T.

Insere nunc, Meliboee, piros, pone ordine vites.
Ite meae, quondam felix pecus, ite capellae.
Non ego vos posthac viridi proiectus in antro
Dumosa pendere procul de rupe videbo.
Carmina nulla canam; non me pascente, capellae,
Florentem cytisum et salices carpetis amaras.

Hic tamen hanc mecum poteras requiescere noctem
Fronde super viridi: sunt nobis mitia poma,
Castaneae molles et pressi copia lactis;

Et iam summa procul villarum culmina fumant,
Maioresque cadunt altis de montibus umbrae.

83 a

74 felix quondam R 79 Hinc P hac Acro Hor. c. II 7, 19 poteris Arusian. GLK VII 505, 25 nocte P2 Acro montibus P1

2

73 IX 50 Dirae 42 Venant. X 9, 33 ordine vites 74 X 77 Dirae 91 tardius ah miserae descendite monte capellae: mollia non iterum carpetis pabula nota Tib. I 1, 19 Val. II 473 nos Ili felix quondam (?) genus Claud. V 251 ite mei quondam socii 75 Aen. VIII 630 viridi .. in antro Calp. IV 95 Sil. IV 344 76 Avien. descr. 283 dumosas. . rupis Ambros. exp. psalm. 118 XVI 23, 2 spectantur a pastoribus suis dumosa de rupe pendentes Ov. ex P. I 8, 51 pendentes rupe capellas Calp. V 5 errare vides inter dumeta capellas Ov. f. IV 511 Manil. V 570 Luc. I 435 Il. lat. 888 Mart. XIII 99, I Avian. XXVI 1 Claud. XXVIII 45 Dracont. Rom. VIII 408 77 Ennod. c. I 8, 33 Maximian. I 127 carmina nulla cano Cyprian. Gall. Num. 683 c. n. canit 78 II 64 Theocr. V 128 ταὶ μὲν ἐμαὶ κύτισόν τε καὶ αἴγιλον αἶγες ἔδοντι 79 Theocr. ΧΙ 44 ἅδιον ἐν τὤντρῳ παρ' ἐμὶν τὴν νύκτα διαξεῖς, évti dágvai tηvet̃ xtλ. Ov. m. I 679 hoc poteras mecum considere saxo Tib. III 6, 53 tecum longas requiescere noctes Nemes. IV 46 mecum requiesce 80 Venant. c. VII 14, 23 data sunt mihi mitia poma (Hor. epod. II 17) Mart. X 48, 18 Cyprian. III app. VI 285 (p. 320 H.) Lactant. Phoenix 30 Claud. Mar. Vict. I 230 Orientius I 132 Anth. lat. 395, 34 PLM V p. 236, 16 Vo. mitia poma 81 Venant. c. XI 13, 4 castaneas molles - Prud. cath. III 70 lac tenerum premitur — g. III 308 copia lactis Varro r. r. II 9, 12 Colum. X praef. I 82 Iuv. XIV

89 culmina villarum Ov. m. I 295 Sil. XV 534 Mart. IV 64, 10

Aus. Mos. 20; 284 Dracont. Rom. VIII 208 procul a villa fumantia tecta viderem Venant. c. X 9, 17 villarum fumantia culmina 83 VII 66 Dirae 76 altis fumantes montibus imbres Sil. VII 351 maiores umbrae

75

80

II

Formonsum pastor Corydon ardebat Alexin,
Delicias domini; nec quid speraret, habebat.
Tantum inter densas umbrosa cacumina fagos
Adsidue veniebat. Ibi haec incondita solus
Montibus et silvis studio iactabat inani:

'O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas?
Nil nostri miserere? mori me denique coges.
Nunc etiam pecudes umbras et frigora captant;
Nunc virides etiam occultant spineta lacertos,
Thestylis et rapido fessis messoribus aestu
Alia serpullumque herbas contundit olentis.

7 cogis Ps

,

9 lacertas P1

II Theocr. III VI XI, Corydon Theocr. IV 1 sqq. Theocr. XI 8 Πολύφαμος, δκ ̓ ἤρατο τᾶς Γαλατείας . . τὰν Γαλάτειαν αείδων αὐτὸς ἐπ ̓ ἀιόνος κατετάκετο φυκιοέσσας ἐξ ἀοῦς καθεζόμενος δ ̓ ἐπὶ πέτρας ὑψηλᾶς ἐς πόντον ὁρῶν ἄειδε τοιαῦτα XXIII 1 ανήρ τις πολύφιλτρος ἀπηνέος ἤρατ ̓ ἐφάβω IV V 6 Κορύδων Prop. II 34, 73 felix intactum Corydon qui tentat Alexin agricolas domíni carpere delicias Calp. II 1 intactam Crocalen puer Astacus et puer Idas .. dilexere diu Nemes. II I formosam Donacen puer Idas et puer Alcon ardebant Mart. VIII 63, I nec minus ardet Alexin Anth. lat. II 6 formosum. . Corydon dilexit Alexin 2 Prop. (ad v. 1) Carm. ep. 403, 3; 1075, 7 delicium domini 3 IX 9 4 sq. Nemes. IV 12 sic sua desertis nudarunt vulnera silvis 5 Dirae 8 montibus et silvis dicam Ciris 208 studio iactabat inani Damasus III 3 studio meditaris inani Maximian. III 15 6 sq. Theocr. III 6 ὦ χαρίεσσ ̓ Αμαρυλλί . . ἡ ῥά με μισεῖς; . . ἀπάγξασθαί με ποιησεῖς ΧΙ 19 ὦ λευκὰ Γαλάτεια, τί τὸν φιλέοντ ̓ ἀποβάλλῃ; ΙΙΙ 33 τὸ δέ μευ λόγον οὐδένα ποιῇ VII 119 τὸν ξεῖνον ὁ δύσμορος οὐκ ἐλεεῖ μευ Nemes. II 40 nulla meae tangit te cura salutis? IV 43 levant et carmina curas Carm. ep. 682 II nec curant carmina manes, infra III 61 VIII 103 8 ad I 52 g. III 327 Hor. c. III 29, 21 iam pastor umbras cum grege languido rivumque fessus quaerit Ov. m. VII 809 repetebam frigus et umbras Calp. I 19 captatae . . umbrae Nemes. IV 38 vocat aestus in umbram 9 Theocr. VII 22 ἁνίκα δὴ καὶ σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει Copa 28 nunc varia in gelida sede lacerta latet 10 sq. Theocr. II I Claud. XVIII 108 rapido fessam . . aestu V 519 Manil. I 869 Iuvenc. II 247 rapidus . . aestus 11 g. IV 30 Anth. lat. 910, 35 allia serpyllumque herbas Ciris 370 narcissum casiamque herbas contundit (incendit?) olentes Colum. X 88 herbam contundat

eqs.

Θεστυλί Moretum

Lucr.

At me cum raucis, tua dum vestigia lustro,
Sole sub ardenti resonant arbusta cicadis.
Nonne fuit satius tristis Amaryllidis iras
Atque superba pati fastidia? nonne Menalcan,
Quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses?
O formonse puer, nimium ne crede colori:
Alba ligustra cadunt, vaccinia nigra leguntur.
Despectus tibi sum, nec qui sim, quaeris, Alexi,
Quam dives pecoris, nivei quam lactis abundans.
Mille meae Siculis errant in montibus agnae;
Lac mihi non aestate novum, non frigore defit.

Ac R mecum vulgo

12 Ad P reicit Serv. 19 quis coris nivei coniungunt P Serv. Philarg. Schol. Bern. cfr. Prob. et Sacerd. GLK IV 7, 4 VI 472, 1 al.

20 pe

22 lact P

12 sq. Theocr. VII 138 τοὶ δὲ ποτὶ σκιαραῖς ὀροδαμνίσιν αἰθαλίωνες τέττιγες λαλαγεῦντες ἔχον πόνον (schol. αἰθ. τέττιγες παρὰ τὸ αἴθεσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου κτλ.) Aen. XI 763 Coripp. Iust. III 220 domini vestigia lustrans Cat. LXIV 354 Paulin. Nol. XXI 735 sole sub ardenti—g. III 328 Copa 27 cantu crebro rumpunt arbusta cicadae Nemes. I 2 raucis immunia rura cicadis IV 41 me sonat omnis silva nec aestivis cantu concedo cicadis Anth. lat. 658, 17 cantibus ecce tuis recrepant arbusta Culex 153 14 sq. Prop. II 25, 11 nonne fuit satius duro servire tyranno? I 17, 15 Prud. ham. 461 nonne fuit melius saevum . . imperium tolerasse? Cyprian. Gall. Exod. 446 nonne f. s. tristes Pharaonis aerumnas funestasque pati leges? Aen. III 366 Ciris 138; 536 tristis . . iras Hor. ep. II 1, 215 fastidia ferre superbi Nemes. IV 50 qui tulerit Meroes fastidia lenta superbae Theocr. VIII Μενάλκας 16 Theocr. ΙΙΙ 35 Εριθακὶς ἁ μελανόχρως ΧΙ 19 ὦ λευκὰ Γαλάτεια

--

15

17 (= Carm. ep. 1786) Nemes. IV 44 tu quoque, saeve puer, niveum ne perde colorem 20 puer o crudelis Iolla, non hoc semper eris. . nec semper lilia candent Ov. ars II 115 18 X 38 sq. Theocr. X 28 xai to toy μélav ἐστὶ καὶ ἡ γραπτὰ δάκινθος, ἀλλ ̓ ἔμπας ἐν τοῖς στεφάνοις τὰ πρᾶτα λέγονται XXIII 29 Claud. rapt. II 130 alba ligustris Anth. lat. 897, 45 alba ligustra Carm. ep. 1543, 3 (poma) immatura cadunt et matura leguntur 19 Theocr. ΧΙ 30 γινώσκω, χαρίεσσα κόρα, τίνος οἵνεκα φεύγεις 20 sqq. Theocr. ΧΙ 34 ἀλλ ̓ οὗτος τοιοῦτος ἐὼν βοτὰ χίλια βόσκω, κ κ τούτων τὸ κράτιστον ἀμελγόμενος γάλα πίνω· τυρὸς δ ̓ οὐ λείπει μ ̓ οὔτ ̓ ἐν θέρει οὔτ ̓ ἐν ὀπώρᾳ, οὐ χειμῶνος ἄκρω· ταρσοὶ δ ̓ ὑπεραχθέες αἰεί. συρίσδεν δ ̓ ὡς οὔτις ἐπίσταμαι ὧδε Κυκλώπων XX 19 sqq. III i ταὶ δέ μοι αἶγες βόσκονται κατ ̓ ὄρος VIII 2 Ov. m. XIII 827 sunt, fetura minor, tepidis in ovilibus agni, sunt quoque. . haedi; lac mihi semper adest niveum Ambros. de bell. Iud. III 6 regio. . dives pecoris et abundans lactis Symm. IV 58, 3 dives equini pecoris Hispania 21 VI 52 Luc. VIII 272 mille meae Graio volvuntur in aequore puppes Calp. II 68 mille sub uberibus balantes pascimus agnas III 65 scis, optima Phylli, quam numerosa meis siccetur bucula mulctris eqs. Nemes. II 35 scis mille iuvencas esse mihi, nosti numquam mea mulctra vacare 22 Soph. Phil. 17 ἐν ψύχει μὲν . . ἐν θέρει δέ Calp. II 70 per totum niveus premitur mihi caseus annum

20

Canto, quae solitus, si quando armenta vocabat,
Amphion Dircaeus in Actaeo Aracintho.

Nec sum adeo informis: nuper me in litore vidi,
Cum placidum ventis staret mare; non ego Daphnim
Iudice te metuam, si numquam fallit imago.
O tantum libeat mecum tibi sordida rura
Atque humilis habitare casas et figere cervos
Haedorumque gregem viridi compellere hibisco.
Mecum una in silvis imitabere Pana canendo.
Pan primum calamos cera coniungere pluris
Instituit, Pan curat ovis oviumque magistros.
Nec te paeniteat calamo trivisse labellum:

Haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas?

32 sq.

27 fallat RP2 Serv. Schol. Bern. Acro Hor. c. III 27, 40 et 39 del. Ribbeck primus ≤ Serv. ecl. III 25 Philarg. Acro Hor. c. IV 12, 10 Isid. or. III 21, 8

23 Nemes. II 82 nec sumus indocti calamis: cantamus avena eqs. Ennod. c. I 6, 39 cantem, quae solitus, dum . . Ambrosius vates 24 ? ̓Αμφίων Διρκαῖος ἐν ̓Ακταίῳ Αρακύνθῳ Prop. III 15, 41 canebat Paeana Amphion rupe, Aracynthe tua. Ennod. c. I 2, 33 Amphion Dirceus 25 sqq. Theocr. VI 34 καὶ γάρ θην οὐδ ̓ εἶδος ἔχω κακόν, ὥς με λέγοντι· (schol. εὔμορφον ἑαυτὸν ποιεῖ ἡ γὰρ πρᾶν ἐς πόντον ἐσέβλεπον, ἧς δὲ γαλάνα, καὶ καλὰ μὲν τὰ γένεια, καλὰ δέ μοι ἡ μία χώρα, ὡς παρ' ἐμὶν κέκριται, κατεφαίνετο Ov. m. XIII 840 certe ego me novi liquidaeque in imagine vidi nuper aquae placuitque mihi mea forma videnti XI 428 nuper.. in litore vidi III 455 Calp. II 84 num precor informis videor tibi? 88 fontibus in liquidis quotiens me conspicor ipse Nemes. II 74 quin etiam fontis speculo me mane notavi 26 Ambros. de Tob. V 16 placidum stat ventis mare = hex. V 13, 40 (ventis stat) Theocr. V 80 ταὶ Μοῖσαί με φιλεῦντι πολὺ πλέον ἢ τὸν ἀοιδὸν Δάφνιν 27 Ov. her. XVI 204 XVII 244 ex P. II 3, 35 Prud. ham. 933 Coripp. Ioh. I 304 iudice te Ov. f. II 397 nisi fallit imago m. III 463 nec me mea fallit imago (cfr. Claud. XXVII 21) Manil. IV 306 fallit imago Paulin. Nol. XXXIII 69 dum fallit mortis imago 28 sq. Theocr. ΧΙ 65 ποιμαίνειν δ ̓ ἐθέλοις σὺν ἐμὶν ἅμα καὶ γάλ ἀμέλγειν καὶ τυρὸν πᾶξαι - Manil. V 125 Anth. lat. 471, II sordida rura Mart. X 96, 4 saturae sordida rura casae Calp. II 60 ne contemne casas et pastoralia tecta VII 42 sordida tecta, casas Ov. her. V 16 Tib. II 5, 26 Petr. 135, 8, 12 humilis .. casa 29 (Tib. IV 1, 84) Sen. Herc. 1129 Carm. ep. 1526a, 4 figere cervos 30 Calp. IV 32 viridique famem solarer hibisco 32 VIII 24· III 25 Tib. II 5, 32 calamus cera iungitur Calp. III 26 calamos intexere cera Nemes. I 58 calamos aptare labris et iungere cera III 14 Theocr. VIII (Hor. s. I 6,

33 III 101

48 ὁ τὰς βῶς βόσκων χαί βόες 34 X 17 Tib. I 4, 47 89 Ov. f. VI 41; 51 Sil. V 652 Anth. lat. 287, 21) nec te p. Lucr. V 1407 calamos.. percurrere labro IV 588 Nemes. I 4 calamos inflare labello Porf. Opt. XXVII 10 me (fistulam). . terit. . molli labello Paulin. Nol. XXVII 73 perflantia textis labra terit calamis 35 X 37 Theocr. VII 2 'Aμóvτas Hor, epod. XII 18

25

30

35

Est mihi disparibus septem compacta cicutis
Fistula, Damoetas dono mihi quam dedit olim,
Et dixit moriens: 'te nunc habet ista secundum'.
Dixit Damoetas, invidit stultus Amyntas.
Praeterea duo nec tuta mihi valle reperti
Capreoli sparsis etiamnunc pellibus albo;
Bina die siccant ovis ubera, quos tibi servo.
Iam pridem a me illos abducere Thestylis, orat
Et faciet, quoniam sordent tibi munera nostra.
Huc ades, o formonse puer: tibi lilia plenis
Ecce ferunt nymphae calathis; tibi candida Nais
Pallentis violas et summa papavera carpens
Narcissum et florem iungit bene olentis anethi;
Tum casia atque aliis intexens suavibus herbis
41 ambo R 42 quod R
Bentley 47 papauere P

43 optat Schrader 46 ferant

iunctis

36 sq. Theocr. I 128 τάνδε φέρ ̓ εὐπάκτοιο μελίπνουν ἐκ κηρῷ σύριγγα καλάν ν 6 σύριγγα . . τάν μοι ἔδωκε Λύκων IV 28 sqq. VIII 18 Ov. m. I 711 disparibus calamis compagine cerae . . II 682 VIII 191 XI 154 XIII 784 Sil. XIV 471 Mart. XIV 63, I Calp. I 17 Porf. Opt. XXVII 3 37 Calp. IV 59 calamos, here quos mihi doctus Iollas donavit, dixitque. . 'Tityrus hanc habuit' 38 V 49 40 sqq. Theocr. III 34 ή μάν τοι λευκὰν διδυματόκον αἶγα φυλάσσω, τάν με καὶ ὁ Μέρμνωνος Εριθακὶς ἁ μελανόχρως αἰτεῖ, καὶ δωσῶ οἱ, ἐπεὶ τό μοι ἐνδιαθρύπτη ΧΙ 40 τρέφω δέ τοι ἕνδεκα νεβρὼς πάσας μαννοφόρως Ov. m. XIII 831 nec tibi.. vulgataque tantum munera contingent, dammae leporesque caperque, . inveni geminos. . catulos. . ursae; inveni et dixi: 'dominae servabimus istos' 42 Hor. epod. II 46 distenta siccet ubera · Ov. m. XIII 814 tibi et hac servamus 44 Colum. X 298 ne Corydonis opes despernat Alexis Iuvenc. IV 83 vobis semper caelestia munera sordent Anth. lat. 715, 4 sordent hirsutae munera castaneae 45 sqq. Theocr. ΧΙ 42 ἀλλ' ἀφίκου τὸ ποθ ̓ ἁμέ 56 ἔφερον δέ τοι ἢ κρίνα λευκὰ ἢ μάκων ἁπαλάν VII 63 κ γὼ τῆνο κατ' αμαρ ἀνήτινον ἢ ῥοδόεντα ἢ καὶ λευκοίων στέφανον ΙΙΙ 23 εξόδμοισι σελίνοις VII 9 IX 39; 43 Priap. LXXX 10 Tib. I 7, 49 II 1, 35 IV 4, I Ov. am. I 6, 54 II 12, 16 III 2, 46 Manil. III 36 Stat. s. III 1, 28 Sil. VII 78 etc. huc ades Copa 16 lilia vimineis attulit in calathis Prop. III 13, 29 referre lilia vimineos lucida per calathos I 20, 37 Colum. X 99 calathisque virentia lilia Ambros. de obitu Valent. 56 spargant alii plenis lilia calathis Coripp. Iust. IV 149 plenisque canistris lilia cana ferunt. Colum. X 300 calathis violam et nigro permixta ligustro balsama cum casia . . caltha Prud. cath. V 114 Ciris 96 Sidon. ep. IX 13, 5, 38 c. II 413 XXIV 60 Ennod. c. I 9, 148 Aen. VI 883 47 sq. Ov. m. X 190 violas.. papaver Manil. V 257 pallentes violas. . liliaque et . papavera Colum. X 101 pallet. . viola Dracont. Rom. X 116 (laud. II 452) violas pallentes Anth. lat. 775, 12 luteae violae mihi lacteumque papaver .. et suave olentia mala 48 sq. Theocr. XV 119 avý Colum. X 120 bene odorati flores sparguntur anethi Ciris 370 (ad v. 11)

40

45