Ac, velut impatiens hominum vel solis iniqui 3. Hippias nuper ad tuendum saltum ab rege missus erat ; qui ex quo castra Romana in tumulo conspexit, praeparatis ad certamen animis suorum venienti agmini consulis obvius fuit. Et Romani expediti ad pugnam exierant et hostes: levis armatura erat, promptissimum genus ad lacessendum certamen. Congressi igitur extemplo tela coniecerunt; multa utrimque vulnera temerario incursu et accepta et illata: pauci utriusque partis ceciderunt. Irritatis in posterum diem animis maioribus copiis atque infestius concursum ab illis, si loci satis ad explicandam aciem fuisset: iugum montis in angustum dorsum cuneatum vix ternis ordinibus armatorum in fronte patuit. Itaque paucis pugnantibus cetera multitudo, praecipue qui gravium armorum erant, spectatores pugnae stabant: levis armatura etiam per amfractus iugi procurrere, et ab lateribus cum levi armatura conserere, per iniqua atque aequa loca pugnam petere. Ac pluribus ea die vulneratis quam interfectis proelium nocte diremptum est. 4. (a) Dotatae uxori cor harundine fixit acuta, (6) Nuper erat medicus nunc est vespillo Diaulus Quod vespillo facit fecerat et medicus. (c) Si tibi Mistyllus coquus Æmiliane vocatur Dicetur quare non Taratalla mihi? (d) Morio dictus erat: viginti milibus emi. Redde mihi nummos, Gargiliane: sapit. 5. Qui igitur convenit, quae causa fuerit ad constituendum iudicium, eamdem moram esse ad iudicandum ? Si quis, quod spopondit, (qua in re verbo se uno obligavit) id non facit, maturo iudicio, sine ulla religione iudicis, condemnatur: qui per tutelam, aut societatem, aut rem mandatam, aut fiduciae rationem, fraudavit quempiam, in eo, quo delictum maius est, eo poena est tardior. Est enim turpe iudicium, et facto quidem turpe. Videte igitur, quam inique accidat, quia res indigna sit, ideo turpem existimationem sequi; quia turpis existimatio sequatur, ideo rem indignam non iudicari. At si quis mihi hoc iudex recuperatorve dicat; "Potuisti enim leviore actione confligere: potuisti ad tuum ius faciliore et commodiore iudicio pervenire: quare aut muta actionem, aut noli mihi instare, ut iudicem ;" tamen is aut timidior videatur, quam fortem, aut cupidior, quam sapientem iudicem esse aequum est, si aut mihi praescribat, quemadmodum meum ius persequar, aut ipse id, quod ad se delatum sit, non audeat iudicare. Etenim, si praetor is, qui iudicia dat, nunquam, petitori praestituit, qua actione illum uti velit; videte, quam iniquum sit, constituta iam re, iudicem, quid agi potuerit, aut quid possit, non quid actum sit, quaerere. 6. Magna petis, Phaëthon, et quae nec viribus istis Non agat hos currus. Et quid Iove maius habemus? Finge datos currus: quid ages? poterisne rotatis 7. At Romae, non Treveros modo et Æduos, sed quatuor et sexaginta Galliarum civitates descivisse : assumtos in societatem Germanos: dubias Hispanias : cuncta, ut mos famae, in maius credita. Optimus quisque, reipubl. cura, moerebat: multi odio praesentium, et cupidine mutationis, suis quoque periculis laetabantur: increpabantque Tiberium, quod, in tanto rerum motu, libellis accusatorum insumeret operam. An Iulium Sacrovirum maiestatis crimine reum in senatu fore? exstitisse tandem viros, qui cruentas epistolas armis cohiberent: miseram pacem vel bello bene mutari. Tanto impensius in securitatem compositus, neque loco neque vultu mutato, sed, ut solitum, per illos dies egit: altitudine animi, an compererat, modica esse et vulgatis leviora? 8. Inde ubi quarta sitim caeli collegerit hora Ingentis tendat ramos, aut sicubi nigrum Ilicibus crebris sacra nemus accubet umbra; Quid tibi pastores Libyae, quid pascua versu Saepe diem noctemque et totum ex ordine mensem Pascitur itque pecus longa in deserta sine ullis Hospitiis tantum campi iacet. 9. Caelo supinas si tuleris manus Nec pestilentem sentiet Africum Nam quae nivali pascitur Algido Cervice tinget: te nihil attinet Parvos coronantem marino Rore deos fragilique myrto. |