21.

Ast ego, dum parat hunc armis nudare iacentem,—
Scit tuus hoc genitor-gladium spoliantis in ima
Ilia demisi. Chthonius quoque Teleboasque
Ense iacent nostro. Ramum prior ille bifurcum
Gesserat, hic iaculum. Iaculo mihi vulnera fecit.
Signa vides, apparet adhuc vetus inde cicatrix.
Tunc ego debueram capienda ad Pergama mitti:
Tum poteram magni, si non superare, morari
Hectoris arma meis. Illo sed tempore nullus,
Aut puer Hector erat: nunc me mea deficit aetas.
Quid tibi victorem gemini Periphanta Pyraethi,
Ampyca quid referam? qui quadrupedantis Echetli
Fixit in adverso cornum sine cuspide vultu

Vecte Pelethronium Macareus in pectus adacto
Stravit Erigdupum.

22.

Hic fugit omnes

Insidias nullique malo latus obdit apertum,
Cum genus hoc inter vitae versetur, ubi acris
Invidia atque vigent ubi crimina: pro bene sano
Ac non incauto fictum astutumque vocamus.
Simplicior quis et est, qualem me saepe libenter
Obtulerim tibi, Maecenas, ut forte legentem
Aut tacitum impellat quovis sermone molestus:
Communi sensu plane caret, inquimus. Eheu!
Quam temere in nosmet legem sancimus iniquam !
Nam vitiis nemo sine nascitur; optimus ille est,
Qui minimis urgetur. Amicus dulcis, ut aequum est,

Cum mea compenset vitiis bona; pluribus hisce,
Si modo plura mihi bona sunt, inclinet, amari
Si volet hac lege in trutina ponetur eadem.
Qui, ne tuberibus propriis offendat amicum,
Postulat, ignoscet verrucis illius; aequum est,
Peccatis veniam poscentem reddere rursus.

23.

Excitatique tandem duo tribuni plebis Spurius et L. Carvilii cum rem invisam infamemque cernerent, ducentum milium aeris multam M. Postumio dixerunt. Cui certandae cum dies advenisset conciliumque tam frequens plebis adesset, ut multitudinem area Capitoli vix caperet, perorata causa una spes videbatur esse, si C. Servilius Casca tribunus plebis, qui propinquus cognatusque Postumio erat, priusquam ad suffragium tribus vocarentur, intercessisset. Testibus datis tribuni populum summoverunt sitellaque lata est, ut sortirentur, ubi Latini suffragium ferrent. Interim publicani Cascae instare, ut concilio diem eximeret, populus reclamare. Et forte in cornu primus sedebat Casca, cui simul metus pudorque animum versabat. Cum in eo parum praesidii esset, turbandae rei causa publicani per vacuum (in) summoto locum cuneo inruperunt, iurgantes simul cum populo tribunisque. Nec procul dimicatione res erat, cum Fulvius consul tribunis nonne videtis" inquit vos in ordinem coactos esse et rem ad seditionem spectare, ni propere dimittitis plebis concilium ? ”

66

24.

Funestam mundo votis petit omnibus horam,

In casum quae cuncta ferat.
Alterutrum mersura caput.

Placet alea fati
Ter collibus omnes

Explicuit turmas et signa minantia pugnam,
Testatus numquam Latiae se deesse ruinae.
Ut videt ad nullos exciri posse tumultus
In pugnam generum, sed clauso fidere vallo,
Signa movet, tectusque via dumosa per arva
Dyrrhachii praeceps rapiendas tendit ad arces.
Hoc iter aequoreo praecepit limite Magnus,
Quemque vocat collem Taulantius incola Petram,
Insedit castris, Ephyraeaque moenia servat,
Defendens tutam vel solis turribus urbem.
Non opus hanc veterum nec moles structa tuetur
Humanusque labor, facilis, licet ardua tollat,
Cedere vel bellis, vel cuncta moventibus annis :
Sed munimen habet, nullo quassabile ferro,
Naturam sedemque loci. Nam clausa profundo
Undique praecipiti scopulisque vomentibus aequor,
Exiguo debet, quod non est insula, colli.
Terribiles ratibus sustentant moenia cautes,

Ioniumque furens rapido quum tollitur Austro,
Templa domosque quatit, spumatque in culmina pontus.

25.

Cum essem in Tusculano, (erit hoc tibi pro illo tuo, "Cum essem in Ceramico") verumtamen cum ibi essem, Roma puer, a sorore tua missus, epistolam mihi abs te allatam dedit; nuntiavitque, eo ipso die post

meridiem iturum, qui ad te proficisceretur. Eo factum est, ut epistolae tuae rescriberem aliquid; brevitate temporis tam pauca cogerer scribere.

Primum, tibi de nostro amico placando, aut etiam plane restituendo, polliceor: quod ego etsi mea sponte ante faciebam, eo nunc tamen et agam studiosius, et contendam ab illo vehementius, quod tantam ex epistola voluntatem eius rei tuam perspicere videor. Hoc te intelligere volo, pergraviter illum esse offensum: sed, quia nullam video gravem subesse causam, magnopere confido illum fore in officio, et in nostra potestate.

Signa nostra, et Hermeraclas, (ut scribis) cum commodissime poteris, velim imponas, et si quid aliud oikeîov eius loci, quem non ignoras, reperies, et maxime, quae tibi palaestrae gymnasiique videbuntur esse. Etenim, ibi sedens, haec ad te scribebam; ut me locus ipse admoneret. Praeterea typos tibi mando, quos in tectorio atrioli possim includere, et putealia sigillata duo.

Bibliothecam tuam cave cuiquam despondeas, quamvis acrem amatorem inveneris: nam ego omnes meas vindemiolas eo reservo, ut illud subsidium senectuti parem.

26.

Quid hoc? sicine hoc fit?

Pedes, statin an non? An id uoltis ut me hinc iacentem aliquis tollat? Nam hercle si cecidero, flagitium uostrum erit. Pergitin pergere? Ah, seruiundum mihist. Magnum hoc uitium uinost:

Pedes captat primum, luctator dolosust.

Profecto edepol ego nunc probe abeo madulsa :
Ita uictu excurato, ita munditiis dignis

Itaque in loco festiuo sumus festiue accepti.
Quid opust me multas agere ambages?

Hoc est homini quam ob rem amet uitam : Hic omnes uoluptates, omnes uenustates sunt. Deis proxumum esse arbitror

Manu candida cantharum dulciferum

Propinare amicissumam amicam,

Neque ibi alium alii esse odio nec sermonibus morologis utier :

Vnguenta atque odores, lemniscos, corollas Dari dapsilis: noenum parce promi.

27.

Hic, qui dura sedens porrecto saxa leone
Mitigat exiguo magnus in aere Deus,
Quaeque tulit, spectat resupino sidera vultu,
Cuius laeva calet robore, dextra mero,
Non est fama recens, nec nostri gloria coeli :
Nobile Lysippi munus opusque vides.
Hoc habuit numen Pellaei mensa tyranni,
Qui cito perdomito victor in orbe iacet.
Hunc puer ad Libycas iuraverat Hannibal aras :
Iusserat hic Sullam ponere regna trucem.
Offensus variae tumidis terroribus aulae,
Privatos gaudet nunc habitare lares :

Utque fuit quondam placidi conviva Molorchi,
Sic voluit docti Vindicis esse Deus,