TROJANI belli scriptorem, maxime Lolli, Dum tu declamas Romae, Praeneste relegi; Qui quid sit pulchrum, quid turpe, quid utile, quid non, Planius ac melius Chrysippo et Crantore dicit. Cur ita crediderim, nisi quid te detinet, audi. Fabula qua Paridis propter narratur amorem Graecia Barbariae lento collisa duello
Stultorum regum et populorum continet aestus. Antenor censet belli praecidere causam : Quid Paris? Ut salvus regnet vivatque beatus Cogi posse negat. Nestor componere lites Inter Peliden festinat et inter Atriden:
Hunc amor, ira quidem communiter urit utrumque. Quidquid delirant reges plectuntur Achivi.
Seditione, dolis, scelere atque libidine et ira
Iliacos intra muros peccatur et extra.
'Rursus quid virtus et quid sapientia possit Utile proposuit nobis exemplar Ulixen, Qui domitor Trojae multorum providus urbes Et mores hominum inspexit, latumque per aequor, Dum sibi dum sociis reditum parat, aspera multa Pertulit adversis rerum immersabilis undis.
Sirenum voces et Circae pocula nosti; Quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset, Sub domina meretrice fuisset turpis et excors, Vixisset canis immundus vel amica luto sus. Nos numerus sumus et fruges consumere nati, Sponsi Penelopae, nebulones, Alcinoique In cute curanda plus aequo operata juventus, Cui pulchrum fuit in medios dormire dies et Ad strepitum citharae cessatum ducere curam. Ut jugulent homines surgunt de nocte latrones: Ut te ipsum serves non expergisceris? Atqui Si noles sanus curres hydropicus; et ni Posces ante diem librum cum lumine, si non Intendes animum studiis et rebus honestis, Invidia vel amore vigil torquebere. Quae laedunt oculos festinas demere, si quid Est animum differs curandi tempus in annum? Dimidium facti qui coepit habet: sapere aude; Incipe. Qui recte vivendi prorogat horam Rusticus exspectat dum defluat amnis; at ille Labitur et labetur in omne volubilis aevum. Quaeritur argentum puerisque beata creandis Uxor, et incultae pacantur vomere silvae : Quod satis est cui contingit nil amplius optet. Non domus et fundus, non aeris acervus et auri Aegroto domini deduxit corpore febres,
Non animo curas. Valeat possessor oportet Si comportatis rebus bene cogitat uti.
Qui cupit aut metuit juvat illum sic domus et res Ut lippum pictae tabulae, fomenta podagram, Auriculas citharae collecta sorde dolentes. Sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit. Sperne voluptates, nocet empta dolore voluptas. Semper avarus eget : certum voto pete finem. Invidus alterius macrescit rebus opimis: Invidia Siculi non invenere tyranni
Majus tormentum. Qui non moderabitur irae Infectum volet esse dolor quod suaserit et mens, Dum poenas odio per vim festinat inulto. Ira furor brevis est : animum rege, qui nisi paret Imperat: hunc frenis, hunc tu compesce catena. Fingit equum tenera docilem cervice magister Ire viam qua monstret eques; venaticus, ex quo Tempore cervinam pellem latravit in aula, Militat in silvis catulus. Nunc adbibe puro Pectore verba, puer, nunc te melioribus offer. Quo semel est imbuta recens servabit odorem Testa diu. Quodsi cessas aut strenuus anteis, Nec tardum opperior nec praecedentibus insto.
URBIS amatorem Fuscum salvere jubemus Ruris amatores, hac in re scilicet una Multum dissimiles, ad cetera paene gemelli ; Fraternis animis quidquid negat alter et alter; Annuimus pariter vetuli notique columbi. Tu nidum servas; ego laudo ruris amoeni Rivos et musco circumlita saxa nemusque. Quid quaeris? Vivo et regno simul ista reliqui Quae vos ad coelum fertis rumore secundo : Utque sacerdotis fugitivus liba recuso; Pane egeo jam mellitis potiore placentis. Vivere naturae si convenienter oportet Ponendaeque domo quaerenda est area primum, Novistine locum potiorem rure beato? Est ubi plus tepeant hiemes, ubi gratior aura Leniat et rabiem Canis et momenta Leonis, Quum semel accepit solem furibundus acutum ? Est ubi divellat somnos minus invida cura?
Deterius Libycis olet aut nitet herba lapillis? Purior in vicis aqua tendit rumpere plumbum Quam quae per pronum trepidat cum murmure rivum ? Nempe inter varias nutritur silva columnas, Laudaturque domus longos quae prospicit agros. Naturam expellas furca tamen usque recurret, Et mala perrumpet furtim fastidia victrix. Non qui Sidonio contendere callidus ostro Nescit Aquinatem potantia vellera fucum Certius accipiet damnum propiusque medullis, Quam qui non poterit vero distinguere falsum. Quem res plus nimio delectavere secundae, Mutatae quatient. Si quid mirabere pones Invitus. Fuge magna; licet sub paupere tecto Reges et regum vita praecurrere amicos. Cervus equum pugna melior communibus herbis Pellebat, donec minor in certamine longo Imploravit opes hominis frenumque recepit; Sed postquam victor violens discessit ab hoste Non equitem dorso, non frenum depulit ore. Sic qui pauperiem veritus potiore metallis Libertate caret, dominum vehit improbus atque Serviet aeternum, quia parvo nesciet uti. Cui non conveniet sua res, ut calceus olim, Si pede major erit subvertet, si minor uret. Laetus sorte tua vives sapienter, Aristi, Nec me dimittes incastigatum ubi plura Cogere quam satis est ac non cessare videbor. Imperat aut servit collecta pecunia cuique, Tortum digna sequi potius quam ducere funem. Haec tibi dictabam post fanum putre Vacunae,. Excepto quod non simul esses cetera laetus.
QUID tibi visa Chios, Bullati, notaque Lesbos, Quid concinna Samos, quid Croesi regia Sardes, Smyrna quid et Colophon? Majora minorave fama, Cunctane prae Campo et Tiberino flumine sordent? An venit in votum Attalicis ex urbibus una, An Lebedum laudas odio maris atque viarum? Scis Lebedus quid sit: Gabiis desertior atque Fidenis vicus; tamen illic vivere vellem, Oblitusque meorum obliviscendus et illis Neptunum procul e terra spectare furentem.
Sed neque qui Capua Romam petit imbre lutoque Adspersus volet in caupona vivere; nec qui Frigus collegit furnos et balnea laudat Ut fortunatam plene praestantia vitam. Nec si te validus jactaverit Auster in alto, Idcirco navem trans Aegaeum mare vendas. Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quod Paenula solstitio, campestre nivalibus auris, Per brumam Tiberis, Sextili mense caminus. Dum licet ac vultum servat fortuna benignum, Romae laudetur Samos et Chios et Rhodos absens. Tu quamcumque deus tibi fortunaverit horam Grata sume manu, neu dulcia differ in annum, Ut quocumque loco fueris vixisse libenter Te dicas: nam si ratio et prudentia curas, Non locus effusi late maris arbiter aufert,
![[ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small]](https://books.google.dk/books/content?id=hl0CAAAAQAAJ&hl=da&output=html_text&pg=PA330&img=1&zoom=3&q=%22est+via+%E2%80%94+pasee+capellas,+Et+potum+pastas+age,+Tityre,+et+inter+agendum+Occursare+capro+%E2%80%94+cornu+ferit+Ule+%E2%80%94%22&cds=1&sig=ACfU3U2HUDGEdBouLozAXXM7N6f8_u_uxw&edge=0&edge=stretch&ci=919,411,27,860)
Coelum non animum mutant qui trans mare currunt. Strenua nos exercet inertia; navibus atque Quadrigis petimus bene vivere. Quod petis hic est, Est Ulubris, animus si te non deficit aequus.
« ForrigeFortsæt » |