pango c. abl. 287, 9; 288, A. 10; pepigi c. inf. 492 b); m. ut 804 g). par est, erat st. sit, esset 127 f. u. 930, 3; c. abl. 288, 11; c. dat. 232 c); c. gen. 323 d); 327 h); c. inf. 505; m. acc. c. inf. 512; c. dat. ger. 558; par, pariter ac (at- que) 645, 6 u. 969 c); par et, que (st. atque) ibid.
parco c. dat. 227, 2; m. ab ib.; c. acc. ib.; parce c. inf., Umschreib. des negat. Imper. 156, 2; parco c. inf. 495; 496.
parcus c. gen. 326; c. inf. 507. parentes st. des Sing. 63, 8. pariatus, bezahlt habend 73, 5. pario ex 278, A. 6. pariter-pariter 679, 3; pariter (atque) 645, 6 u. 969 c). parito c. inf. 495.
paro, paratus sum c. inf. 491 b); mit ut 800 c) u. 802.
pars c. plur. 16, 2; parte, partibus 258 b); pars-pars 679, 3. parta
quae peperit 73, 4.
particeps c. gen. 324 f). participo c. gen. 346, 3.
partim c. gen. 18, A. 1; 317 a)
A. 12; partim-partim 679, 3. parum c. gen. 317 a); p. habeo inf. 492 b); parum beim Ad- jektive 597, A. 1. parvi (Gen. pretii) 335, 5. parvo (Abl. pretii) 288, A. 10. parvus c. sup. -u 536. pasco (or) c. abl. 282, 4; pascor, pascens, pastus, reflex. 82; c. acc. 208, A. 2.
pateo m. nom. c. inf. 521. patiens c. gen. 329 1) hinzuzufügen. patior quid ab alqo 278, A. 7; c. inf. 495; p. quem c. inf. 499, 4; m. acc. c. inf. 511 d) u. 528, 12; (non) patior, ut 806 h); m. blossem conj. 808.
patres st. pater 63, 8.
patrocinor c. dat. 229.
pello c. dat. 235 d); c. abl., m. ex, ab 269.
pendeo m. ab od. ex 432 c); pendeo animi 322 c).
pendo c. abl. 288, 11; m. ex 289, A. 12; pendo (schätze), pendor (werde geschätzt) c. gen. 335. penes c. acc. 384 f.
penetro transitiv 69, 3; me penetro 69, 3; penetratus 70, A. 3; pen. c. acc. 197, 3. pensitato 585.
pensum: non pensi habeo (duco), nibil (quicquam) pensi habeo 335. per, Präp. c. acc. 404 ff.; Stellung v. per in Schwüren u. Ausrufen 425 c); c. abl. 418, A. 2. peragro c. acc. 200. perambulo c. acc. 200. percalesco ab alqo, werde erwärmt 74, 6.
percipio m. acc. c. inf. 509 a). percontor c. dupl. acc. 223 c); alqm od. rem ab od. ex 223, A. 5; percontatus st. Part. Praes. 568. percrucior c. acc. quod 212, A. 3. percurro c. acc. 200. percussus c. acc. 206 b); percussus mentem 207 d); p. bracchium 216 c). perditum ire 534, A. 1. perdo quem capitis 340, 7. pereo ab alqo Pass. zu perdo 73, 6; 278, A. 7; p. c. acc. 196. pererro c. acc. 196. perferens c. gen. 329 1). perfero quid ab 278, A. 7; m. acc. c. inf. 511 e).
perficio c. dupl. acc. 217 f.; per- fecto 585; perficio, ut, ne 798 a). perfidus c. gen. 321. perflagratus 73, 4.
perfletus, sehr weinend 73, 5. perfruor c. abl. 282, 5; perfruendus 77, A. 1.
perfungor c. abl. 282, 5; hinzuzu- fügen (als Compositum).
paulo, paulo ante, post, infra u. s. w. perfusus c. acc. 206 b); p. vittas
pauper c. gen. 326.
paveo c. acc. 197; omnia 212, A. 3; c. inf. 496; paveo, ne 823. pavidus st. pavide 178, 1; c. gen. 321; c. inf. 507; c. gen. ger. 550; pavidus, ne 823." pavor est, ne 823.
pergo c. acc 198; c. inf. 492 c). perhibeo c. dupl. acc. 217 f. perhibeor als Kopula c. dupl. nom. 10 c); persönl. c. inf. 520, 5. perhorresco c. acc. 197. periclitabundus c. gen. 321. periclitor c. gen. 340, 7.
pax: pace u. in pace 263 u. A. 7; periculosum est, ne 823.
pace tua u. s. w. 300 b).
pecco eadem 212, A. 3. pedes st. pedites 47 a). pedibus (zu Fuss) 280, 2.
pejero m. acc. c. inf. 510 c).
periculum est m. acc. c. inf. 513 ob.; periculum est, in periculo sum mit ne, ut 823.
perinde ac (atque) 645, 6; 969 b); perinde ac si, quasi c. conj. 966,
perinde atque in der Par- ticipialkonstruktion 595, A. 6. perinfamis c. gen. 321.
peritus c. gen. 323 e); m. ad 324, A. 5; c. inf. 504 u. 505 u. 553, A. 6.
perlabor c. acc. 200. perluor, bade mich 80. permeo c. acc. 200. permissus sum st. mihi permissum est 76, 4; permisso 585. permitto c. gerundivo 545, 4; m. ut (ne) 806 h) u. 809, 3; mit blossem conj. 808; c. inf. 809, 3; permitto, ut liceat c. inf. (Pleonasmus) 1050. permittor st. permittitur mihi 76, 4; persönl. c. inf. 521. permoveo, ut (ne) 803 e). permultum ante st. permulto 295, A. 21.
permuto c. abl. 287, 9; 288, A. 10. pernix c. inf. 505.
perosus c. acc. 195, A. 3. perpello c. inf. 503; mit ut 803 e); mit blossem Konj. 808. perpetior, ut 806 h). Vgl. auch Ber. u. Zus.
perpetro, ut 800 c).
perquam (per quam) 10, A. 4. perrepto c. inf. 501 a). perrogor c. acc. 223 ob. perrumpo intrans. 68 b); c. acc. 201 b).
persequor c. acc. 193; c. inf. 495; 501 a).
persevero id 212, A. 3; c. inf. 492 c); mit ut (ne) 800 c). persono c. acc. 200. perspicio c. dupl. acc. 218.
perspicior persönl. c. inf. 520, 5. perspicuum est m. acc. c. inf. 512. persto c. inf. 492 c); mit ut (ne) 800 c). persuadeo c. dat. 229; p. cui de re ib.; p. id, hoc, quod ib.; persua- sum (mihi) habeo ib.; quo per- suaso ib.; c. acc. ib.; c. inf. st. ut 502; m. acc. c. inf. 511 e) u. 810, 5; persuasus persönl. c. inf. 521; persuadeo, ut (ne) 802 e) u. 810, 5; mit blossem Konj. 809; persuadeor, persuasus 76, 5; 229. pertaedet me, pertaedescit c. gen. 342, 9.
pertaesum est me c. gen. 193; 342, 9; pertaesus c. acc. 195, A. 3. pertimesco c. acc. 196.
pertinax c. gen. 330 m); c. inf. 507. pertinet c. inf. 493 g); m. acc. c. inf.
perturbatio c. gen. 308 b). perunctus c. acc. 206 b). perustus latus 207 d).
pervado c. acc. 200. pervagor c. acc. 200. pervehor c. acc. 200. pervenio c. acc. 200. pervicax c. gen. 330 m). pervigilo c. acc. 201 b). pervinco, ut 800 c), pervolo, pervolito c. acc. 200. pessum do, -eo 534.
peto c. dupl. acc. 218; 222, A. 4 st. ab; c. dat. 236 g); petentibus, Dat. b. Lokalbestimm. 237 a); p. cui quid, c. acc.; quid ab 251; p. quid c. abl. st. ex, de 267; p. c. inf. 491 a) u. 496, A. 2; 202; m. acc. c. inf. 511 e); peto, ut (ne) 802 d); mit blossem Konj. 809; c. gerun- divo (vorkl.) 545, 4; — petito 585. piaculum est m. acc. c. inf. 512. pictus chlamydem 217 c). piger c. gen. 321; c. inf. 505. piget me alicujus rei 342, 9; 4 c). piget m. d. Genetiv der Person, vor der man Verdruss empfindet 343, A. 10; c. inf. 491 a); piget c. Inf. Perf. 102; me piget 193. pigror (non p.) c. inf. 491 a). pili non facio 336, 5.
pingo c. partic. praes. act. 520, 4. placeo: placet c. inf. 492 f); placi- tum est c. inf. 493 f); placet, pla- citum est, m. acc. c. inf. 511 d); 512 u. 805; mit ut 804 g); mit blossem conj. 809.
placitus, gefallend 72; placitum Subst. ibid.
plango intrans. 68 c); c. acc. 197. planitie st. in p. 262, A. 5. plaudo c. acc. 198.
plebs c. plur. 16,2; Plur. plebes 49, A. 4. plector c. gen. 340, 7.
plenus c. abl. 284, 7; 327, A. 7; c. gen. 326 u. 327, A. 7. plerumque, pleraque, adverb. 217, A. 12; plerique c. gen. partit. 313, A. 3; plerumque c. gen. 315 b). ploro c. acc. 196; c. inf. 495. pluo, pluit, deus, caelum, Apollo u. s. w. pluit 3; pl. sanguinem u. s. w. 211; pl. lacte 212, A. 2; c. abl. st. de 266, 3; pl. sanguine ctt. u. sanguinem ctt. 283, 6; grando pluit ib.
plurimum quantum 10, A. 4; pluri- mae praeclarae res u. plurimae et praecl. res 180, A.
plurimi mit et verbunden (wie multi) 180, A.
plurimi Gen. pretii 335, 5. plurimo Abl. pretii 288, A. 10. pluris Gen. pretii 335, 5; bei inter- est 337.
plus, plurimum c. gen. 315 b); ad- verbial 214, A. 9; bella plus quam Punica u. dgl. 971, A. 3; plus von magis unterschieden 971, A. 3; bei Zahlbestimmungen 977, A. 14; (non) plus (quam) 985 b), c); plus aequo 976, A. 13. poena est c. inf. 555. Poenus st. Poeni 47 a). polleo c. inf. 496.
polliceor m. acc. c. inf. 509; 510 c); c. inf. praes. 508, A. 1. pondero c. abl. 288, 11; m. ex 289, A. 12.
pondo, pondus c. gen. 314 a). pone, Präp. c. acc. 390. pono in u. sub c. abl. 428 f.; m. in c. acc. 429; m. acc. c. inf. 510 c); positum est in me, ut 816 i).
ponor, reflex. 80. populus multa 48, A. 1. porcus st. porci 47 b). porrigo c. conj. 809. porrigor molle 212 ob.
porta introeunt, effunduntur u. s. w. 259 f).
posco c. dupl. acc. 221; poscor c. acc. ib.; posco rem ab 222, A. 4; c. inf. 502; poscor c. inf. persön- lich 802 d); posco, ut (ne) 802 d); m. acc. c. inf. 810, 4. possideo c. part. perf. pass. 571 b). possum c. inf. 492 f); c. inf. perf. 102; potestur c. inf. pass. 498, 2; possum, poteram u. s. w. st. pos- sim, possem 127 f. u. 930, 3; pos- sim, possem, potuissem neben pos- sem, poteram 129, A. 1; potest m. acc. c. inf. 512; non possum non 625, A. 7; non possum, facere non possum, quin 833 d). post, Präp. c. acc. 389 f.; als Ad- verb 419; c. abl. (um wie viel Z. nach) 296 b) u. A. 22; c. acc. ib. A. 24 u. 26; statt des Abl. ib. A. 25.
postea c. gen. 318 3); postea (An- reihung) 679, 2. posteaquam s. postquam. postidea c. gen. 318 3). postquam c. praes. 88, 3; 898 unten; c. inf. adumbr. 105; c. ind. perf. 897 c); c. plusqpf. 900, 5; c. impf. 899, 3 u. 4; c. conj. 902;
postulo c. dupl. acc. 218; 221 a. E.; p. rem ab 222, A. 4; belange c. gen. 338, 7; mit de 341, A. 7; c. abl. 341, A. 6; c. inf. 491 a) u. 802 d); 502; postulor persönl. c. inf. 521; postulo, ut, ne 802 d), mit blossem Konj. 809; c. acc. c. inf. pass. 810, 4.
pote u. potis st. pote, potis est 9, A. 3.
potens c. gen. 325; c. inf. 504 d). potestas est c. inf. st. gen. ger. 554;
potestas est, in potestate (manu) est, ut 817; potestatem do, facio, ut 817.
potestatis meae alqd facio 331, 3. potiendus 77, A. 1.
potin ut, ne (ut ne) 798 a) u. 808. potior c. abl. 282, 5; c. acc. 283, A. 4; c. gen. 283, A. 5.
potius quam ut oder ohne ut c. conj. 857, A. 7; nihil potius est quam ut 799 b); potius von plus u. magis unterschieden 971, A. 2; dem Komparativ pleonastisch zu- gefügt 972, A. 7; non potius quam st. non magis quam 986 unten. potus 71.
prae, Präp. c. abl. 374; als Adverb 419; prae quam 969. praebeo c. dupl. acc. 218; c. inf. 504 c).
praecaveo, ne 799 b). praecedo c. acc. 202. praecello c. acc. 202; c. abl. 292, 15. praeceps adverbialisch 177 b); c. gen. 321. praeceptus sum st. mihi praeceptum est 76, 4.
praecipio c. inf. 503; m. acc. c. inf. 510 c); 529 a); praecipio, ut (ne) 804 f); mit blossem Konj. 809. praecipito intrans. 67 b); praecipitor u. me praecipito 80; praecipito quid c. dat. 236 g); pr. quid c. abl. st. de 267; pr. c. inf. 495; m. acc. c. inf. 510 d).
praecipuus c. gen. 321; c. gen. ger. 550.
praeclarus c. gen. 321.
praecurro c. acc. 202; c. dat. 245. praedico, ut (ne) 804 f). praedicor persönl. c. inf. 521. post praedicto 585.
280, 3. praeeo c. acc. 202.
quam getrennt mit dem Akk. praeditus c. acc. 206 b); c. abl. oder Abl. des Zeitmasses 901, A. 1; vgl. 296; post.. quam 969. postremus st. postrema pars 175 f.; st. des Adverbs 177; postremus verschied. v. postremum 178, A. 2; c. inf. 507. postridie ejus diei 318 ).
praefero quid c. abl. 289, 11; pr. c. inf. 491 a); praeferor c. acc. 202. praefestino c. acc. 202; c. inf. 496. praeficio c. dat. ger. 558 d). praefuo c. acc. 202.
praejaceo c. acc. 202. praelabor c. acc. 202. praelego c. acc. 202.
praeluceo c. acc. 202; p. spem 210. praemineo c. acc. 202.
praemoneo c. dupl. acc. 223 f., A. 8;
praemoneor c. acc. 224, A. 8.
praeoccupo c. inf. 496.
praeternavigo c. acc. 200. praeter quam 969.
praeterquam quod, praeter quod 836. praetervolo c. acc. 200. praetexto 585.
praetrepidus c. inf. 507. praevehor c. acc. 202. praevenio c. acc. 202.
praeverto c. acc. 202; praevorto in- trans. 67 a). praevertor quam 969.
praeopto c. inf. 491 a) u. 496, A. 2; pransus 71.
mit ut 806 i).
praepotens c. gen. 325.
praerigesco manūs 216 a).
praesagus c. gen. 323 e). praescius c. gen. 323 e).
praescribo c. inf. 503; ut (ne) 801f). praesens = in Gegenwart 177 f.; c. inf. 507; praesente in Verb. m. e. Plur., als: praesente nobis 41, 5; in praesenti 264, A. 8. praesentia: in praesentia 264, A. 8. praesideo c. acc. 202.
praes sum m. acc. c. inf. 513 ob. praestabilius est m. acc. c. inf. 512. praestans c. gen. 321; c. abl. 321,
A. 2; p. animi 322 c); praestan- tior c. inf. 504 d).
praestat quam 969; mit Ablat. des verglichenen Gegenstandes 975
praestino (erkaufe) c. abl. 286, 9; 288, A. 10.
praesto c. acc. 202; c. dupl. acc. 218; c. dat. 245; c. abl. 292, 15; 294, 18 a); pr. plurimum st. plurimo 296, A. 21; praestat c. inf. 493 g); m. acc. c. inf. 512; praesto, ut 798 a) [wo hinzuzufügen ist Brut. b. Cic. Fam. 11. 9, 1 utrumque me praestaturum spero, ne aut Ventidius elabatur aut Antonius in Italia moretur u. C. de or. 1. 10, 44].
praestolor c. acc. 202; c. dat. 246. praesum c. dat. ger. 558 d). praeter, Präp. c. acc. 406 f.; als Adverb 419; praeter id, quod 836; praeter quam 969. praeterbitere c. acc. 200. praetereo c. acc. 200; c. inf. 495;
me praeterit m. acc. c. inf. 509 a); praetereundus sum persönl. 521. praetereo, quod 838 d). praeterfluo c. acc. 200. praeteragor c. acc. 225, 5. praetergredior c. acc. 200.
praeterhac quam 969.
praeterlabor c. acc. 200.
praetermitto c. inf. 496.
pravus c. gen. 321.
precor c. dupl. acc. 222, A. 4, pre- cari aliquem u. ab aliquo beides bei C. (hinzuzufügen); c. inf. 496; 502; m. acc. c. inf. 511 e); precor, ut (ne) 802 d); mit blossem Konj. 809; precatus st. Part. Praes. 568.
prehendor persönl. c. inf. 521. prehensus c. gen. 340, 7. pressus mentem 207 d). pretium est, operae pretium est c. inf. 554.
pridie ejus diei 318 ); pridie c. acc. u. gen. Bd. I, §. 231, A. 1, S. 706.
primum (von primus unterschieden) 178, A. 2; primum (primo) 679, 2. primus st. prima pars, als: in prima fabula, im Anfange des Stücks 175 f. st. des Adverbs 177; pri- mus verschieden v. primum 178, A. 2; primus c. gen. 321; c. gen. ger. 550; primus quisque 474 f.; pr. c. inf. 507.
princeps adverbialisch 177; als Subst. c. gen. 329 k); c. gen. gerund. 549 b), auch mit ad c. gerund. S. 560 hinzuzufügen. Vgl. Ber. u. Zus.
principio, in principio 262, A. 6. principio atque 897.
prior st. des Adverbs 177. prius b. Partiz. 594, A. 4 u. 580, A.1. priusquam c. ind. u. conj. 904 ff. privo c. abl. 276; c. gen. 346, 3. pro, Präp. c. abl. 374 ff.; c. acc. 418, A. 2; c. gerund. 561. pro, Interjekt., c. acc. 203, 5; c. voc. 204, A. 7.
pro eo, quod 836; pro eo ac (atque) 645, 6. pro eo est, ut 813; pro eo ut (vergleichend) 966, A. 2. probabile est m. acc. c. inf. 512; mit ut 816 i).
probo c. dupl. acc. 217 f.; c. gen. 347; c. inf. 503; m. acc. c. inf. 510 c); probor persönl, c. inf. 521; probatur mit ut 811 b).
procax c. gen. 321.
procedo c. abl. statt ex 267; c. inf. 501 a).
proclamo m. acc. c. inf. 510 c). proclivis c. sup. -u 536. procreatus c. abl. 277, 6; procreo m. ex, de 278, A. 6.
procul c. abl. 373; 268, A. 3; m. ab ib. prodeo c. abl. st. ex 267. prodest c. inf. 493 g).
proditor als Adjektiv. 172, 2. prodigus c. gen. 326.
prodor als Kopula c. dupl. nom. 10 b); persönl. c. inf. 521. proelio, in p. 263 u. A. 7. profecto 599, 1.
proficiscor exsilium 210; c. abl. st. ex 267; c. dat. 254 b); c. inf. 501 a).
profiteor c. dupl. acc. 218.
profluo c. abl. st. ex 267.
prope, propius, proxime mit ab 420; 233, A. 4; prope elliptisch c. gen. prope Jovis (sc. templum) 175, 6.
prope c. indic. 127 f. u. 930. prope est, ut 813; prope adest, ut ibid.
propero intrans. 68 b); trans. 69, 3; properatus, properatus amor 70, A. 3; prop. c. acc. 197, 3; c. inf. 491 a); m. acc. c. inf. 510 d); c. sup. auf -um 535, A. 3.
properus c. gen. 323 d); c. inf. 507; c. gen. ger. 550.
propino c. gerundivo (vorkl.) 545, 4. propinquo transit. 69, 3.
propinquus c. gen. od. dat. 233, A. 3. propior st. des Adverbs 177 f.; pro- pior u. propius c. dat. u. acc., m. ab 233, A. 4; mit dat. ger. 557 hinzuzufügen, so bei Liv. 2. 64, 6. 3. 35, 4 u. 26. 44, 3.
profugus c. abl. 268, A. 2; c. gen. propius bei Zahlbestimmungen 977,
325; m. ab 325, A. 6.
profusus c. gen. 326. profugio c. acc. 193. prognatus c. abl. 277, 6; m. ex, ab 278, A. 6.
progredior c. abl. st. ex 267. prohibeo c. dupl. acc. 224, A. 8; prohibeor c. acc. ib.; prohibeo c. dat. 235 d); c. abl., m. ab, de 272; c. dat. ethico ib.; c inf. 492 e); pr. quem c. inf. 499, 4; prohibeor persönl. c. inf. 520, 5; m. acc. c. inf. 529 a); prohibeo, quomi- nus, ne 826; ut 860 h): C. p. Rosc. Am. 52, 151 (cf. Halm). proin, proinde b. d. Imper. 154 h) u. 747 i); proinde ac (atque) 645, 6; proinde ac, quasi c. conj. 966, 5. projicior u. me projicio 80. proles, fast ausschliesslich im Sing. 57, A. 3.
promereo, ut 807 k).
prominens litoris 307, A. 11. promitto c. gen, 340, 7; m. acc. c. inf. 510 c); promittor persönl. c. inf. 521.
promo quid c. abl. st. ex 266, 3. promptus c. dat., m. ad od. in acc. 233, A. 2; p. animi 322 c); c. inf. 507; c. dat. ger. u. ad c. ger. 557.
pronuntiatus st. pronuntiatum est alcui 76, 4.
pronuntio m. acc. c. inf. 510 c). pronus c. dat., m. ad od. in c. acc. 233, A. 2.
prope, (Präp.) propius, proxime c. acc. 385; prope als Adverb 420; propius u. proxime c. dat. ib. A. 2;
propono c. gerundivo 545, 4. propositum est c. inf. 492 b); mit ut 804 g).
proprius c. gen. 325; meus (st. mei) proprius hinzuzufügen, wie aus dem angegebenen Bsp. C. Fam. 14. 3, 1 (culpa mea propria est) hervorgeht, vgl. Ber. u. Zus. propter, Präp. c. acc. 386 f.; c. ge- rund. 559; als Adverb 420. propterea 746 e). propugnatus defensus 78, 5. propugno c. acc. 202 f. proripio me c. abl. st. ex 267. prorsus non 621, A. 2. prorumpo transit. 69, 3; me pro- rumpo ibid.; proruptus, vis pro- rumpitur 70, A. 3; pr. c. acc. 197, 3; 203 ob.; c. abl. st. ex 267. proruo transit. 69, 3; me proruo 70 oben; prorutus 70, A. 3; pr. c. acc. 197, 3.
prosapia, selt. prosapiae 57, A. 3. prosequor c. acc. 193.
prosilio c. abl. st. ex, ab 267. prosper c. gen. 326.
prospicio c. dat., c. acc. 248; pro- spicio ut, (ne) 799 b). prosum c. dat. 230; prodest mihi m. dat. c. inf. 500 c). protectus c. acc. 206 b). protinus inde, protinus dem Parti-
cipium hinzugefügt 594, A. 5. proturbo c. abl., m. ab, de 273. prout, pro eo, ut 966, A. 2. proventum als Subst. 72. proverbium est, in pr. venit m. acc. c. inf. 512.
« ForrigeFortsæt » |