Billeder på siden
PDF
ePub

quos st. servorum, Vejens bellum, quibus st. Vejentum 19, A. 3; Relativpr. im Sing. mit kollekt. Bdt. auf einen Plur. bezogen 19, A. 5; Relat. m. quisque 472 a). · Relativpronomen in der Kongruenz 37. Genus u. Numerus des Relativs 846, 8. Kasus des Relativs 846, 9. Attraktion des Kasus des Relativs (im Ablat.) 846, 9; in elliptischen Sätzen ib. Invertirte Attraktion des Relativs 847, 10. Umstellung oder Attraktion in der Stellung des Relativs 863 ff.; in der Apposition (Roma, quae urbs) 865, 4. Verschränkung des Relativsatzes mit dem Hauptsatze 867 ff. Übersetzung des Relativs ins Deutsche 869, 3. Relativpronomen auf ein Possessivpronomen bezogen (als: nostra qui remansimus, caedes) 845. Relativpronomen geht ins Demonstrativ über 874 unten; Rel. beim Acc. c. inf. 527, 10. Relativsatz s. Adjektivsatz. Reziproke Thätigkeit, ausgedrückt durch a) alter, alterum, alius alium, b) inter se 449 f. Rhetorische oder invertirte Wortund Satzstellung 1065, 6. 1075, 7. Rhythmische Stellung. Rhythmus des Satzes 1072. 1075, 7.

Satz 1.

Satzfrage 989 u. bes. 999. Satzfrage ohne Fragwort 999 ff. Satzstellung (Topik) 1063 ff. (lies Zwölftes Kapitel). Satzverbindung (Beiordnung, Unterordnung) 629 ff.

Schaden, Verba konstr. C. dat. 239, 3 a).

Schätzen u. s. w. Verba konstr. 335, 5. Scheidung, Verba der Sch. konstr. c. abl. 268. 275.

Σχῆμα καθ' ὅλον καὶ μέρος, als: juvenem costas vulneravit 188, A. 3. Schmeicheln, Verba konstr. c. dat. 230.

Singular des Neutrums st. des Masc. od. Fem. (triste lupus stabulis) 21; des Imperativs (age, cave) in Beziehung auf e. Plur. 40, 2; Sing. in kollektivem Sinne, als: miles st. milites, porcus statt porci, rosa st. rosae 46–48; vestis 48, 3 u. s. w. 49 u. A. 3 u. 4; Wechsel des Sing. u. Plur. in Beziehung auf Mehrere 56, A. 1 u. 2.

So genannt, oben genannt u. dgl. 577, A. 3.

Sorge tragen, Verba konstr. c. dat.

229.

Sperrung (Hyperbaton) 1077, 9. Städtenamen im Plur. 51, 5; Konstruktion 347 ff.

Steigerung der Sätze 135, 12.
Stellung (Topik) des einfachen Satzes
1063, des zusammengesetzt. Satzes
1080 ff. Stellung des Adjektivs
1066, vgl. 1070, A. 5. St. des
Verbs 1076, A. 2. Stellung der
Präpositionen 424 ff. St. der De-
monstrativpronomina u. von ce-
teri, reliqui 1067, A. 1, von quis-
que 472 ff.
Stellung der Nega-
tion 618, 3. Stellung von quoque
u etiam 667, A. 2. St. der ad-
versativen Konjunktionen 704, A.1,
von enim, autem, vero, igitur 734,
A. 1, an der dritten Stelle des
Satzes ibid.

Stoffnamen im Plur. 51 f.
Subjectio (nopoрá) 691, 8.
Subjekt 1. 2; Ellipse des Subj. 2

-

Subst.

5; nähere Bestimmungen des Subj. 13; Subj. aus e. Worte des Satzes zu entnehmen 4 f.) — Stellung des Subjekts 1074, 5. Subjektiver Genetiv 303. Substantiv, vgl. Verbalsubstantiv, attributives Subst. 13 ff. auf tor, trix u. a. adjektivisch gebr. 172, 2. Subst. mit est c. dat. ger. 557. Subst. an Stelle eines verkürzten Substantivsatzes 576, A. 2. Substantive ohne esse im Abl. absol. 586, 9. Substantiv mit est, verschiedene Konstruktionen danach 837, A. 1, vgl. unter Infin. Acc. c. inf., Gerund., ut, quod.

Substantivirtes Adjektiv (vgl. Adjektiv) 168 ff.; in der Apposition 171, A. 3.

Substantivsätze 797 ff. Substantivsätze zur Bezeichnung a) einer erstrebten Wirkung, eines Zieles 798 ff., b) einer Wirkung 811 ff.; eingeleitet durch ut, ne, ut ne, ut non c. conj. 797 ff.; nach den Ausdrücken der Furcht 823; eingeleitet durch quo 798, durch quominus u. ne 826, durch quin 829, durch quod 835 ff.

Substantivischer Nebensatz zu einem Particip. verkürzt 573, 2. Superlativ, Kongruenz des prädik. Superl. 21; Superl. beim Genet. partitivus 310, 2. S. mit quisque 474 c); verstärkt durch vel, unus,

omnium, longe, multo 982, A. 23. Superl. im Adjektivsatze 864, 3. Superlativ zur Bezeichnung eines sehr hohen Grades 984, A. 25. Supin 487; d. Lehre v. d. Supin. 533 bis 540; auf -um, auf -u, u. auf -ui 533, 1; Sup. auf -um 533 bis 536; Vertretung desselben durch andere Konstr. 535, A. 5; Sup. auf -u 536-540; Vertretung desselben durch andere Konstr. 537, A. 7. Supinum in der consec. tempor. 772, A. 7. Syntaxe 1.

T.

Tempora Verbi 84 ff.; Gebrauch der Tempora vgl. die einzelnen ; in der Conjug. periphr. 116 ff. Folge der tempora (Consecutio temporum) 768-787. Topik s. Stellung. Transitives Verb 65 b).

Trauen, Verba konstr. C. dat. 230 b).

Trennung, Verba der Tr. konstr. c. abl. 268, 4.

U.

Übergang v. der II. Pers. Plur. im Hpts. zu der III. Pers. Sing. im Nbs. 41, 4; v. Sing. zum Plur. u. v. Plur. z. Sing. 46, 5. Übergang

aus der indirekten Rede in die direkte 1038, A. 5. Umkehrung der Glieder des attributiven Satzverhältnisses, als: in aequo campi st. in aequo campo, strata viarum statt stratae viae 180, 1; ferner: opinionis error = irrige Meinung, novitas nominis novum nomen u. s. w. 181, 2; virtus Catonis, der tugendhafte C., sapientia Laelii, der weise L. u. s. w. 182, 3. Umstellung des attributiven Adjektivs, als: vis corusca fulminis st. vis corusci fulminis 167 f. Umstellung im Adjektivsatze 863. Unbestimmte Pronomen 463 ff. Unpersönliche Konstruktion: Acc. c. inf. st. des nom. c. inf., als: traditur Homerum caecum fuisse 522,

A. 1. Unterordnung 764 ff. Unterscheidung, Verba der U., konstr. 268 u. 275. Vgl. Ber. u. Zus. zu S. 275. Urheber b. Pass., bz. durch ab 268, A. 7; durch per 279, A. 8.

Verb, Arten oder Genera Verbi: 1) Activum a) intransitivum, b) transitiv.; 2) Passivum 65 f. Vgl. Modi u. die einzelnen Tempora. Verba m. Acc. c. inf. verbunden s. Accus c. inf.

Verba mit Genetiv, Dat., Acc., Abl.

vgl. unter den einzelnen Kasus. Verba orandi et interrogandi mit einem Hauptsatze st. ut c. conj. 759 b). Verbalsubstantive mit -tor m., -trix f. u. a. adjektivisch gebraucht 172, 2; Verbalsubst. mit Präpositionen, als Attribut. (pugna ad urbem) 163 ff. Verbalsubst. mit dem Acc. (bei Plaut.) 195, A. 2; mit dem Dat. 234, A. 6, mit dem Acc. der Städtenamen u. dgl. 348. Verbalsubst. st. des Sup. auf -u 539 g). Verbieten, vetare konstr. 529. Vergleichende Adverbialsätze 963 ff. Vergleichende Nebensätze in der Constr. des Acc. c. inf. 531. Vergleichungen, verkürzte (comparatio compendiaria) 1048, 11. Verkürzung der Sätze (Brachylogie) 1042. Verschränkung des Adjektivsatzes 867 ff. Vgl. 1082, 3. Vertauschung des Verbi finiti u. des

Partizips (b. Dichtern) 588, 2. Verwandtschaftsnamen im Plur. 63,8. Vokativ 191, 5; Apposition od. e. attribut. Adjektiv (Partizip) b. d. Vok. 191, A. 2; mit u. obne o 192, 6.

[blocks in formation]

Wie weit entfernt? s. Akkusativ 213,4.
Widerstreben, Verba konstr. c. dat.
230.

Wo nicht (sin minus, sin aliter) 940,
A. 2 u. 950 y).

Woher? 266 ff.

Zeitbestimmungen, Zeitbegriff 262 ff.
Zeitformen s. Tempora 85 ff.
Zeugma (Brachylogie) 1047, 10.
Ziemlich, zu, durch den Komparativ
ausgedrückt 980, A. 19.

Zürnen, Verba konstr. c. dat. 230 b).

Wohlklang (Rhythmus) des Satzes Zuerst, Zuletzt 178, A. 2.

1075, 7.

Wortfolge 1064, 5.

Wortfragen 995.

Zugleich durch idem ausgedrückt 457, 3.

Zusammengesetzter Satz 765, 3.

Wort- und Satzstellung 1063 (lies Zusammenkommen, Verba konstr.

Zwölftes Kapitel).

Wunsch, ausgedrückt 137 ff.

Zahlwort 483 ff.

Z.

Zeigen sich als, Verba c. dupl. acc.218.

mit in c. acc. 431, A. Zusammenstellung, Nebeneinanderstellung der Gegensätze 1079, 10. Zusammenziehung der Sätze (Brachylogie) 1042.

Lateinisches Wortverzeichniss

zum II. Bande.

Vorbemerkungen. 1. Die Zahlen weisen auf die Seiten hin.
Abtheilung dieses II. Bandes reicht bis Seite 628.

A, ab, abs c. abl. 358 ff.; b. Mass-
bestimmungen st. des Abl., als:
a milibus passuum duobus castra
posuit 298, A. 28; ab b. Städte-
namen 349, A. 3; ab c. acc. 418, A.2.
ab c. gerund. 561.

abalieno c. abl., c. ab 270.

abdico me c. abl., abd. c. acc. 272.
abdo me litteris u. in litteras 236 g);
431, A.

abdor u. me abdo 80.

abeo c. abl., m. ab, ex, de 274; c.
inf. 501 a).

aberro m. abl., c. ab 272.
abhinc c. acc. u. c. abl. 215, A. 11.
abhorreo c. acc. 197; abhorrens c.
dat. 234 c); c. abl., m. ab 272 u.
359; c. abl. 288, 11.
abigo c. inf. 501 a).
abjicio m. in c. abl. 430 ε).
abjudico c. dat., c. ab 243.
abnego c. inf. 495.

abnuo c. acc. 202; c. inf. 494 A. 1 u.
495; m. acc. c. inf. 510 c).
abominor 491 a).

abrumpo c. abl., m. ab 275 ob.
abscedo c. abl., m. ab, ex 271.
abscissus c. acc. 207 c).

[ocr errors]

absens in Abwesenheit 177 f;
absente in Vrb. m. e. Plur., als:
absente nobis 41, 5.
absisto: absiste c. inf.,

Umschreib.

des negat. Impr. 157 ob.; abs. c.
abl., m. ab 272; c. inf. 495.
absolvo c. abl., c. ab 276; spreche
frei c. gen. 338, 7; c. judicio et
gen. 340, A. 5.
absque c. abl. 372, 5. 6;

et abs
424, A.; absque c. conj. (esset, fo-
ret) st. eines hypothetischen Ne-
bensatzes 761 y).
absterreo c. abl., m. ab 274.

2. Die erste

abstineo intrans. 68 b); c. abl., m. ab
271; a. quid c. dat. 272 ob.; c.
gen. 347; c. inf. 494, A. 1 u. 495;
me abstineo, ne 826.
absum c. acc. 214, A. 8; c. gen. bi-
dui ellipt. ib.; c. abl., m. ab, ex,
c. dat. 273; c. abl. v. d. Masse der
Entfernung 298 c) u. A. 27; abesse
ab 184; abest, longe, multum ab-
est, ut 813; nihil, non multum pau-
lum, non longius (quid?) abest,
quin, 830 b), tantum abest ut-ut
813; st. des zweiten ut ein Haupt-
satz 763 e) u. 814.
abundans c. gen. 326.
abunde est c. inf. perf. 102; c. gen.
317 a) u. A. 12.

abundo c. abl. 284, 7; c. gen. 342, 8.
abusque c. abl. 417, A. 1.

abutor c. abl. 282, 5; c. acc. 282,
A. 4.

ac (atque) 642 ff.; atque-atque 651,
A. 1; atque u. zwar 643, 4; ac
non st. nec 658, A.; atque adeo,
etiam quoque, atque adeo etiam;
atque insuper, atque quoque etiam
644, 4; atque quidem profecto,
ecastor u. s. w. 648; atque utinam
647, 9; ac (atque) quidem beim
Übergange 649, 15; ac (atque)
tamen 649, 15; alius atque alius
644, 5; atque is 458, A. 16.

Nach Wörtern der Gleichheit
u. Ungleichheit aequus, par u. s. w.
u. nach komparativischen Aus-
drücken 645, 6 u. 969 c); b. Re-
lativ 873. ac si c. conj. 966, 5.
accedit, ut 815 f) u. 837; accedit,
quod 837.

accedo c. acc. 199; c. dat., m. ad, in
c. acc. 240, 10; c. inf. 501 a).
accensus c. acc. 207 c).

accessionis bini sestertii st. accessio
binorum sestertiorum 315, A. 7.
accido c. acc. 199; c. dat., c. ad
241; accidit quid cui ab 278, A. 7;
accidit, ut 814 e); accidit, ne 815
ob.; bene u. dgl., a. quod 838;
accidit m. acc. c. inf. 815, A. 3.
accingo intrans. 67 a); 68 c); accin-
gor, accinctus c. acc. 205; accin-
gor c. inf. 495.
accio quem cui 236, 7.
accipio c. dupl. acc. 218; quem tecto,
solio ctt. 261 i); m. acc. c. inf.
509 a); accepi (habe vernommen)
m. acc. c. inf. praes. od. pf. 518,
3; accipior persönl. c. inf. 520, 5.
accola als Adjektiv 172, 2.
accommodatus c. dat. (passend), m.
ad (tauglich) 232; c. dat. ger. u.
ad c. ger. 557.

accretus 72.

accumbo c. acc. 201 b).
accuso te id, desshalb 212, A. 3; c.
dupl. acc. 223 f., A. 8; c. gen. 338,
7; c. crimine et gen. 340, A. 5 u.
6; m. de 341, A. 7; m. in c. abl.
ib.; acc. rem c. gen. 341, A. 8; m.
acc. c. inf. 410 c); accusor per-
sönl. c. inf. 520, 5;
quod 840.

[ocr errors]

accuso,

acer c. inf. 505; m. ad c. ger. 553,
A. 3.

acerbus c. Sup. -u 536.

[ocr errors]

adeo non ut, (so wenig dass) 814 c);
ne-quidem (quoque) adeo 669,
9; adeo non = nedum 669, 9.
adeo quam 969.
adequito c. acc. 199.
adformido, ne 823.

adhaereo, -esco c. dat., m. in c. abl.
241.

adhibeo c. dat., c. ad 243; a. quem
consilio 254 b).

adhinnio c. dat., c. ad 241.
adhortor c. inf. 502, mit ut (ne)
802 d), wo es hinter hortor zu-
zufügen ist; mit blossem Konj.
808.

adhuc b. Komparativ 972 ob.
adicio s. adjicio.

adigo c. dupl. acc. 225, A. 10; c. inf.
503; adigo iure iurando, ut, ne
803 e), mit blossem Konj. 808.
adipiscor c. gen. 346, 3.
adipiscor, ut (ne) 800 c).
adjaceo c. acc. 201 b), c. dat., m.
ad 241. 245.

adjicio c. dat., m. ad u. in c. acc.
243; m. acc. c. inf. 510 c); m. ut
815 f); mit quod 837 f.; adjecto
585; ad consilium aliquid animum
adicio, ut 804 g).

adjungo c. dupl. acc. 218; c. dat.
m. ad u. in c. acc. 243; adjuncto
585; adjungo, quod 837 c); ad-
jungitur, ut 815 f).

acquiesco c. abl. 293, 16; m. in c. adjuro m. acc. c. inf. 510 c).

abl. 294, A. 19.

acuo c. dupl. acc. 224, A. 8.
ad, als Adverb 419.

ad, Präpos. c. acc. 378 ff.; ad unum
omnes 379; ad c. gerund. 559;
ad c. gerundio st. gerundivo (ad
imitandum do) 546, A. 3; b. Städte-
namen 349, A. 3.
ad id, quod 836.
adaequo c. acc. 193.
adamo c. inf. 494, A. 1.

adcuro mit blossem Konj. 808.
addecet m. acc. c. inf. 512.
addico, verkaufe, c. abl. 286, 9; 288,
A. 10.

addo c. dupl. acc. 218; c. dat., m.
ad u. in c. acc. 243; m. acc. c.
inf. 510 c); mit quod 837 c); ad-
dor persönl. c. inf. 520, 5; addito
m. acc. c. inf., ut, ne 585; addo,
additur, ut 815 f) u. 837 c), addo,
quod 837 c).

[ocr errors]

adduco c. acc. pron. 224, A. 8; a.
milites in supplementum st. supple-
mento 255, A. 4; a. c. inf. 503;
adduco, ut 803 e); adduci nequeo,
quin 833 d).

adeo c. acc. 199; adeo

-

ut 821, 3;

adjuto, adjuvo c. acc. 192 f.; c. dat.
194, A. 1; id te adj. 212, A. 3;
adjuvans c. gen. 329 1).
admirandus c. gen. 320 b).
admirationi sum 253.
admiror m. acc. c. inf. 510 b).
admodum quam 10, A. 4.
admoneo c. dupl. acc. 223 f., A. 8;
c. gen. 344, 10; c. de 345, A. 14;
c. inf. 502; mit acc. c. inf. 510 c),
wo es hinter moneo zuzufügen ist,
u. 810, 5; mit ut (ne) 802 d) u.
810,5; admoneor c. acc. 224, A. 1.
adnecto m. acc. c. inf. 510 c).
adnitor c. dat., c. ad 241; c. inf.

491 a) u. 496; adnitendus 77, 6.
adno c. acc. 199; c. dat., m. ad 241.
adnotor persönl. c. inf. 520, 5.
adnuo c. acc. 195; c. inf. 503.
adorior c. acc. 199; c. inf. 491 b).
adrepo c. dat., c. ad 241.
adscisco c. dupl. acc. 218.
adscribo c. dat., m. ad u. in c. acc.
243.

adsideo, adsido s.: assideo, assido.
adspergo cui quid u. quem re 247.
adsto c. dat., c. ante, c. pro 241.
adstrepo c. acc. 199. 201 b).

« ForrigeFortsæt »