provideo: prudenter provisa als Subst. 174, A. 4; c. acc. 203 ob.; 248; c. dat. 248 f.; provisus sum m. nom. c. inf. 521; provideo, ut, (ne) 799 b). providus c. gen. 323 e). provisio, ne 799 b).
provoco c. abl. 280, 3; c. inf. 503. proximus st. des Adverbs 177; pro- ximus u. e c. dat. u. acc. 233, A. 4; proxime m. ab 233, A. 4; proxima Illyrici 317, A. 11; pro- xime ac (atque) 645, 6; proximum est, ut 815 g).
prudens st. prudenter 177 b); c. gen. 323 e); m. ad 324, A. 5; c. abl. ib.; m. in c. abl. ib.; c. inf. 505; m. acc. c. inf. 512. pudendus 77, A. 1; c. supin. -u 344,
pudescit me c. gen. 342, 9. pudet me alejus rei pudor alcjus rei me capit 4 c); 342, 9; me pudet m. d. Gen. der Person 343, A. 10; m. Hülfsverben 344, A. 11; c. inf. 344, A. 12; 491 a); m. acc. c. inf. 512; mit e. Nebensatze m. quod (dass), m. e. Fragsatze 344, A. 12; me pudet 193.
pudor est m. acc. c. inf. 512; c. inf. 554.
pueritia: in pueritia 264, A. 9. pugna v. d. Zeit 263.
pugnax c. inf. 507.
pugno c. dat. 234 b); c. inf. 496 u. 801 ob.; pugnam pugnare 208 a); pugno, ut 800 c); non pugno, quo- minus 826.
pulcher c. gen. 321; c. sup. -u 536; pulchrum est m. acc. c. inf. 512. pulvinaribus, zur Zeit der Festmahle 262, 3.
punctum in omni puncto temporis 264, A. 9.
purgo c. abl. 276; c. gen. 339; m. de 341, A. 7.
purus c. abl., m. ab 277 ob.; c. gen. 321.
putares (man hätte glauben sollen)
puto pro nihilo 13, A. 5; puto in numero (loco) c. gen. 13, A. 5; non putaram (putavi) st. des Konjunk- tivs 127 f.; puto c. dupl. acc. 217 f.; c. abl. 288, 10 u. A. 11; p. pro nihilo A. 11; puto quid c. gen. st. esse c. gen. 332 c); puto einge- schoben 526, 9 u. 758, 4; pu- tor als Kopula c. dupl. nom. 10f); putor pro alqo 13, A. 5; putor in alqo ibid.; puto (schätze), putor werde geschätzt) c. gen. 335;
puto m. acc. c. inf. 509 a); putor persönl. c. inf. 520, 5.
Qua (viā) Bd. I, 691, vgl. II, 259. qua-qua 679, 3; qua (im Adverbial- satz) 877.
qua es prudentia u. dgl. 866, 5. quadragenarius 214, A. 7. quadro intrans. 68 b). quaeque et quae 424, A. quaero rem ab od. ex 223, A. 5; qu. c. inf. 491 a) u. 495; quae- sito 585; non quaeritur, quin 831; quaerenti b. Schätzungen 238 a). quaeso b. Imper. 153 c); parenthe- tisch 759, A. 3; quaeso, ut 802 d); mit blossem Konj. 808. quaestui habere 254 b). qualis 841 u. 995; qualis c. compar. 975, A. 10.
qualiscunque c. ind. 787, 2 u. 850. qualisqualis c. ind. 787, 2.
wie sehr 214, A. 9; quam, Fragwort 996. quam b. Kompar. u. komparativen Ausdrücken 969; ausgelassen nach Komparativen plus, amplius u. s. w. 977, A. 14; quam beim Ablat. comparationis pleonastisch hinzu- gefügt 976, A. 11.
quam u. nisi unterschieden 937, A. 1; quam pro 980, 7; quam qui, ut c. conj. 857; quam c. conj. nach e. Kompar. 857, A. 7; quam pos- sum) mit Superlativ 983, A. 24; quam statt postquam (als sexto anno quam) 297, A. 22.
quam si c. conj. 966, 5; non quam (st. tam. quam) 968, 2; quam (st. quanto) tanto 988, A. 27. quamdiu 877 u. 968, 2 a). quamlibet in der Participialkonstruk- tion 595, A. 6.
quam ob rem 997, 1 a. E. quamvis 957, 2; quamvis beim Par- ticipium 960, A. 3; b. Adjektiven u. Adverbien 961, A. 3; flektirt ibid.
quamvis licet 960, A. 1.
quando (Zeitkonjunktion) 897; als Kausalkonjunktion 915 u. 916, 3. quandocunque 787, 2 u. 789, A. 2. quandoque et quando 424, A.; quandoque quandocunque 787, 2. quandoquidem 915 u. 916, 3. quanquam 957, 2; mit dem acc. c. inf. in der or. obliqua 1037 b). quanquam beim Participium 960, A. 3. quanti Gen. pretii 335, 5. quanto-tanto 986, 11. quantuluscunque c. ind. 787, 2; 850. quantum c. gen. 315 b); quantum in
wie fern (quantum scio u. s. w.) 966, A. 2. quantumvis 960, A. 1; quantumvis st. quamvis licet 960, A. 1. quantus: quantum adverb. 214, A. 9; quantum tanto 295, A. 21; quanto tantum 296, A. 21; quantum c. gen. 315 b); quantus (possum) bei Superlativen 983, A. 24; quantum ingenium tuum est u. dgl. pro tuo ingenio 866, 5. quantus, tantus-quantus 841 u. 969, A. 1; quantus im Fragsatze 995. quantuscunque, quantuluscunque c. ind. 787, 2; 850. quantuscunque, quantusquantus c. ind. 787, 2. quapropter 746 f).
quaque (sc. via) wo auch nur c. ind. 787, 2.
quare 997, 1 a. E.
quasi (.. ita, sic) 963; quasi in ver- kürzten Sätzen 964; quasi c. conj. 966, 5; quasi vero (iron.) 966, 5; quasi gewissermassen 967, A. 4; quasi bei d. Participialkonstruk- tion 595, A. 6.
quasso intrans. 67; 68 c). quatenus 966, A. 2.
que 638 ff.; que wiederholt 640, 3; que in der Bedeutung von quoque 642, 7; que Stellung bei Präpo- sitionen 424; que-que 651; et-que 652 a); que-et 652 c); que-atque 653 d). quemadmodum - ita 963; quemadmo- dum Fragwort 995; quemadmodum sic mit dem acc. c. inf. in der or. obliqua 1037_c). queo c. inf. 492 f); queor c. pass. 498, 2. queror (conqueror) c. acc. 197; fle- bile 211, 3; m. acc. c. inf. 510 b); mit quod 840.
qui (qualis) im Plur. in Bezieh. auf einen Sing., als: Timo, qui μιoáνdршлоι appellantur 20, 4; quod c. gen. 315 b); quod ejus 318 B); quod vor d. acc. c. inf. vorberei- tend 531, 15 u. 850, 13; quae tua est prudentia, qua es pruden- tia = pro tua pr. 866, 5. Vgl. Adjektivsatz 841 ff. qui beim Komparativ (quo nemo est do- ctior) 870 b); qui st. et (sed, at, tamen, autem, nam, enim, igitur is) 871; qui dicitur (so genannt) 577, A. 3; qui si quis (ε τις) 849, 12. qui c. conj. 851 ff.; et qui, sed qui c. conj. 855, 7; major quam qui
wozu? wesshalb? 212, A. 3; 213, A. 4; quid c. gen. s. quis?; quid b. einem Prädikatsnomen (masc. od. fem.) s. quis? quid?= wie? 997, A. 2; quid vero? quid deinde, tum postea? quid ergo, quid igitur ibid.; quid ita? quid tandem ibid. Quid multa? quid plura? 998, A. 3; quid quaeris ibid.; quid (dicam) quod? 840, A. 3 u. 998, A. 2; quid enim? 724, 8 u. besonders 998. quidam, Gebr. 471 f.; unus quidam (Pleonasmus) 1051, 5; quasi qui- dam 967, A. 5.
quidem 604, 1; nach ille u. a. 454, A. 6; quidem-sed ibid.; qui qui- dem 605; ne- quidem 668, 5 u. 626, A. 8.
quidnam s. quisnam. quidni 995.
quiesco c. acc. 198; c. gen. 347; c. inf. 495; m. acc. c. inf. 511 d). quietus, beruhigt 71.
quilibet, Gebr. 119 f.; quilibet unus (Pleonasmus) 1051, 5.
quin (wie nicht, warum nicht) b. Imper. 154 i); als Fragwort 995; quin ergo 742, 7.
quin nach negativen Sätzen, statt quominus nach den Ausdrücken des Hinderns, Abhaltens, wenn sie mit einer Negation verbunden sind 829; nach nihil, non multum, non longius, paulum abest 830 b); nach non dubito dubium non est, controversia non est, non ambi- gitur, non discrepat, non aliter existimo (sentio, dico), non est aliter suspectum, non eximitur mihi, non quaeritur (anquiritur) 831 c); nach non dico, nego, non ignoro u. ä. 833, A. 4; statt ut non nach non possum, facere non possum, fieri non potest 833 d);
statt ut non in den Adverbial- sätzen der Folge nach nemo est, nihil est in Verbindung mit tam, ita, sic, tantus 834 e); quin dass nicht, ohne zu 894, A. 4; 834. quine 1004.
quippe 608, §. 146; quippe in der Participialkonstruktion 595, A.7; quippe qui c. conj. 852, A. 2; quippe quom c. conj. 893, A. 1. quis? qui? Gebr. 481; Untersch. zw. quis homo est? u. quid homo est? 25, 6; quid c. gen. 315 b) u. 316, A. 10; quid, quod vgl. quid. quis est, qui c. conj. 861; quis est, qui c. ind. 861, A. 10.
quis, unbest. Pron., Gebr. 463; 465, A. 2; weggelass. 4 f); c. plur. 16, 2; c. plur. imper., als: adesse me quis nuntiate 41, 4; quid c. gen. 315 b).
quisnam, Gebr. 482, A. 2 u. 995. quispiam, Gebr. 470 f. quisquam, Gebr. 466 ff.; vgl. 1003 B);
quisquam unus, nemo quisquam (Pleonasmus) 1051, 5; c. plur. 16, 2; quicquam c. gen. 315 b) u. 316, A. 8; aliud quicquam 316, A. 8. quisque, Gebr. 472 ff.; quisque st. quisquis 787, 2 u. 850; ut quisque ita (c. superlat.) 988 b); opti- mus quisque (verkürzt aus ut. ita) ibid.
quique st. et qui 424, A. quisquis c. plur. 16, 2; quicquid progredior u. dgl. 215, A. 9; quicquid c. gen. besonderer Gebr. 314, A. 5 u. 315 b); 316, A. 10. quisquis c. ind. 787, 2 u. 850; c. conj. 788, A. 1; absolut 789, A.2; vgl. Adjektivsatz 841. quivis, Gebr. 476; quivis unus (Pleo- nasmus) 1051, 5.
quo 877, quo Fragwort 995. quo c. gen. 318 3); quo st. des Re- lativpronomens m. Präpos. 844, 6. quo ut eo) c. conj. 798 u. 820; quo ne ibid., vgl. Berichtigungen u. Zusätze; non quo c. conj. -sed quia 917, 4; quo-eo 986, 11. quoad ejus fieri potest od. facere possum 318 3).
so lange als 907; = SO lange bis, bis dass 912, 5; quoad in wie fern 966, A. 2.
quocirca 746 d).
quocunque c. ind. 787, 2; 877. quod c. gen. 315 b).
quod sciam u. dgl. 862, 8. Vgl. un- ter qui c. conj.
quod wesshalb 212, A. 3; 213,
= dass in Substantivsätzen 835 ff.; quod zur Erklärung eines Substantivs od. Demonstrat. pron. im Hauptsatze 836, 2 a) u. b); nach den Verben des Hinzukom- mens 837 c); nach den Verben des Unerwähntlassens 838 d); nach den Redensarten bene, male fa- cio, bene evenit, accidit u. dgl. 838 e); nach den Verbis dicendi u. sentiendi (vorklass.) 838 f); quod zur Bezeichnung eines Grun- des, nach est, nihil est, quid est? 839 a); nach den Ausdrücken der Gemüthsstimmung und den Verben des Lobens, Tadelns, Be- schuldigens, Dankens 839 b); was das anlangt, dass oder wenn 840, A. 4. quod weil 915; non quod c. conj. -sed quia (quod) 917,4; non quod non (quin) c. conj. -sed (quod) ibid. quod diceret u. dgl. st. des Indika- tivs 790, 5; quod von quom un- terschieden 892.
quod quom, quod quoniam, quod ut, quod ne, utinam u. s. w. 872. quodsi, nisi, etsi u. s. w. 872, 2 ff. quom c. inf. adumbrat 105; quom
temporale c. ind. 878 ff.; quom temporale c. conj. 890 ff.; quom c. conj. Impf. u. Plusqpf. von einer wiederholten Handlung 795; quom temporale c. ind. dem Hauptsatze nachfolgend 884 ff.; quom interea, interim; quom etiamtum nondum, hauddum quom quidem, quom tamen 886; das sogen. quom in- versum 888, 5 d); quom c. ind. in der Bedeutung dadurch dass, wenn, insofern, indem 880, 3; laudo, gaudeo, doleo u. s. w. mit folg. quom 881; audivi, memini, quom 884, A. 4; · · quom causale c. conj. 892; unterschieden v. quia, quoniam, quod 892; quippe, ut- pote quom 893, A. 1; quom da doch, obgleich, während 893, 2; quom non ohne zu, ohne dass 894, A. 4; quom-tum zur Bezeichnung der Glieder einer Theilung 894; quom primum 877 u. 878, 1 b); statt des Nebensatzes mit quom ein Hauptsatz 889, A. 2; quom interim m. acc. c. inf. in der or. obl. 1037 d).
quom maxime 984, A. 24. Vgl. Ber. u. Zus.
quominus nach den Ausdrücken des
Verhinderns, Abhaltens u. s. w. 826; quominus st. quin 835, A. 5.
quomodo -ita 963. quomodo, Fragw. 995.
quoniam 915 u. 916, 3; non quo- niam c. conj. sed quod 917, 4. quoque et quo 424, A. quoque (auch) 667, 3; ne quoque 667, 3; non quoque (nicht. . auch) 668, A. 3; et quoque 636, 14; vgl. 1053, 7 (Pleonas- mus); Stellung 667, A. 2 a. E. quoquo c. ind. 787, 2; 877. quo setius st. quominus 826. quotcunque c. ind. 787, 2. quotie(n)s 968, 2. quotienscunque c. ind. 787, 2. quotquot c. ind. 787, 2. quotus 483, 2.
tot 841; quot cives nostri
314, A. 6. quotusquisque 475 d); quotusquisque est, qui c. conj. 861. quum s. quom.
Rapax c. gen. 330 m). radices c. gen. 308 b). rarum est, ut 816 i).
rarus st. raro 177; c. inf. 507. ratio est c. inf. 554; rationem ha- beo, ut bei Caes. u. Cic. hinzu- zufügen S. 799 b); vgl. Ber. u. Zus. ratione (et via) Abl. modi 299, 20 a). ratus st. Part. Praes. 567. rebellatus pass. 70, A. 4. recedo c. abl., m. ab, ex, de 271. recens c. abl. 268, A. 2. recido ad nihilum 479, A. 20. recipio intrans. 67 a); 68, A. 1; c. dat., c. acc.; me r. ex 251; r. quem oppido, urbe ctt. u. r. quem in c. acc. 261 i) u. A. 4; r. m. acc. c. inf. 510 c); recipior m. in c. abl. 430 f. recipio mit Sup. -um (als sessum recipio) 534. recludo quid c. abl. st. ex 268, 3. recondita c. gen. 317, A. 11. recordor c. gen. 344, 10; c. acc. 345, A. 14; m. de ib.; m. acc. c. inf. 509 a); m. acc. c. inf. praes. od. pf. 518, 3.
recreor u. me recreo 80.
rectus c. gen. 321; rectum est. m. acc. c. inf. 512; mit ut 816 i); rectum est, erat st. sit, esset 127 f. u. 930, 3.
recuso c. inf. 491 a) u. 829; mit ne u. quominus 826; non r. mit quin 829.
redarguo m. acc. c. inf. 510 c). reddo c. dupl. acc. 217 f.; c. Part. Perf. Pass. z. B. effectum reddo 572 d).
reddor c. dupl. nom. unklass. 10 a) u. b).
redeo c. acc. 197, 3; c. abl. st. ex 268, 3. redeundus 70, A. 5.
redigo c. dupl. acc. 217 f. redimitus c. acc. 206 b). redimo c. abl. 286, 9; 288, A. 10. redoleo c. acc. 211, 3. redundo c. abl. 284, 7. refercio u. refertus c. abl. 284, 7; 327, A. 7; c. gen. 326. refero m. in c. abl. u. acc. u. m. inter 430 B); refero alicui gaudere 503; m. acc. c. inf. 510 c). refero quem c. dat. 236 g). refert (es ist daran gelegen) konstr. 336 ff.; c. inf. 493 g); m. acc. c. inf. 512.
refertus c. gen. u. abl. s. refercio. reflecto intrans. 68 c).
reformido c. acc. 197, wo es hinzu- zufügen ist (vgl. Ber. u. Zus.); c. inf. 491 a).
refragor c. dat. 230; mit ne 826. refrico intrans. 67 b). refrigeror reflex. 80.
refugio c. inf. 494; refugiens, die Flucht ergriffen habend und nun flüchtig 90, 5.
regio c. gen. 307 a); regione 258 c). regno c. dat. 235 e); c. gen. 347;
regnatus, regnandus 70, A. 4. rejicio quid c. abl. st. ab 268, 3. relaxo c. abl., m. ab 275, 5; 276; relaxor u. me relaxo 81, 3. religio est m. acc. c. inf. 512; c. inf. 554; m. quominus 826. religioni habere quid 254 b). religo quid m. ab432 c). reliqui ohne que 752 e). relinquitur, ut 815 g). relinquo quem praesidio 254; u. ad, in praesidium 255, A. 4; r. quid in arborem 431 b); r. in medium 432 b); r. c. inf. 496; 504; c. ge- rundivo 545, 4.
reliquus st. reliqua pars 175 f.; re- liqua belli 317, A. 11; reliquum est c. inf. 493 g) u. 815 g); ̃reli- quum est, ut (ut non) 815 g); mit blossem Konj. 809.
remex st. remiges 47 a). reminiscor c. gen. 344, 10; 345, A. 14; m. acc. c. inf. 509 a). remitto quid cui (ihm zu Liebe) 231, 4; r. c. inf. 192 b) u. 495. removeo c. abl, m. ab, de 270. remuneror c. abl. 280, 3. renuntior als Kopula c. dupl. nom. 10 b).
reor m. acc. c. inf. 509 a); einge- schoben 526, 9 u. 758, 4.
repello c. abl., m. ab, ex 271. repentinus st. repente 177 b). reperio c. dupl. acc. 218. reperior als Kopula c. dupl. nom. 11; persönlich c. inf. 520, 5; reperiuntur, reperio qui c. conj. 859 e). repetito 585.
repetundarum, postulo 338, 7 u. 340, A. 5.
repleo c. abl. 284, 7; repletus c. gen.
st. d. gewöhnl. Abl. 326 u. 327, A. 7.
repono quid capiti 236 g); m. in c. acc. u. abl. 429 f. reporto c. abl. st. ex 268, 3. reposco c. dupl. acc. 221; reposcor c. acc. ib.; reposco alqm ab 222, A. 4. reprehendo c. acc. rei et. gen. pers.
341, A. 8; mit quod 840. reprimor, me reprimo, 826; non r., quin 829. repromitto c. gen. 340, 7. repugno c. dat. 242.
repugno, quominus u. ne 826. reputo m. acc. c. inf. 509 a); repu- tantibus (Dat.) b. Schätzungen 237 a).
requiesco c. acc. 198. requietus 71.
res in Verb. m. e. Adj. od. Pron. st. des Neutr., worauf gewöhnl. ein folgendes Neutr. bezogen wird, als: ulla in re, quod 42, 7; recta res est, e re publica est, in rem est, ab re est m. acc. c. inf. 512; c. inf. 554; mit ut 817. rescisco m. acc. c. inf. 509 a). resipio c. acc. 212 zuzufügen (resi- piens patriam C. N. D. 2. 17, 46). resisto c. dat. 242; resisto ne, quo- minus 826; non r., quin 829.
resono c. acc. 198. respergo c. abl. 284, 7. respondeo c. acc. 77, A. 1; respon- dendus ib.; acute responsa als Subst. 174, A. 4; r. jus 210; mit acc. c. inf. 510 c), wo es zuzu- fügen ist; respondeo, ut 804 f) u.
reveretur me c. gen. 250; 342, revincor c. acc. 224, A. 8. revinctus manus 216 c). revoco c. abl. st. ex 268, 3. rideo c. acc. 196; r. dulce 211, 3. ridiculus c. inf. 507.
robur u. robora 49, A. 4. rogo, bitte, c. dupl. acc. 221 b); ro- gor c. acc. pron. ib.; rogo alqm, ut, r. rem ib.; rogo, frage, c. dupl. acc. 222 c); r. alqm de ib.; rogatus c. acc. ib.; r. c. inf. 496; 502; m. acc. c. inf. 511 g); c. ge- rundivo (vorkl.) 545, 4; rogo, ut 802 d); mit blossem Konj. 808 u. 809.
Romanus st. Romani 47 a). rorat, Aurora r. 3; roro c. acc. 198; c. abl. 284, 6. rosa st. rosae 47 c). rubeo lugubre 211 f.
rubor est m. acc. c. inf. 512. rudis c. gen. 323 e); m. in c. abl. ib.; m. ad ib.; c. inf. 505. rudo insueta 211, 3.
rumor est m. acc. c. inf. 512. ruo transit 69, 3; c. acc. 197, 3; c. abl. st. ex 266, 3; c. inf. 496. rus u. rura 49, A. 3; ruri, rure, rus (Akkus.) 354 e).
Sacer c. gen. 325, c. dat. 326, A. 6. sacramento rogo (eidlich) 269 a);
sacramento dico 300 a) u. sacra- mentum dico ib.
sacrifico c. abl., c. acc. 284, 6. sacrum facio c. abl. 284, 6. saepio c. abl. 280, 3. saevio c. inf. 496. saevus c. inf. 507.
sagax c. gen. 330 m); c. inf. 505. saginor, mäste mich 80. salio c. abl. st. de 266, 3. saltem 603.
salto Cyclopa, Glaucum u. s. w. 210.
salus, Pl. salutes 57, A. 3. salutor als Kopula c. dupl. nom. 10 e).
salveo (= salutor) ab 278, A. 7. salvus, adverbialisch 177, b). sancio, ut (ne) 804 g).
sane b. Imper. 155 k); sane quam 10, A. 4; sane beim Adjektive 597, A. 1; sane als Modaladverb 601, 3; sane in der Antwort 1024.
sanguinans colla 216 c). sanus c. gen. 321. sapio, resipio c. acc. 212 ob. sat s. satis.
satin c. verbo fin. 1005, 5.
« ForrigeFortsæt » |