P. Virgilius Maro in usum scholarum ad novissimam Heynii ed. exactus

Forsideomslag
 

Almindelige termer og sætninger

Populære passager

Side 42 - Scyllam Nisi, quam fama secuta est, Candida succinctam latrantibus inguina monstris Dulichias vexasse rates, et gurgite in alto Ah ! timidos nautas canibus lacerasse marinis...
Side 404 - At, Phoebi nondum patiens, immanis in antro bacchatur vates, magnum si pectore possit excussisse deum ; tanto magis ille fatigat os rabidum, fera corda domans, fingitque premendo.
Side 211 - Jovemque concilias, tu das epulis accumbere divom, nimborumque facis tempestatumque potentem.' 80 Haec ubi dicta, cavum conversa cuspide montem impulit in latus : ac venti, velut agmine facto, qua data porta, ruunt et terras turbine perflant...
Side 39 - Namque canebat, uti magnum per inane coacta semina terrarumque animaeque marisque fuissent, et liquidi simul ignis ; ut his exordia primis omnia et ipse tener mundi concreverit orbis...
Side 170 - Discissos nudis laniabant dentibus artus. Ecce autem duro fumans sub vomere taurus Concidit et mixtum spumis vomit ore cruorem, Extremosque ciet gemitus. It tristis arator, Maerentem abjungens fraterna morte juvencum, Atque opere in medio defixa relinquit aratra.
Side 33 - Apollo. 35 grandia saepe quibus mandavimus hordea sulcis, infelix lolium et steriles nascuntur avenae; pro molli viola, pro purpureo narcisso carduus et spinis surgit paliurus acutis.
Side 603 - Summe deum, sancti custos Soractis Apollo, 785 quem primi colimus, cui pineus ardor acervo pascitur et medium freti pietate per ignem cultores multa premimus vestigia pruna, da, pater, hoc nostris aboleri dedecus armis, omnipotens. Non exuvias pulsaeve tropaeum 790 virginis aut spolia ulla peto (mihi cetera laudem facta ferent) : haec dira meo dum vulnere pestis pulsa cadat, patrias remeabo inglorius urbes.
Side 315 - Siculo latus abscidit, arvaque et urbes litore diductas angusto interluit aestu. Dextrum Scylla latus, laevum implacata Charybdis 420 obsidet, atque imo barathri ter gurgite vastos sorbet in abruptum fluctus rursusque sub auras erigit alternos et sidera verberat unda.
Side 334 - Anna sóror, quae me suspensam insomnia terrent ! quis novus hie nostris successit sedibus hospes, quern sese ore ferens, quam forti pectore et armis ! credo equidem, nee vana fides, genus esse deorum.
Side 33 - Vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae, ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis, tu decus omne tuis...

Bibliografiske oplysninger