Serv.)

R (P)

Mollia luteola pingit vaccinia caltha.
Ipse ego cana legam tenera lanugine mala
Castaneasque nuces, mea quas Amaryllis amabat;
Addam cerea pruna (honos erit huic quoque pomo);
Et vos, o lauri, carpam et te, proxuma myrte,
Sic positae quoniam suavis miscetis odores.

Rusticus es, Corydon, nec munera curat Alexis,
Nec, si muneribus certes, concedat Iollas.

Heu, heu! quid volui misero mihi? floribus austrum
Perditus et liquidis inmisi fontibus apros.

Quem fugis, a demens? habitarunt di quoque silvas
Dardaniusque Paris. Pallas, quas condidit arces,
Ipsa colat: nobis placeant ante omnia silvae.

53 et honos

57 certet R

62 colant R

56 est PR Philarg. Schol. Bern. inscr. (non
60-62 ante 28 pos. Cartault
61 quae

51 Theocr. III 6 το 'Αμαρυλλὶ . . ηνίδε τοι δέκα μᾶλα φέρω Calp. II 72 multa.. poma legam 52 Ov. ars II 267 aut uvas aut quas Amaryllis amabat; at nunc castaneas non amat illa nuces III 183 nec glandes, Amarylli, tuae Anth. lat. 715, 5 nolo nuces, Amarylli, tuas nec cerea pruna. rusticus haec Corydon munera magna putet Copa 19 Calp. II 82 Ser. Samm. 555 castanea(eque) nuces 53 Copa 18 cerea pruna Colum. X 404 cereolis prunisque Damasci Calp. II 91 cerea .. Cydonia Anth. lat. 715, 5 (ad v. 52) Ov. m. XIII 818

.

54 sq. Theocr. epigr. IV 7 δάφναις καὶ μύρτοισι καὶ εὐώδει κυπαρίσσῳ Hor. c. III 4, 19 lauroque conlataque myrto Ov. tr. III I, 45 laurus carpitur Nemes. I 65 lauros carpens II 49 tunc mihi cum myrto laurus spirabit odores Anth. lat. 253, 40 nunc laurus nunc myrtus 55 Colum. X 262 Sabaeum miscet odorem 56 Carm. ep. (Pompeianum) 1785 p. 823 B. rusticus est Corydon 459 Engstr. Colum. X 298 (ad v. 44) Calp. II 61 rusticus est fateor.. Idas Anth. lat. 715, 6 (ad v. 52) Ov. m. XIII 839 iam, Galatea, veni nec munera despice nostra 58 Theocr. ΙΙΙ 24 ὤμοι ἐγών, τί πάθω, τί ὁ δυσσόος; Ennod. ep. I I3, 2 sed quaero ne forte malignorum quispiam austrum fontibus aut petulcum animal rosetis immiserit (cfr. g. IV 10) 59 g. II 200 Iuvenc. II 193 liquido de fonte Claud. carm. min. XIII fontibus in liquidis I 223 60 Prop. II 30, I quo fugis, a demens ? Ov. m. III 641 ex P. IV 3, 29 quid facis, (o) demens? Anth. lat. 914, 37 quid loquor, a demens? (= Ov. tr. V 10, 51). . nec capitur missis lux mea muneribus III 6, 27 (IV 13, 17) a demens quem, Phylli, fugis? Aen. V 742

Calp. III 61
VI 2 X 18

ἀλλ ̓ ὅτι βουκόλος ἐμμί, παρέδραμε κού ποτακούει· χὡ
ἐν ἄγκεσι πόρτιν ἐλαύνει Nemes. II 72 (ad Χ 18)
(PLM V 393, 64 B.) Dardanioque.. Paridi Carm. ep.

Ciris 185 Tib. quem sequeris? Theocr. XX 32 καλός Διόνυσος 61 Il. lat. 318 289, 3 Pallas

vix conderet arcem, cfr. Aen. VII 61 VIII 357 (Ov. m. II 712 Il. lat. 548 Stat. Th. V 100 Palladis arces) 62 Mosch. V (= fr. I) 7 μοι . . δάσκιος εὔαδεν ὅλα Tib. IV 3, 15 placeant silvae

50

55

бо

Torva leaena lupum sequitur, lupus ipse capellam,
Florentem cytisum sequitur lasciva capella,

Te Corydon, o Alexi: trait sua quemque voluptas.
Aspice, aratra fugo referunt suspensa invenci,
Et sol crescentis decedens duplicat umbras:
Me tamen urit amor: quis enim modus adsit amori?
A Corydon, Corydon, quae te dementia cepit!
Semiputata tibi frondosa vitis in almo est.

Quin tu aliquid saltim potius, quorum indiget usus,
Viminibus mollique paras detexere iunco?
Invenies alium, si te hic fastidit, Alexim.'

M

D

70

63 capellas R 69 OR 70 est om. P 71 salicum Boot 73 fastidat R fastidiat P, alexis P2 5 Sacerdos GLK VI 457, 20

63 sq. Theocr. Χ 30 ἡ αὐξ τὰν κότισον, ὁ λύκος τὴν αἶγα διώκει, ο γέρανος τάροτρον, ἐγὼ δ' ἐπὶ τὸν μεμάνημα: Or. ars. Η 481 ales habet, quod amet.. cerva parem sequitur eqs. Nemes. IV 26 cerva marem sequitur, taurum formosa juvenca 64 Prud. ham. 234 lascivis .. capellis Hor. c. III 15, 12 65 Lucr. II 258 quo ducit quemque voluntas Ov. ars I 749 curae sua cuique voluptas Prud. ham. 775 rapiens sua quemque libido Stat. s. II 2, 73 66 sqq. Theocr. II 38 ǹvide .. ἀλλ' ἐπὶ τήνῳ πᾶσα καταίθομαι — Hor. c. III 6, 41 sol ubi montium mutaret umbras et juga demeret bobus fatigatis epod. II 63 videre fessos vomerem inversum boves collo trahentis languido Ov. f. V 497 quo versa iugo referuntur aratra Stat. Th. XII 628 suspensis . . aratris 67 Culex 204 duplicantibus umbris 68 Theocr. II 40 (ad v. 66) VII 56 depμòs ràp ἔμως αὐτῷ με καταίθει Ciris 437 amor: quid enim 69 sqq. Theocr. ΧΙ 72 ὦ Κύκλωψ, Κύκλωψ, πᾶ τὰς φρένας εκπεπότασαι; αἴκ ̓ ἐνθὼν ταλάβως τε πλέκοις καὶ θαλλὸν ἀμάσας ταῖς ἄρνεσσι φέροις, τάχα κα πολὺ μᾶλλον ἔχοις νῶν . . εὑρησεῖς Γαλάτειαν ἴσως καὶ καλλίον ̓ ἄλλαν Juv. IX 102 o Corydon, Corydon - VI 47 g. IV 488 Aen. V 465 IX 601

Ov. m. XIII 225 quae vos dementia, dixi, concitat? Cyprian. Gall. Iesu N. 215 quae te dementia cepit 70 Theocr. VII 134 ev ts νεοτμάτοισι . . οἰναρέαισιν Χ 14 τοιγάρτοι πρὸ θυρᾶν μοι ἀπὸ σπόρω bonaka návra Varius (? auarus cod. Philargyrii) trag. Rom. fr. inc. II p. 266 R et frondosam et semiputatam queritur vitem Colum. X 13 frondosas.. ulmos Iuvenc. III 693 vitis mihi portio maior semiputata iacet

Paulin. epigr. 6 (CSE XVI p. 503) frondosae vitis in antro 71 Paulin. Nol. XXI 571 Claud. Mar. Victor II 35 (III 15) quibus indiget usus 72 X 71 g. IV 34 (= Ps. Quint. decl. maior XIII 3) Aen. XI 65 Theocr. I 52 (ad X 71) Tib. II 3, 15 fiscella levi detexta est vimine iunci Nemes. II 33 nec iunco molli nec vimine lento perfeci calathos I I Ov. f. VI 262 Stat. Th. I 583 Claud. rapt. II 138 73 Theocr. XI 76 (ad v. 69) Stat. s. II 6, 103 alium tibi fata Phileton

Menalcas
Damoetas

M.

Dic mihi, Damoeta, cuium pecus? an Meliboei ?
Non, verum Aegonis; nuper mihi tradidit Aegon.
Infelix o semper, ovis, pecus! ipse Neaeram
Dum fovet ac ne me sibi praeferat illa, veretur,
Hic alienus ovis custos bis mulget in hora,
Et sucus pecori et lac subducitur agnis.
D. Parcius ista viris tamen obicienda memento.
Novimus et qui te transversa tuentibus hircis

Et quo
set faciles nymphae risere sacello
M. Tum credo, cum me arbustum videre Miconis
Atque mala vitis incidere falce novellas.

D.

M.

Aut hic ad veteres fagos cum Daphnidis arcum
Fregisti et calamos; quae tu, perverse Menalca,
Et cum vidisti puero donata, dolebas

Et, si non aliqua nocuisses, mortuus esses.
Quid domini faciant, audent cum talia fures?
Non ego te vidi Damonis, pessime, caprum

6 lact P1

4 ille R 5 hicce Victorinus GLK VI 22, 19 mulgit P 7 Parcius: ista dist. Serv. 8 hirquis, vd. Serv. 16 facient <

III Theocr. IV. V

Carm. ep.

Theocr. VIII

1 sqq. Theocr. IV 1 εἰπέ μοι, ὦ Κορύδων, τίνος αἱ βόες; ἦρα Φιλώνδα; Ούκ, ἀλλ ̓ Αἴγωνος· βόσκειν δέ μοι αὐτὰς ἔδωκεν· Η πα με κρύβδαν τὰ ποθέσπερα πάσας ἀμέλγεις; 13 δειλαῖαί γ' αὗται· τὸν βούκολον ὡς κακὸν εὗρον VI : Δαμοίτας 405, I Engstr. det mihi Damoeta Numitor. Antibuc. fr. 2 ΙΧ Μενάλκας VI Δαμοίτας 3 Hom. Od. XVII 246 abràp μñla κακοὶ φθείρουσι νομῆες Augustin. confess. III 2, 4 infelix pecus 6 Ennod. c. I 9, 92 sucus subducitur 7 sqq. Theocr. V 41 ἁνίκ ἐπύγιζόν τυ, τὸ δ ̓ ἄλγεες· αἱ δὲ χίμαιραι αἶδε κατεβληχώντο, καὶ ὁ τράγος αὐτὰς ἐτρύπη ΧΧ 13 ὄμμασι λοξὰ βλέποισα Val. II 154 transversa tuentem Claud. carm. min. LIII 109 aversa tuentibus 9 Augustin. civ. dei VI 1, 2 ad risum faciles (Lymphae) Dracont. Rom. II 125 faciles risere puellae Hor. c. II 8, 13 10 Theocr. V 112 ἀλώπεκας, αἳ τὰ Μίκωνος.. ῥαγίζοντι Calp. VI 83 me, puto, vicinus Stimichon.. risere eqs. VI VI 91 Nemes. III I Micon 12 IX 9 Calp. VII 5 veteres fagos Sen. Phaed. 510 Pers. V 59 Theocr. VIII, IX Δάφνις et Μενάλκας 13 sqq. Calp. IV 23 frange, puer, calamos Iuv. VII 27 frange miser calamum Theocr. V II tò Kponóλos μοι ἔδωκε . . τὸ δ ̓ ὦ κακὲ καὶ τόκ ̓ ἐτάκευ βασκαίνων καὶ νῦν με τὰ λοίσθια γυμνὸν ἔθηκας 16 Cat. LXVI 47 quid facient crines, cum ferro talia cedant? Ov. ars III 655 quid sapiens faciet? stultus quoque munere gaudet Iuv. I 119 II 65 Sedul. hymn. I 86

5

ΙΟ

15

Excipere insidiis multum latrante Lycisca?
Et cum clamarem 'quo nunc se proripit ille?
Tityre, coge pecus!' tu post carecta latebas.
D. An mihi cantando victus non redderet ille,
Quem mea carminibus meruisset fistula caprum ?
Si nescis, meus ille caper fuit; et mihi Damon
Ipse fatebatur, set reddere posse negabat.

M.

D.

Cantando tu illum? aut umquam tibi fistula cera
Iuncta fuit? non tu in triviis, indocte, solebas
Stridenti miserum stipula disperdere carmen?

Vis ergo inter nos, quid possit uterque, vicissim
Experiamur? ego hanc vitulam (ne forte recuses:
Bis venit ad mulctram, binos alit ubere fetus)
Depono; tu dic, mecum quo pignore certes.

M.
De grege non ausim quicquam deponere tecum;
Est mihi namque domi pater, est iniusta noverca,
Bisque die numerant ambo pecus, alter et haedos.
Verum, id quod multo tute ipse fatebere maius,
Insanire libet quoniam tibi, pocula ponam

26 Vincta R 27 stipula miserum

20

25

33 infesta Schrader

34 alter(a) de noverca expl. Serv. Philarg. Schol. Bern.

18 Augustin. ep. 134, 2 exceptum insidiis 20 V 12 Theocr. ΙΙΙ 2 ὁ Τίτυρος αὐτὰς (αἶγας) ἐλαύνει 22 Theocr. V 30 23 Ov. her. XX 150 si nescis, dominum res habet ista suum XVII 198 XVIII 39 ex P. III 3, 28; 6, 8 f. V 229 Mart. IV 56, 8; 80, 2 25 sqq. Theocr. V 5 τὰν ποίαν σύριγγα; τὸ γάρ ποκα, δῶλε Σιβύρτα, ἐκτάσω σύριγγα; τί δ ̓ οὐκέτι σὺν Κορύδωνι ἀρκεῖ τοι καλάμας αὐλὸν ποππόσδεν ἔχοντι; Calp. VI 22 vincere tu quemquam ? eqs. - II 36 Nemes. I 58 iungere cera III 14 Carm. ep. 250, 3 iuncta est tibi fistula cera 26 sq. Calp. I 28 triviali more viator canit III 59 Nemes. IV 3 nec triviale sonans Iuv. VII 55 carmen triviale Ennod. c. I 8 praef. P. 529 H. per stridentem stipulam aliis triviale carmen adferre 28 sqq. Theocr. VII II χρήσεις ὧν ἐσιδεῖν; χρήσδεις καταθεῖναι ἄεθλον; . . . . μόσχον ἐγὼ θησῷ· τὸ δὲ θὲς ἰσομάτορα ἀμνόν. Οι θησῶ ποια ἀμνόν, ἐπεὶ χαλεπὸς ὁ πατήρ μου χά μάτηρ, τὰ δὲ μᾶλα ποθέσπερα πάντ' ἀριθμοῦντι. ̓Αλλὰ τί μαν θησεῖς; τί δὲ τὸ πλέον ἑξεῖ ὁ νικῶν; Ι 25 αἶγα δέ τοι δωσῶ διδυματόκον ἐς τρὶς ἀμέλξαι, ἃ δύ ̓ ἔχοισ ̓ ἐρίφως ποταμέλγεται ἐς δύο πέλλας VIII 6 sqq. Calp. VI 19 vis igitur tuos calamos committere nostris ? 28 nisi forte recusas 30 Hor. epod. XVI 49 iniussae veniunt ad mulctra capellae 31 Theocr. ΧΧΙΙ 70 ἦ καὶ ἄεθλον ἕτοιμον, ἐφ ̓ ᾧ δηρισόμεθ ̓ ἄμφω ; 33 Cat. XXIII 3 et pater et noverca 34 Dracont. Rom. VIII 210 Admetus intrantes haedos numerabat et agnos 35 Prud. apoth. 674 tute ipse fatebere numen 36 sqq. Theocr. V 104 ἔστι δέ μοι γαυλός κυπαρίσσινος, ἔστι δὲ κρατήρ, ἔργον Πραξιτέλους Ι 27 καὶ βαθὺ κισ σύβιον κεκλυσμένον ἁδει κηρῷ . . γλυφάνοιο ποτόσδον. τῷ περὶ μὲν χείλη μαρύεται ὕψοθε κισσός, κισσός ελιχρύσῳ κεκονιμένος· ὁ δὲ κατ ̓ αὐτὸν

32 sqq.

D.

M.

D.

газта, Caciall uvi opus tuvius,
Lenta quibus torno facili super addita vitis
Diffusos hedera vestit pallente corymbos.
In medio duo signa, Conon et quis fuit alter,
Descripsit radio totum qui gentibus orbem,
Tempora quae messor, quae curvos arator haberet ?
Necdum illis labra admovi, set condita servo.

Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit
Et molli circum est ansas amplexus acantho
Orpheaque in medio posuit silvasque sequentis ;
Necdum illis labra admovi, set condita servo.

40

45

Si ad vitulam spectas, nihil est, quod pocula laudes.
Numquam hodie effugies; veniam, quocumque vocaris.
Audiat haec tantum vel qui venit: ecce Palaemon. 50
Efficiam, posthac ne quemquam voce lacessas.

Quin age, si quid habes; in me mora non erit ulla,
Nec quemquam fugio. Tantum, vicine Palaemon,

38 facilis V Donatus apud Servium, Philarg. Schol. Bern. fragilis R facli ex facti P 39 pallante V 41 toto V1 48 spectes καρπῷ ἔλιξ εἱλεῖται ἀγαλλομένα κροκόεντι· ἔντοσθεν δὲ γυνά τι θεῶν δαίδαλμα τέτυκται κτλ. Sil. VII 188 fagina. . spumarunt pocula Ov. m. VIII 669 f. V 522 38 sq. Nemes. III 18 gravidis hederata fronte corymbis vitea serta plicas Claud. XXII 262 lentis vitibus intorquens hederas —g. IV 124 Culex 144 aureolos viridi pallore corymbos 405 hederaeque nitor pallente corymbo Prop. IV 7, 79 hederam . . pugnante corymbo Stat. Th. VII 653 pallentes hederae Calp. VII 9 pallente corymbo Ennod. c. II 66, 7 hederae viridis. . corymbi Nonnus XIX 128

41 Aen.

VI 850 Claud. XVII 275 radio descripserat axes 42 Hes. op. 384 ἄρχεσθ ̓ ἀμήτου, axed aμýtov, apótoto de Sen. Herc. O. 634 (Plin. XVIII 19, 179) curvus arator 43=47 Theocr. I 59 οὐδέ τί πω ποτί χεῖλος ἐμὸν θίγεν, ἀλλ ̓ ἔτι κεῖται ἄχραντον 44 Theocr. VIII 21 μáv to: μ w σύριγγ ̓ ἔχω 45 Theocr. I 55 παντᾷ δ ̓ ἀμφὶ δέπας περιπέπταται ὑγρὸς ἄκανθος (schol. ὑγρός τις καὶ μαλακὸς ἄκανθος) Nemes. II 5 et molli gremium compleret acantho 48 Varro r. r. III 6, I si ad fructum spectes 49 Naevius Eq. Tro. 13 R. numquam hodie effugies Aen. II 670 numquam omnes hodie Aen. I 610 XII 677 Ov. her. XIII 163 venturam quocumque vocaris Luc. VII 815 IX 884 Calp. I 13 Val. III 670 Stat. Th. X 680 Claud. III 170 50 Claud. XXII 383 audiat hoc Theocr. V 61 ἀλλὰ τίς ἄμμε, τίς κρινεῖ; αἴθ ̓ ἔνθοι ποθ ̓ ὁ βουκόλος ὧδε Λυκώπας κτλ. VIII 25 Calp. IV 78 venit en et frater Amyntas VI 91 et venit ecce Micon 21; 28 sqq. Anth. lat. 687, 4 seniorque Palaemon Ennod. c. I 8 praef. p. 528, 9 H. 51 Theocr. V 22 διαείσομαι, ἔστε κ' ἀπείπῃς 44 ἀλλὰ γὰρ ἔρφ ̓ ὧδ ̓, ρíε, nai boraτa Bouxolat Calp. VI 87 efficerem, ne te quisquam ibi turpior esset 52 V 10IX 32 Theocr. V 78 εἶα λέγ ̓ εἴ τι λέγεις Ov. m. XI 160 in iudice nulla mora est Stat. Th. II 549 neque in 53 sq. Theocr. V 68 τὸ δ ̓ ὦ φίλε μήτ' ἐμὲ Μόρσων ἐν - άριτι κρίνης μήτ ̓ ὦν τύγα τοῦτον ὀνάσῃς κτλ. Nemes. I 9 vicine Timeta

is

mora

Carolus Hosius, P. Vergili Maronis Bucolica.

2