Et molli circum est ansas amplexus acantho, Orpheaque in medio posuit silvasque sequentes; Necdum illis labra admovi, sed condita servo. Si ad vitulam spectas, nihil est, quod pocula laudes. 45 MEN. Nunquam hodie effugies; veniam, quocumque vocaris. Audiat hæc tantum, vel qui venit, ecce, Palæmon; Efficiam, posthac ne quemquam voce lacessas. 50 DAM. Quin age, si quid habes: in me mora non erit ulla, Nec quemquam fugio; tantum, vicine Palæmon, Sensibus hæc imis, res est non parva, reponas. 64 PAL. Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba; Alternis dicetis, amant alterna Camœnæ. 59 DAM. Ab Jove principium, Musæ; Jovis omnia plena; Ille colit terras, illi mea carmina curæ. MEN. Et me Phoebus amat; Phobo sua semper apud me Munera sunt, lauri, et suave rubens hyacinthus. DAM. Malo me Galatea petit, lasciva puella, Et fugit ad salices, et se cupit ante videri. MEN. At mihi sese offert ultro meus ignis, Amyntas, 65 And wreath'd their handles with soft foliage. Orpheus he placed amidst, woods following (him); To them, but keep them carefully laid by. MEN. By no means shall you this day get away; I will agree to any terms you like, DAM. Come on then, if you are at all inclined; PAL. Sing on, since we're soft seated on the sward, DAM. From Jove, O Muses, is our origin: (And) all things (are) with Jupiter replete; He loves the earth; my verses he esteems. MEN. Me Phoebus loves; for him I gifts e'er have, The laurel and sweet blushing hyacinth. DAM. With apples Galatea, wanton girl, Pelts me, and to the willows hies away, MEN. My friend, Amyntas, freely comes to me, 55 60 65 70 76 80 Notior ut jam sit canibus non Delia nostris. DAM. Parta meæ Veneri sunt munera; namque notavi Ipse locum, aëriæ quo congessere palumbes. MEN. Quod potui, puero silvestri ex arbore lecta Aurea mala decem misi; cras altera mittam. DAM. O quoties, et quæ nobis Galatea locuta est! Partem aliquam, venti, divum referatis ad aures! 70 MEN. Quid prodest, quod me ipse animo non spernis, Amynta, Si, dum tu sectaris apros, ego retia servo? DAM. Phyllida mitte mihi, meus est natalis, Iola : Quum faciam vitula pro frugibus, ipse venito. 75 MEN. Phyllida amo ante alias; nam me discedere flevit, Et: "Longum, formose, vale, vale," inquit, Iolla. DAM. Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Arboribus venti, nobis Amaryllidis iræ. MEN. Dulce satis humor, depulsis arbutus hædis, Lenta salix feto pecori, mihi solus Amyntas. 80 DAM. Pollio amat nostram, quamvis est rustica, Musam; Pierides, vitulam lectori pascite vestro. 85 MEN. Pollio et ipse facit nova carmina: pascite taurum, Jam cornu petat et pedibus qui spargat arenam. DAM. Qui te, Pollio, amat, veniat, quo te quoque gaudet; Nor is Delia by our dogs more recognised. DAM. Presents I for my Venus have prepared. I' th' wood; to-morrow I will send the rest. If, while you chase the boar, I watch the toils? For she at my departure wept, and said: "Thou handsome youth, farewell, a long farewell!" 85 90 95 DAM. Fatal to sheep-folds are the wolves; the showers Of rain to ripen'd corn; (harsh) winds to trees; And Amaryllis' anger (most) to me. MEN. Moisture is grateful to the rising crops; To the wean'd kids, the arbutus; to ewes DAM. Pollio loves my rustic muse, though plain; MEN. New verses Pollio, too, himself doth write; DAM. May he who loves thee, Pollio, enjoy VOL. III. P 99 165 110 Mella fluant illi, ferat et rubus asper amomum. MEN. Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Mævi; 90 Atque idem jungat vulpes et mulgeat hircos. DAM. Qui legitis flores et humi nascentia fraga, Frigidus, o pueri, fugite hinc, latet anguis in herba. MEN. Parcite, oves, nimium procedere; non bene ripæ Creditur; ipse aries etiam nunc vellera siccat. DAM. Tityre, pascentes a flumine reice capellas: Ipse, ubi tempus erit, omnes in fonte lavabo. MEN. Cogite oves, pueri; si lac præceperit æstus, Ut nuper, frustra pressabimus ubera palmis. 95 99 DEм. Heu, heu, quam pingui macer est mihi taurus in arvo! Idem amor exitium pecori pecorisque magistro. MEN. His certe neque amor causa est; vix ossibus hærent; Nescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos. DAM. Dic, quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo, Tres pateat cœli spatium non amplius ulnas. MEN. Dic quibus in terris inscripti nomina regum PAL. Non nostrum inter vos tantas componere lites; Claudite jam rivos, pueri; sat prata biberunt. 105 110 |