satio c. abl. 284, 7; satiatus c. gen. 326.
satis est, satis habeo c. Inf. Perf. 102; satis, satius est, erat st. sit, esset 127 f. u. 930; satis (satius) esset, fuisset 129, A. 1; c. gen. 317 a); satis habeo c. inf. 492 b); satis, satius est c. inf. 493 g); m. dat. c. inf. 512; mit ut 816 i); satis sum c. dat. ger. 558. satisdo damni 340, 7;
satisfacio c. gen. 340,7; 70, A. 4.
satur c. gen. 326.
saturo c. abl. 284, 7; c. gen. 342, 8; saturatus c. acc. 206 c). satus c. abl. 277, 6; m. ab, de 278, A. 6.
saucius pectus 216 c); c. gen. 321. scateo c. abl. 284, 7; sc. id 212, A. 3; c. gen. 342, 8.
scelus m. acc. c. inf. 512; scelus est c. sup. -u 536, 3. sciens adverbialisch 177 b). scilicet m. acc. c. inf. 515, A. 3; scilicet als Modaladverb 608; in der Antwort 1024. scin,
quomodo, quemadmodum
1005, 5. scio, Imper. scito, scitote, nicht: sci, scite 152, A. 3; scio fidibus 220; scio c. abl. u. m. ex 294, 17; c. inf. 492 f); m. acc. c. inf. 509 a); scior persönl. c. inf. 521; scio mit einem Hauptsatze st. acc. c. inf. 758, 4; scio quid, ut, quo, qua c. ind. 994 ob.
sciscitor rem ab od. ex 223, A. 5. scissus c. acc. 207 c).
scitor rem ab od. ex 223, A. 5. scitus c. gen. 323 e); c. inf. 505. scribo alicui c. inf. st. ut 503 ob.; m. acc. c. inf. 510 c); scribor per- sönlich c. inf. 520, 5; scribo, ut 804 f).
secerno c. abl., m. ab 275 ob. secors (socors) c. gen. 321. secretus st. des Adverbs 177; c. gen. 323 d).
sede st. in s. 262, A. 5. segnis c. gen. 321; c. abl. 321, A.2; m. ad ib.; c. inf. 506. senectus: in senectute 264, A. 9. sententia mea u. de u. ex sententia 289, A. 13; sententia est, stat c. inf. 492 b) u. 555; sententia ea est, in ea sum s. mit ut 817. sentio m. acc. c. inf. 509 a); sentior persönl. c. inf. 521; sentio mit einem Hauptsatze (eingeschoben) 758, 4; non aliter sentio, quin 831.
separo c. abl., m. ab 275 ob. sequor c. acc. 193; sequitur m. acc. c. inf. 512; mit ut (ut non) 811 b); secutus st. Part. Praes. 567.
serus st. sero 177; serum c. gen. 317, A. 11; serus c. gen. 321; c. inf. 507.
servio servitutem 209; servitute st. servitutem 211, A. 1. servitus c. dat. 234, A. 6. servo, ut (ne) 800 c). servus, a, als Adjektiv 172, 2. sessum recipio 534. seu s. sive. sexagenarius 214, 7.
si 921 ff. a); c. ind. 921 b); c. conj. praes u. impf. 922 u. 925, 4 c); c. conj., impf. u. plsqpf. 927; mit e. Nebensatz, in dem die Aus- drücke des Sollens, Müssens u. s. w. stehen 930, 3; si c. ind., fut. ex. = ἐὰν c. conj. aor. 927, A. 2; si c. ind. fut. 927, A. 3; si non von nisi unterschieden 934 ff.; si minus 949, 1 b) a); sin mi- nus oder sin autem minus, sin aliter (secus), si contra, sin au- tem 940, A. 2 u. 950 y); si non mit folgendem at, tamen, certe, saltem, quidem 941 b); nach ita ibid.; si bei Bitten, Betheue- rungen u. s. w. 945, 1; si, o si in e. Wunsche 139; miror, mirum est, si 945, 2; si (= ei), nach den Verben des Fragens, Überlegens, Versuchens etc. 946; in direkten indikativ. Nebensätzen 946; si in konzessiver Bedeutung 946, 3. si quidem 947, 4. si modo 947, 5; si vero 948, 6; si quis, si qui εἴ τις = ὅστις 948, 7. si quaeris 948, 8; si jam 948, 9; si Dis placet 949, 10; si forte εἰ τύχοι 949, 11; si.. si 949, 1; Verbindung zweier od. mehrerer
Kühner, Ausführl. Grammatik der Latein. Sprache. II.
kondizionaler Sätze: si.. si 949 a); si.. si non, si nihil, nullus, si mi- nus ibid. a); si.. si autem, si vero, sed sí, at si, si contra. ib. B). sin, sin autem, sin vero, sin non u. s. w. ibid. 7); sin ohne eigent- lichen vorangehenden Bedingungs- satz 951, A. 1. Vgl. sin. si-sive 952; si-si st. si-sive 953, 3. si non tamen m. acc. c. inf. in der or. obl. 1037 d).
sis (= si vis) b. Imper. 153 d). sisto c. dupl. acc. 217 f.; sistor als Kopula c. dupl. nom. 10 a). sitio sanguinem, honores 210; sitiens c. gen. 329 1).
sive (seu) potius, etiam 955, A. 7; sive adeo ibid.; sive omnino ibid. sive-sive c. ind. 952, 5; sive quod 953, 4; sive-sin, si vero 953, Ā. 2; sive nur im zweiten Gliede 954, A. 3; sive oder wenn ibid., A. 4. sobrius adverbialisch 177 b).
sic vorbereitend beim acc. c. inf. socius c. gen. 325. 531, 15.
u. Jug. 60, 4 hinzuzufügen S. 966, 5, vgl. Ber. u. Zus.; sicut in der Participialkonstruktion 595, A. 6.
signatus pectus 217 c). significativus c. gen. 323 d). signum do, ut 804 f).
sileo c. acc. 198; c. inf. 496. silentio (Abl. modi) 299, 20 a); 301, A. 30.
similis umeros deo 216 b); c. abl. 288, 11; c. gen. 327 h) u. 328, A. 8; c. dat. ib.; - similis ac (at- que) 645, 6 u. 969 b). similiter ac (atque) 645, 6; similiter ut si c. conj. 966, 5. simul c. abl. 373; simul Adverb dem Participium hinzugefügt 594, A. 4; simul ac (atque) gleich wie 645, 6; simul-simul 679, 3. simul, simulac (simulatque) c. ind. perf. 897 ff.; c. plusqupf. 900, 5 u. 901, 7; c. impf. 899, 4. simul ut; simul et; simul, simulac primum; simul ubi 897. simulo m. acc. c. inf. 510 c); simulor persönl. c. inf. 521.
sin 950 ); sin autem, sin vero, sin non, sin nihil, sin nullus, sin mi- nus, sin autem non, sin autem non, sin aliter, sin secus 950 †) u. 940, A. 2; sin = si non 950 †); sin ohne eigentlichen vorangehen- den Bedingungssatz 951, A. 1. sine c. abl. 372, 4; sine ullo, sine omni, sine aliquo 467, 4 u. A. 4; sine c. gerund. 561. singultatus pass. 70, A. 5. sinister c. gen. 321.
sino quem c. inf. 499, 4; m. acc. c. inf. 529; sinor persönl. c. inf. 530 b); (non) sino, ut 806 h) u. 528; mit blossem conj. 808 u. 809.
sol, Sol, soles, Soles 48, 2. solatus st. Part. Praes. 567. solens adverbialisch 178, 1., soleo c. inf. 492 c); beim inf. pass. 497, 1; b. unpersönlichen Verben 344, A. 11; solitus st. solens 567; 568; solito beim Komparativ, als solito citius 976, A. 13. sollemnis c. dat. ger. 557. sollers c. gen. 323 e); c. inf. 505. sollicito m. acc. c. inf. 509 f.; solli- citor c. inf. 503.
sollicitus c. abl. 291, 14; m. de 292, A. 17; c. inf. 507; sollicitus sum, ne 823.
solum, Boden, u. sola 49, A. 3. solus adverbialisch 177; verschied.
v. solum 178, A. 2; solius als Ap- position v. meus, tuus, suus 184, 4. solvo (sc. navem), segle ab 69, A. 2; solutus c. acc. 207 c): c. abl., m. ab 276; c. gen. 325; 346, 3. somnio m. acc. c. inf. 509 a). sono c. acc. 198; s. immane, acerba, hominem 211, 3. sortito 585.
sparsus tempora 217 c). spatiosus c. inf. 506.
spatium: spatio st. in s. 261, A. 5; in brevi spatio 265, A. 10; spatii sex dies st. spatium sex dierum 315, A. 7.
specimen nur im Sing. Bd. I, 321. spectatior c. inf. 507. specto (beurtheile) m. ex 289, A. 12; (id)_specto, ut 800 c) zuzufügen, C. Fam. 5. 8, 3. spernax c. gen. 330 m). sperno c. inf. 496; spernendus c. gen. 321.
spero: non sperabam st. n. spera- rem 127 f. sp. m. acc. c. inf. 509 a); c. inf. praes., perf., fut. 508, A. 1; speror persönl. c. inf. 521; mit ut (seit Liv.) 806 i); spero eingeschoben 526, 9 u. 748, 4. spes est m. acc. c. inf. 509; spe beim Komparative, als spe cele- rius 976, A. 13.
subjicio c. dat. u. mit sub c. acc. 244.
splendide bei einem Adjektive 597, sublevo te aliquid 212, A. 3.
spolio c. abl., c. acc. 276.
spondeo m. acc. c. inf. 510 c). spretus c. gen. 321. squalens terga 216 c).
stabilis c. gen. 321; stabile est m. acc. c. inf. 512.
statim dem Participium hinzugefügt 594, A. 4; statim ac (atque) 645, 6 u. 897; statim st. simulac (si- mulatque) 646.
statuo m. in c. abl. u. acc. 429; c. inf. 491 b); m. ut 496, A. 2 u. 804 g); m. acc. c. inf. 509 a) und 510 d); statutum habeo c. inf. 492 b).
sterilis c. gen. 326. stillo rorem 211, 3. stillo c. abl. 283, 6. stimulo c. inf. 503. stipulor c. gen. 340, 7.
sto: vero stanti b. Schätzungen 237 a); c. abl. 286, 9; 288, A. 10; verlasse mich auf Etwas c. abl. 293, 16; m. in c. abl. 294, A. 19; stat mihi, stat sententia c. inf. 492 a); 496; sto ab ali- quo 359; stat per me, quomi- nus (ne) 826; per me non st., quin 829; stat gratis 288, A. 10. strenuus c. gen. 323 e). strido horrendum 211, 3. studeo c. acc. pron. 212, A. 3; c. acc. subst. u. c. dat. 228; c. gen. ib.; 346, 3; m. acc. c. inf. 510 d); m. acc. c. inf. bei gleichem Sub- jekte 528, A. 4; studeo, ut 800 c); c. dat. ger. 588 c).
studiosus c. dat. 234, A. 6; 319, A. 1;
c. gen. 319 a); m. ad 319, Á. 1. studium est c. inf. (st. gen. ger.)
stultitia est m. acc. c. inf. 512. stupeo c. acc. 197; stupens animi 322 c).
suadeo c. acc. st. dat., daher suadeor, suasus 76, 5; 230 a. E.; c. inf. 502; m. acc. c. inf. 511 d); suadeo, ut (ne) (ebenso dissuadeo mit ne) 803 e). Vgl. Ber. u. Zus.; mit blossem Konj. 808. suavis c. sup. -u 536.
sub c. abl. u. acc. 414 ff.; sub con-
dicione, sub pacto, sub lege, sub poena u. s. w. 302, A. 31. subeo c. acc. 200; subit (= suadet) c. inf. 502.
subigo c. inf. 503; mit ut 803 e). subitus 72.
subligor, -atus c. acc. 205. sublimis st. des Adverbs 177. subnexus c. acc. 207 c). subnixus c. abl. 293, 16. suboles im Plur. 57, A. 3. subrepo c. acc. 200. subsequor c. acc. 193. subsum c. dat. 242. subter c. abl. u. acc. 416. subtercurro c. acc. 201. subterfluo c. acc. 201. subterfugio c. acc. 193; 201. subterjaceo c. acc. 203 ob. subterlabor c. acc. 201. subterluo c. acc. 201. subtermeo c. acc. 201. subtervolo c. acc. 201. subtus, Präp. c. acc. 403. subvenio c. dat. 242 u. 230. succedo c. acc. 201.
succenseo s. suscenseo.
successus v. succedo 72. succingor, succinctus 205; 206 b). succurro c. dat. 242.
sudo sanguinem u. s. w. 211, 3; 283,
6; sanguine 212, A. 2; 283, 6. suesco c. abl. 281, 3; c. inf. 492 c); suetus c. inf. ib.; 504 d); suetus, Pass. 70, A. 3.
sufficio c. inf. 495; 496; m. acc. c. inf. 512; mit ut 516 i); suff. c. dat. ger. 558; sufficior als Kopula c. dupl. nom. 10 b); suffectus ocu- los 207 d).
suffundor reflex. 80; suffundor ocu- los 207 d). suggredior c. acc. 201. sui, Gebr. 434, 2; 436 ff.; sui, sibi,
se mit quisque 472 ff.; sui statt suus 435, A. 3.
sultis (= si vultis) b. Imper. 153 d). sum, Kopula 5, 1, s. Kopula; est c. gen., abl. u. dat. statt est c. ad- jectivo 6, A. 2; est mit pro c. abl. od. loco (in loco) c. gen. st. est c. adject. ibid.; eigentl. Bdt. der Kopula sum, fui 6, 3; sum c. adverbio 7; sum in loco c. gen. 13, A. 5; ex alqo 278, A. 6; sum c. abl. pretii 286, 9; 288, A. 10; sum c. gen. ger. 552 b); c. dat.
ger. 558. est, ut, futurum est u. s. w., eo est, ut 813 d).
sum (es, est u. s. w., eram, fui u. s. w.)
c. partic. praes. act. 116 u. 117, A.; c. partic. fut. act. 117 ff.; scripturus sim, als Konjunktiv v. scribam 120, A. 3; scripturus es-
sem u. forem, scripturum fore st. esse 120, A. 4; sum (es, est u. s. W., eram, fui u. s. w.) c. partic. perf. pass., als: ornatus sum, eram u. S. W., bin, war geschmückt 121 ff.; ornatus fui, fuerim, fueram, fuissem, fuero, forem st. ornatus sum, sim u. s. w., bin, war (u. s. w.) geschmückt worden 123, A.; sum (es, est u. s. w., eram, fui u. s. w.) c. gerund., als: ornandus sum, eram u. s. w. 124, 4; est u. sunt c dat. 226 unt.; aliquid est c. dat. = gereicht, dient wozu,
u. aliquid mihi est c. dat. 253; aliquid mihi est c. nom. statt c. dat. 254, A. 1; sum c. gen. 331 ff.; aliquid est meum (st. mei), pa- trium (st. patris), Romanum (st. Romani) 332, A. 1; sum (werde geschätzt)_c. gen. 335; sum m. in c. acc., z. B. in potestatem 432 b); aliquid est in medium 432 b); est c. inf. 492 f) u. 495 oben; esto angenommen mit acc. c. inf. 509 a); est (es geschieht) m. acc. c. inf. 512; esse b. d. Partiz. oft weggelassen 524, 7. Sum c. dat. ger. 558; auch mit ad c. ger. 553, A. 3; mit gen. ger. (dienen wozu) 552 b). - Est, (in eo est), ut 813 d); est, quod (non est, quod) 839, 3. Est mit den infin. zur Um- schreibung (est praestare = prae- stat) 1054, 10.
Est, sunt, qui c. conj. 859 e); nihil, nemo est, qui c. conj. 861 f); nemo est, quin c. conj. 834 e); est, ubi, unde, cur c. conj. 862, A. 12.
summoveo c. abl., mit ex 270. summus st. des Adverbs 176 a). summus st. summa pars 175 f.; sum- mum, höchstens 214, A. 9; c. gen. 317, A. 11; summa pectoris ib.; summus c. gen. statt in c. abl. 323 d).
sumo quid c. abl. pretii 287 a. E. sumo c. dupl. acc. 218; sumo c. inf. 504 c); c. gerundivo 545, 4. super, Präp. c. abl. u. acc. 416 f.; super c. gerund. 561; super usque c. acc. 418, A. 1; super als Ad- verb 420 f.
super id quod 836.
superbio c. abl. 291, 14; c. inf. 496. superbus c. abl. 291, 14; c. inf. 507. superemineo c. acc. 201 b). superenato c. acc. 201. superest c. inf. 493 g); superest, ut 815 g).
supergredior c. acc. 201. superior st. supra 176 a). superjacio c. acc. 201. supero intrans. 68 b); c. abl. 292, 15; 294, 18 a). superquam quod 836. superscando c. acc. 201. supersedeo, supersedendus, super- sessus, supersedeo rem 70, A. 4; 77, 6; 201 b); c. abl., dat., acc. 276; c. inf. 492 b). supersisto c. acc. 201. supersum c. dat. 242; c. dat. ger. 558 b), wo es hinzuzufügen ist; auch mit ad c. ger. 553, A. 5. superstes c. gen., c. dat. 329 k). supersto c. acc. 201 b). supervado c. acc. 201. supervenio c. acc. 201. supervenio c. dat. 242. supervolo, supervolito c. acc. 201. supinor c. acc. 207 c). suppedito intrans. 67 a) u. b). suppleo c. abl. 284, 7. supplex c. dat., als Subst. c. gen. 329 k); s. sum alicui 228 oben; 232 a. E.
supplico c. dat. 227, 2. suppudet s. pudet. supra, Adverb 420; c. abl. 295, 18; Präp. c. acc. 403; supra quam 975, A. 10. suprascando c. acc. 201. surdus c. gen. 321.
surgo c. abl. st. ex 268, 3. surgo transit. 69, 3; c. acc. 197, 3. suscenseo c. dat. 230 b); c. acc. 78, A.; m. acc. c. inf. 510 b); suscen- sendus ib.; suscenseo id, desshalb 212, A. 3.
suscipio c. gerundivo 545, 4. suspectus c. gen. 328 i); m. super u. in c. abl., m. de, c. abl. 329, A. 9; c. inf. 507; non est aliter su- spectum, quin 831.
suspendo quid m. de od. ex c. abl. 432 c).
suspensus c. acc. 205 f. suspensus animi 322 c). suspicio est m. acc. c. inf. 512; ali-
quis in suspicionem venit c. inf. 521; non abest suspicio, quin 833, A. 4.
suspicor m. acc. c. inf. 509 a). suspiro c. acc. 195, 2. sustento (or) c. abl. 282, 4. sustineo c. inf. 492 f); m. acc. c. inf. 511 d); non sustineo, quin 829. suus, Gebr. 433 f.; 437 f.; suus quemque u. s. w. 472 b); suus quisque, sua quaeque, suum quod-
que u. s. w. 473; statt sui 435, A. 4.
Taceo c. acc. 198. tacitus, schweigend 72; adverbia- lisch 178, 1.
taedet, taedescit, me alcjus rei = taedium alcjus rei me capit 4 c); 342, 9; taedet me 193; t. c. inf. 491 a).
taesum est c. gen. 342, 9. taeter c. sup. -u 536. talentum c. gen. 314 a). talis. qualis 841; talis ac (atque) 645, 6; talis qui c. conj. 855, 8; talis, ut c. conj. 821, 3. tam, so sehr 214, A. 9; tam, ut 821, 3; tam m. Adjekt., qui c. conj. 856; tam.. quam si c. conj. 966, 5; tam-quam 968, 2; non tam- quam ibid.; tam quantum 969, A. 2; tam quam (ut) qui 983, A. 23. tamdiu . . quamdiu (quam) 968, 2; tamdiu bei dum, quoad 912, 5. tamen 703 ff.
tametsi (tamenetsi) 957, 2. tandem in der Frage 996. tanquam .. ita 963; tanquam, tan- quam si c. conj. 966, 5; tanquam in der Participialkonstruktion 594, A. 6.
tantisper bei dum, quoad 912, 5. tanto 294, 18; altero tanto u. s. w. 295.
tantopere. . quantopere 963; 968; tantopere, ut 821. tantum ne 961, 1. tantum quod 836.
tantus: tantum-quantum 968, 2; tan- tum.. quam 969, A. 2; bis tantum quam 969; tantum quantum qui c. superlat. 983, A. 23; tan- tus quantus maximus potest esse 983, A. 24; tantus-quantus 841; tanto 294, 18; tantum abest, ut 813, vgl. absum; tantum ad- verb. 214, A. 9; tantum, tantun- dem c. gen. 315 b); tanti, tanti- dem (Gen. pret.) 335, 5; aliquid tanti est, non est 336, 5. tantus qui c. conj. 856 b).
pero u. s. w. quominus, ne 826; mihi non (vix) tempero, tempe- rare mihi non possum, quin 829. tempestas: in hac tempestate u. s. w. 264, A. 8; 265, A. 10.
templum: templo statt in t. 261, A. 5.
tempto c. inf. 491 a); m. ut 496, A. 2 u. 800 c).
tempus: in hoc tempore u. s. w. 264; in tempore, tempore, tempori ib.; 265, A. 11.
tempus est c. inf. u. gen. ger. 554; t. est mit ut 817. tenax c. gen. 330 m).
tendo manus caelo 236 g); t. c. inf. 495; tendo, ut 800 c).
teneo intrans. 68 b) u. c); me teneo, teneor castris, oppido ctt. 260 h); domi u. s. w. 261, A. 3; teneor c. gen. 339; teneor lege c. gen. 340, A. 5; me teneo c. gen. 347; teneo c. inf. 495; m. acc. c. inf. 510 c); mit ut (ne) 800 c); teneo, me te neo, quominus, ne 826; non te- neor, quin 829; teneo c. part. perf. pass. 571 b). tento s. tempto. tenuis c. gen. 326. tenus, Präp. 376 ff. termino c. abl. 288, 11. terrā u. terrae 49, A. 3; terrā ma- rique u. dgl. 257 a); in terra ib.; terrā venio u. dgl. 259 e) u. A. 1; terrae, Lokativ 353 c); terra- rum bei Adverb. des Orts 318. terreo, ne 823; m. quominus, ne 826. terribilis c. sup. -u 536. tertiato et quartato 584. teruncii non facio 336, 5. testis als Adjektiv 172, 2; t. sum c. inf. 513 ob. tibi, Dat. des Interesses 231, 4; Dat. ethicus 238 e).
timeo c. dat., m. de, c. acc. 249 f.; m. acc. c. inf. 510 b) u. 825, A. 3; timeo ne, ut (ne non) 823. timidus c. gen. 321; c. inf. 507. timor subest, incessit animum, in timore sum m. acc. c. inf. 510 b) u. 825, A. 3; timor est, ne 823. tiro, als Adjektiv 172, 2.
tardo intrans. 68, A. 1; mit ad c. titubatus, schwankend 73, 4. gerund. 560 ob.
tardus c. gen. 321; c. inf. 506.
taxo c. abl. 288 u. A. 11; c. gen. 335.
tectus c. acc. 206 b).
tego ab alqo 359.
tellus u. tellures 49, A. 3.
tempero c. dat., c. acc., m. ab 250 f.; c. abl. 270; c. inf. 495;
tolero c. inf. 503; m. acc. c. inf. 511 d). Sall. C. 20, 11.
tonat, Juppiter, caelum tonat u. s. w. 3; tono c. acc. 198; tono dirum 211, 3.
tonstrinae als Lokativ 355 a). torpens nervos 216 c). tot. quot 814; tot
« ForrigeFortsæt » |