Billeder på siden
PDF
ePub

Quid tantum fecere boni tibi pessima vina?
Aut quid fecerunt optima vina mali?

:

De nobis facile est scelus est jugulare Falernum,
Et dare Campano toxica sæva mero.
Convivæ meruere tui fortasse perire:
Amphora non meruit tam pretiosa mori.

20. AD ELIAM.

Si memini, fuerant tibi quatuor, Ælia, dentes.
Exspuit una duos tussis, et una duos.
Jam secura potes totis tussire diebus;
Nil istic, quod agat, tertia tussis habet,

21. AD CECILIANUM.

Dic mihi, quis furor est? turba spectante vocata,
Solus boletos, Cæciliane, voras.

Quid dignum tanto tibi ventre gulaque precabor?
Boletum, qualem Claudius edit, edas.

28. AD PROCILLUM.

HESTERNA tibi nocte dixeramus,
Quincunces, puto, post decem peractos,
Cœnares hodie, Procille, mecum.
Tu factam tibi rem statim putasti,
Et non sobria verba subnotasti,
Exemplo nimium periculoso.
Μισώ μνήμονα συμπότην, Proeille.

5

44. IN MANCINUM.

Bis tibi triceni fuimus, Mancine, vocati,

Non

Et positum est nobis nil here, præter aprum :
quæ de tardis servantur vitibus uvæ,
Dulcibus aut certant quæ melimela favis:

Non pyra, quæ lenta pendent religata genista,
Aut imitata breves Punica mala rosas:
Rustica lactantes nec misit fiscina metas,

Nec de Picenis venit oliva cadis.

Nudus aper; sed et hic minimus, qualisque necari
A non armato pumilione potest.

Et nihil inde datum est; tantum spectavimus omnes.
Ponere aprum nobis sic et arena solet.

Ponatur tibi nullus aper post talia facta:
Sed tu ponaris, cui Charidemus, apro.

51. JOCUS EX HOMERO IN COCUM.

Si tibi Mistyllus cocus, Æmiliane, vocatur:
Dicetur quare non Taratalla mihi?

62. AD LICINIANUM, SCRIPTORES UNDE.

VERONA docti syllabas amat vatis :

Marone felix Mantua est:
Censetur Apona Livio suo tellus,

Stellaque nec Flacco minus.

Apollodoro plaudit imbrifer Nilus;

Nasone Peligni sonant.

Duosque Senecas, unicumque Lucanum

Facunda loquitur Corduba.

5

10

5

Gaudent jocosæ Canio suo Gades;
Emerita Deciano meo.

Te, Liciniane, gloriabitur nostra,
Nec me tacebit, Bilbilis.

100. AD CALENUM AVARUM.

NON plenum modo vicies habebas;
Sed tam prodigus, atque liberalis,
Et tam lautus eras, Calene, ut omnes
Optarent tibi centies amici.
Audit vota deus, precesque nostras;
Atque intra, puto, septimas Kalendas
Mortes hoc tibi quatuor dederunt.
At tu sic, quasi non foret relictum,
Sed raptum tibi centies, abisti
In tantam miser esuritionem,
Ut convivia sumtuosiora,

Toto quæ semel apparas in anno,
Nigræ sordibus explices monetæ ;
Et septem veteres tui sodales
Constemus tibi plumbea selibra.
Quid dignum meritis precemur istis?
Optamus tibi millies, Calene.
Hoc si contigerit, fame peribis.

106. AD OVIDIUM.

IN Nomentanis, Ovidi, quod nascitur agris,
Accepit quoties tempora longa merum,
Exuit annosa mores nomenque senecta;
Et, quidquid voluit, testa vocatur anus.

10

5

10

15

LIB. II.

38. IN LInum.

QUID mihi reddat ager, quæris, Line, Nomentanus?
Hoc mihi reddit ager: te, Line, non video.

44. IN SEXTUM.

EMI seu puerum, togamve pexam,
Seu tres, ut puto, quatuorve libras :
Sextus protinus ille fœnerator,
Quem nostis veterem meum sodalem,
Ne quid forte petam, timet cavetque;
Et secum, sed ut audiam, susurrat :
Septem millia debeo Secundo;
Phoebo quatuor; undecim Phileto;
Et quadrans mihi nullus est in arca.
O grande ingenium mei sodalis !

Durum est, Sexte, negare, cum rogaris:
Quanto durius, antequam rogeris!

57. IN FICTUM DIVITEM.

HIC, quem videtis gressibus vagis lentum,
Amethystinatus media qui secat Septa;
Quem non lacernis Publius meus vincit,
Non ipse Codrus alpha penulatorum ;
Quem grex togatus sequitur, et capillatus,
Recensque sella linteisque lorisque :
Oppigneravit Claudii modo ad mensam
Vix octo nummis annulum, unde cœnaret.

5

10

5

75. DE LEONE.

VERBERA securi solitus leo ferre magistri,
Insertamque pati blandus in ora manum,
Dedidicit pacem, subito feritate reversa,
Quanta nec in Libycis debuit esse jugis.
Nam duo de tenera puerilia corpora turba,
Sanguineam rastris quæ renovabat humum,
Sævus et infelix furiali dente peremit.

Martia non vidit majus arena nefas.
Exclamare libet: crudelis, perfide, prædo,
A nostra pueris parcere disce lupa!

80. DE FANNIO.

HOSTEM cum fugeret, se Fannius ipse peremit.
Hoc, rogo, non furor est, ne moriare, mori?

LIB. III.

38. AD SEXTUM.

QUÆ te causa trahit vel quæ fiducia Romam,
Sexte? quid aut speras, aut petis inde? refer.
Causas, inquis, agam Cicerone disertius ipso,

Atque erit in triplici par mihi nemo foro.
Egit Atestinus causas, et Caius: utrumque
Noras: sed neutri pensio tota fuit.

Si nihil hinc veniet, pangentur carmina nobis:
Audieris, dices esse Maronis opus.

Insanis omnes, gelidis quicunque lacernis

Sunt ibi, Nasones Virgiliosque vides.

5

10

5

10

« ForrigeFortsæt »