Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des Horaz: essaysFerdinand Schöningh, 1885 - 336 sider |
Indhold
2 | |
3 | |
4 | |
5 | |
6 | |
19 | |
20 | |
21 | |
164 | |
167 | |
170 | |
172 | |
173 | |
175 | |
177 | |
180 | |
22 | |
25 | |
27 | |
30 | |
31 | |
33 | |
35 | |
37 | |
41 | |
47 | |
50 | |
53 | |
57 | |
60 | |
62 | |
64 | |
67 | |
70 | |
74 | |
76 | |
78 | |
82 | |
85 | |
89 | |
92 | |
95 | |
97 | |
99 | |
101 | |
103 | |
105 | |
108 | |
110 | |
113 | |
115 | |
118 | |
120 | |
123 | |
126 | |
128 | |
131 | |
133 | |
135 | |
138 | |
140 | |
142 | |
145 | |
147 | |
149 | |
152 | |
156 | |
158 | |
159 | |
161 | |
182 | |
185 | |
187 | |
191 | |
198 | |
201 | |
203 | |
207 | |
211 | |
216 | |
220 | |
223 | |
224 | |
228 | |
230 | |
232 | |
235 | |
237 | |
239 | |
240 | |
242 | |
244 | |
246 | |
247 | |
250 | |
252 | |
253 | |
255 | |
257 | |
260 | |
262 | |
264 | |
268 | |
270 | |
272 | |
276 | |
278 | |
282 | |
287 | |
292 | |
297 | |
300 | |
305 | |
307 | |
310 | |
312 | |
315 | |
318 | |
322 | |
324 | |
326 | |
329 | |
331 | |
333 | |
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
Alkaios alten Anakreon Apollo Archilochos Armen Augustus Ausdruck Bacchus Bild Cäsar Catull deſſen dieſem echter edlen einst Empfindung Epikur Erde Ernst ersten ewig Falerner Faunus Feinde Flur Freund Freundschaft Frieden frischen Gedicht Geist Geliebten Genuß Gesang Gewiß giebt Glück Gold Götter göttlichen griechischen großen heißt Helden Hermes von Olympia Herz Himmel hohen Horaz iſt Jccius jezt Jugend jungen Jüngling Jupiter konnte Kraft Lamia laß läßt Leben leicht lezte lichen Liebe liebt Lied Lyde Lydia lyrischen Mäcenas Macht mächtigen Mädchen Mann Meer Menschen Muse muß Myrte neuen nimmer Nymphen Oktavian Parther patriotischen Plüß poetischen Pyrrha Reiches Römertum römischen römischen Namens Ruhe Sallust Sänger Schäße Schiff schließt Schluß Schönheit ſein ſeiner ſich ſie sieht Sinn soll Sorgen Stimmung stolzen Strophe Sturm sucht süßen Sybaris Tage Tibull Tibur Treue unseres Dichters Vater Vaterland Venus Vergil Verse viel Volkes voll Weib Wein weiß Welt wieder wilden wohl Worte Zeus τὸ
Populære passager
Side 183 - Viselli : 105 est modus in rebus, sunt certi denique fines, quos ultra citraque nequit consistere rectum.
Side 222 - Sed ea animi elatio, quae cernitur in periculis et laboribus, si iustitia vacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis commodis, in vitio est ; non modo enim id virtutis non est, sed est potius immanitatis omnem humanitatem repellentis.
Side 279 - Quo me, Bacche, rapis tui plenum? Quae nemora aut quos agor in specus, velox mente nova? Quibus antris egregii Caesaris audiar aeternum meditans decus stellis inserere et consilio lovis?
Side 217 - ... usu militiam discebat, magisque in decoris armis et militaribus equis quam in scortis atque convivas lubidinem habebant. Igitur talibus viris non labos insolitus, non locus ullus asper aut arduus erat, non armatus hostis formidolosus; virtus omnia domuerat. Sed gloriae...
Side 157 - Rectius vives, Licini, neque altum semper urgendo neque, dum procellas cautus horrescis, nimium premendo litus iniquum. auream quisquis mediocritatem diligit, tutus caret obsoleti sordibus tecti, caret invidenda sobrius aula.
Side 162 - Nihil enim est tam angusti animi tamque parvi, quam amare divitias : nihil honestius magnificentiusque, quam pecuniam contemnere, si non habeas ; si habeas, ad beneficentiam liberalitatemque conferre.
Side 106 - Dianae sumus in fide Puellae et pueri integri : Dianam pueri integri Puellaeque canamus.
Side 313 - Ter uncti Transnanto Tiberim, somno quibus est opus alto, Irriguumque mero sub noctem corpus habento. Aut, si tantus amor scribendi te rapit, aude Caesaris invicti res dicere, multa laborum Praemia laturus.
Side 93 - Graecia milite , Conjurata tuas rumpere nuptias, Et regnum Priami vetus. Eheu ! quantus equis , quantus adest viris Sudor! quanta moves funera Dardanae Genti ! Jam galeam Pallas , et aegida , Currusque , et rabiem , parat.
Side 164 - Maximo fratri partem suam concessit ? haec profecto quae stint summarum virtutum pluris aestimanda sunt quam illa quae sunt pecuniae. Quis igitur, si quidem ut quisque quod plurimi sit possideat ita ditissimus habendus sit, dubitet quin in virtute divitiae sint, quoniam nulla possessio, nulla vis auri et argenti pluris quam virtus aestimanda est...