Seu vetus in trivio florea serta lapis ; Et quodcumque mihi pomum novus educať annus, Libatum agricolæ ponitur ante Deo. Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona Spicea , quæ templi pendeat ante fores; Pomosisque ruber custos ponatur in hortis, Terreat ut sæva falce Priapus aves. Vos quoque felicis quondam, nunc pauperis agri Custodes , fertis munera vestra, Lares. Tunc vitula innumeros lustrabat cæsa juvencos : Nunc agna exigui est hostia magpa soli. Agna cadet vobis , quam circuin rustica pubes Clamet: Io messes et bona vina date. Adsitis , Divi: neu vos de paupere mensa Dona, nec e puris spernite fictilibus. Fictilia antiquus primum sibi fecil agrestis Pocula, de facili composuitque luto. At vos exiguo pecori, furesque lupique, Parcite : de magno est præda pelenda grege. Non ego divitias patrum , fructusque requiro, Quos tulit antiquo coudita messis avo. Soit qu'une pierre antique au sein de nos hameaux, Blonde Cérès, je veux de tes épis dorés sang d'une génisse enlevée aux étables Parva seges satis est: satis est requiescere tecto, Si licet, et solito membra levare toro. Quam juvat immites ventos áudire cubantem, Et dominam tenero detinuisse sinu : Aut, gelidas hibernus aquas cum fuderit Auster, Securum somnos, imbre juvante, sequi! Hoc mihi contingat. Sit dives jure, furorem Qui maris et tristes ferre potest pluvias. Jam modo non possum contentus vivere parvo , Nec semper longæ deditus esse viæ : Sed Canis æstivos ortus vitare sub umbra Arboris, ad rivos prætereuntis aquæ. O quantum est auri potius pereatque smaragdi, Quam fleat ob nostras ulla puella vias! Ut domus hostiles præferat exuvias. Et sedeo duras janitor ante fores. Dummodo sim, quæso segnis inersque vocer. Les fruits et les moissons qu'entassaient mes ancêtres, presser sur mon sein ton sein voluptueux; Qu'il soit riche et puissant, celui qui ne craint pas Ipse boves, mea , sim tecum modo, Delia, possim Jungere, et in solo pascere mionte pecus; Et, tc dum liceat teneris retinere lacertis , Mollis in inculta sit mihi somnus humo! Quid Tyrio recubare toro sine amore secuudo Prodest, cum fletu nox vigilanda venit ? Nam neque tum plumæ , nec stragula picta soporem, Nec sonitus placidæ ducere possit aquæ. Ferreus ille fuit , qui , te cum posset habere, Maluerit prædas stultus et arma sequi. Ille licel Cilicum victas agat ante calervas, Ponat et in capto Martia castra solo; Totus et argento contextus, totus et auro, Insideat celeri conspiciendus equo. Te spectem, suprema mihi cum venerit hora , Te teneam moriens deficiente manu. Flebis et arsuro positum me, Delia , lecto, Trislibus et lacrymis oscula mixta dabis. Flebis: non tua sunt duro præcordia ferro Vincta , nec in tenero stat tibi corde silex, |