Billeder på siden
PDF
ePub
[blocks in formation]

demersa exitio; diffidit urbium
portas vir Macedo et subruit aemulos
reges muneribus; munera navium
saevos inlaqueant duces.

crescentem sequitur cura pecuniam
maiorumque fames: iure perhorrui
late conspicuum tollere verticem,
Maecenas, equitum decus.

quanto quisque sibi plura negaverit,
ab dis plura feret: nil cupientium
nudus castra peto et transfuga divitum
partis linquere gestio,

contemptae dominus splendidior rei,
quam si, quidquid arat inpiger Apulus,
occultare meis dicerer horreis,
magnas inter opes inops.

purae rivus aquae silvaque iugerum
paucorum et segetis certa fides meae
fulgentem imperio fertilis Africae
fallit sorte beatior.

quamquam nec Calabrae mella ferunt apes,
nec Laestrygonia Bacchus in amphora
languescit mihi, nec pinguia Gallicis
crescunt vellera pascuis:

inportuna tamen pauperies abest,
nec, si plura velim, tu dare deneges.
contracto melius parva cupidine
vectigalia porrigam,

quam si Mygdoniis regnum Alyattei
campis continuem. multa petentibus
desunt multa; bene est, cui deus obtulit
parca quod satis est manu.

XVII.

Aeli vetusto nobilis ab Lamo

(quando et priores hinc Lamias ferunt
denominatos et nepotum

per memores genus omne fastos,

[blocks in formation]

quo Chium pretio cadum

et pugnata sacro bella sub Ilio;

mercemur, quis aquam temperet ignibus,

quo praebente domum et quota

Paelignis caream frigoribus, taces'

8

[blocks in formation]

da lunae propere novae,

da noctis mediae, da, puer, auguris Murenae: tribus aut novem

miscentur cyathis pocula commodis!

qui Musas amat inparīs,

ternos ter cyathos adtonitus petet vates: trīs prohibet supra

rixarum metuens tangere Gratia

nudis iuncta sororibus.

insanire iuvat! cur Berecyntiae cessant flamina tibiae?

cur pendet tacita fistula cum lyra?

parcentīs ego dexteras.

odi: sparge rosas; audiat invidus dementem strepitum Lycus

et vicina seni non habilis Lyco!

spissa te nitidum coma,

puro te similem, Telephe, Vespero tempestiva petit Rhode;

me lentus Glycerae torret amor meae.

4

8

12

16

XX.

Non vides, quanto moveas periclo,
Pyrrhe, Gaetulae catulos leaenae?
dura post paulo fugies inaudax
proelia raptor,

cum per obstantīs iuvenum catervas
ibit insignem repetens Nearchum,
grande certamen, tibi praeda cedat,
maior an illa.

interim, dum tu celeres sagittas
promis, haec dentīs acuit timendos,

arbiter pugnae posuisse nudo
sub pede palmam

fertur et leni recreare vento
sparsum odoratis umerum capillis,
qualis aut Nireus fuit aut aquosa
raptus ab Ida.

XXI.

O nata mecum consule Manlio, seu tu querellas sive geris iocos, seu rixam et insanos amores,

seu facilem, pia testa, somnum, quocumque lectum nomine Massicum servas, moveri digna bono die, descende, Corvino iubente promere languidiora vina.

non ille, quamquam Socraticis madet sermonibus, te negleget horridus; narratur et prisci Catonis

saepe mero caluisse virtus.

tu lene tormentum ingenio admoves
plerumque duro; tu sapientium
curas et arcanum iocoso
consilium retegis Lyaeo;

tu spem reducis mentibus anxiis
virisque et addis cornua pauperi,
post te neque iratos trementi

regum apices neque militum arma.

te Liber et si laeta aderit Venus segnesque nodum solvere Gratiae vivaeque producent lucernae,

dum rediens fugat astra Phoebus.

[blocks in formation]
[blocks in formation]
[blocks in formation]

XXIII.

Caelo supinas si tuleris manus
nascente luna, rustica Phidyle,
si ture placaris et horna

fruge Laris avidaque porca,

nec pestilentem sentiet Africum
fecunda vitis nec sterilem seges
robiginem aut dulces alumni
pomifero grave tempus anno.
nam quae nivali pascitur Algido
devota quercus inter et ilices
aut crescit Albanis in herbis
victima, pontificum securīs
cervice tinguet; te nihil adtinet
temptare multa caede bidentium
parvos coronantem marino

rore deos fragilique myrto.

inmunis aram si tetigit manus,
non sumptuosa blandior hostia,
mollivit aversos Penatīs

farre pio et saliente mica.

Intactis opulentior

XXIV.

thesauris Arabum et divitis Indiae

caementis licet occupes

Tyrrhenum omne tuis et mare Apulicum,

si figit adamantinos

summis verticibus dira Necessitas

clavos, non animum metu,

non mortis laqueis expedies caput.

campestres melius Scythae,

quorum plaustra vagas rite trahunt domos, vivunt et rigidi Getae,

inmetata quibus iugera liberas

fruges et Cererem ferunt

nec cultura placet longior annua

defunctumque laboribus

aequali recreat sorte vicarius.

« ForrigeFortsæt »