48. Lectum quem tibi protinus remittam?" Illinc me pete. Nec roges Atrectum De primo dabit alterove nido Rasum pumice purpuraque cultum Denaris tibi quinque Martialem. Tempora digereret cum conditor Urbis, in anno Constituit menses quinque bis esse suo. Scilicet arma magis quam sidera, Romule, noras, Curaque finitimos vincere maior erat. Est tamen et ratio, Caesar, quae moverit illum : Quod satis est, utero matris dum prodeat infans, Haec igitur vidit trabeati cura Quirini, Cum rudibus populis annua iura daret. Martis erat primus mensis, Venerisque secundus : Haec generis princeps, ipsius ille pater: Tertius a senibus, iuvenum de nomine quartus, At Numa nec Ianum nec avitas praeterit umbras, 49. Plurimum audaciae ad pericula capessenda, plurimum consilii inter ipsa pericula erat. Nullo labore aut corpus fatigari aut animus vinci poterat. Caloris ac frigoris patientia par; cibi potionisque desiderio naturali, non voluptate modus finitus; vigiliarum somnique nec die nec nocte discriminata tempora: id, quod gerendis rebus superesset, quieti datum; ea neque molli strato neque silentio accersita; multi saepe militari sagulo opertum humi iacentem inter custodias. stationesque militu conspexerunt. Vestitus nihil inter aequales excellens; arma atque equi conspiciebantur. Equitum peditumque idem longe primus erat, princeps in proelium ibat, ultimus conserto proelio excedebat. Has tantas viri virtutes ingentia vitia aequabant; inhumana crudelitas, perfidia plus quam Punica, nihil veri, nihil sancti, nullus deum metus, nullum ius iurandum, nulla religio. Cum hac indole virtutum atque vitiorum triennio sub Hasdrubale imperatore meruit nulla re, quae agenda videndaque magno futuro duci esset, praetermissa. 50. Troiani belli scriptorem, maxime Lolli, Dum tu declamas Romae, Praeneste relegi; Qui, quid sit pulchrum, quid turpe, quid utile, quid non, Planius ac melius Chrysippo et Crantore dicit. Stultorum regum et populorum continet aestas. Quid Paris? Ut salvus regnet vivatque beatus, Cogi posse negat. Nestor componere lites Inter Peliden festinat et inter Atriden; Hunc amor, ira quidem communiter urit utrumque. Rursus, quid virtus et quid sapientia possit, 51. (a) Iura trium petiit a Caesare discipulorum Assuetus semper Munna docere duos. (b) Mica vocor: quid sim cernis, cenatio parva: 52. Eodem tempore Iugurtha amissis amicis, quorum plerosque ipse necaverat, ceteri formidine pars ad Romanos alii ad regem Bocchum profugerant, cum neque bellum geri sine administris posset et novorum fidem in tanta perfidia veterum experiri periculosum duceret, varius incertusque agitabat. Neque ille res neque consilium aut quisquam hominum satis placebat: itinera praefectosque in dies mutare, modo advorsum hostis, interdum in solitudines pergere, saepe in fuga ac post paulo in armis spem habere, dubitare virtuti an fide popularium minus crederet: ita quocumque intenderat res advorsae erant. Set inter eas moras repente sese Metellus cum excercitu ostendit: Numidae ab Iugurtha pro tempore parati instructique, dein proelium incipitur. Qua in parte rex pugnae adfuit, ibi aliquamdiu certatum, ceteri eius omnes milites primo congressu pulsi fugatique. Romani signorum et armorum aliquanto numero, hostium paucorum potiti : nam ferme Numidis in omnibus proeliis magis pedes quam arma tuta sunt. 53. Euryalumque Helymus sequitur; quo deinde sub ipso Non tamen Euryali, non ille oblitus amorum : 54. De. Ehem opportune: te ipsum quaerito. Mi. Quid tristis es? De. Rogas me? Ubi nobis Aeschinust? Scin iam quid tristis ego sim? Mi. Dixin hoc fore? Quid fecit? De. Quid ille fecerit? Quem neque pudet Quicquam, nec metuit quemquam, neque legem putat Tenere se ullam. Nam illa quae antehac facta sunt Omitto modo quid designauit? Mi. Quid nam id : est? De. Foris ecfregit atque in aedis inruit Alienas: ipsum dominum atque omnem familiam |