PUBLII VIRGILII MARONIS COPA. COPA Syrisca, caput Graia redimita mitella, Ad cubitum raucos excutiens calamos. Quid juvat æstivo defessum pulvere abesse, Quam potius bibulo decubuisse toro? Sunt topia, et calices, cyathi, rosa, tibia, chordæ, Rustica pastoris fistula more sonans; Est et vappa, cado nuper diffusa picato; Est strepitans rauco murmure rivus aquæ. Sunt etiam croceo violæ de flore corollæ, Sertaque purpurea lutea mixta rosa; Sunt et caseoli, quos juncea fiscina siccat; THE COPA OF PUBLIUS VIRGILIUS MARO. THE Syrian tavern-girl, about her head How it delights one weary from fatigue (Straight) from the summer dust to have escaped ; 15 5 There's wine, too, fresh pour'd from the pitch-spread cask; Has lilies brought, in wicker baskets (laid); There are small cheeses, which rush baskets dry, 20 Castaneæque nuces, et suave rubentia mala. Est hic munda Ceres, est Amor, est Bromius. Sunt et mora cruenta, et lentis uva racemis, Est pendens junco cæruleus cucumis. Est tugurî custos armatus falce saligna; Nunc varia in gelida sepe lacerta latet. Seu vis, crystalli ferte novos calices. Eja age pampinea fessus requiesce sub umbra, Et gravidum roseo necte caput strophio; Formosus tenera decerpes ora puellæ. Ah! pereat, cui sunt prisca supercilia! Quid cineri ingrato servas bene olentia serta ? 35 Anne coronato vis lapide ista legi? Pone merum et talos. Pereant, qui crastina curant! Mors aurem vellens: "Vivite," ait, "venio." COPE FINIS. |