chremes terra premam, discinctus aut perdam nepos.

CARMEN II.

'Beatus ille, qui procul negotiis, ut prisca gens mortalium, paterna rura bobus exercet suis,

solutus omni fenore,

neque excitatur classico miles truci,

neque horret iratum mare, forumque vitat et superba civium potentiorum limina.

20

25

30