Utuntur et cancrorum cinere: nam muricum cinis' tifricium est. 4 den XXVII. Lichenas' et lepras tollit adeps vituli marini : murænarum cinis cum mellis obolis ternis': jecur pastinacæ in oleo decoctum : hippocampi, aut delphini cinis ex aqua illitus. Exhulcerationem sequi debet curatio, quæ perducit ad cicatricem. Quidam delphini jecur in fictili torrent, donec pinguitudo similis oleo fluat, ac perungunt. Muricum vel conchyliorum testæ cinis maculas in facie mulierum purgat cum melle illitus, cutemque erugat, extenditque septenis diebus illitus, ita ut octavo candido ovorum foveatur. Muricum generis sunt, quæ vocant Græci coluthia, alii corythia, turbinata æque, sed minora multo, 11. Nam muricum cinis. Plinius Val. I. c. et Quint. Serenus laudatus a nobis, XXVIII, 49. HARD. « XXVII. 1. Lichenas. Reg. 2 et Ch. solvit. Marc. Emp. cap. xix, pag. 129: Adeps vituli marini imposita mentagræ plurimum prodest. Subscribit et Plin. Val. II, 56. HARD. 2. Murænarum cinis cum mellis obolis ternis. Omnes quinque mænarum: sic et cap. 8: Mænarum muria et capitum cinis, » non Chiffl. modo, sed Vossianus, Academicus et Gudianus, cap. 9: Mænæ salsæ cum felle taurino illitæ umbilico.» Et, cinis ex capite mænarum. » GRON. Murænarum. Ita omnes typi cum Reg. 2. At Colb. 3, mœnarum, quod satius videtur. HARD. inquit, delphini jecinoris cinerem - ་ 6 8 efficaciora etiam, et oris halitum custodientia. Ichthyocolla erugat cutem, extenditque, in aqua decocta horis quatuor, dein contusa', et subacta ad liquorem usque mellis. Ita præparata in vase novo conditur, et in usu quatuor drachmis ejus binæ sulphuris, et anchusæ totidem, octo spumæ argentea adduntur, aspersaque aqua teruntur una. Sic illita facies post quatuor horas abluitur. Medetur et lentigini cæterisque vitiis, et ossibus sepiarum cinis. Idem et carnes excrescentes tollit et humida hulcera. Psoras tollit rana decocta in heminis quinque aquæ marinæ : excoqui debet, donec sit crassitudo mellis. (VIII.) Fit in mari" et halcyoneum appellatum, ex nidis, ut aliqui 3 existimant, halcyonum et ceycum": ut alii, e sordibus spumarum crassescentibus: alii, e limo, vel quadam maris lanugine". Quatuor ejus genera: cinereum spissum, coryphia. Index, colytia, sive corytia, haud satis sincere. Placet corythia dici ob similitudinem aliquam eorum muricum σὺν τῇ κόρυθι, cum galea vel casside. Neque adinodum xoxoúta displicet, quasi deminuti murices: unde et minores statim dicuntur a Plinio. Est autem murex de concharum genere, ut dictum est, lib. IX. HARD. 6. Ichthyocolla. Auctor libri de Simpl. med. ad Patern. Opp. Galeni, tom. XIII, pag. 993 : « Omnis ichthyocolla et cutem extendit et splendidam facit. » H. ... 7. Dein contusa, colluta, et subacta. Verbum colluta non est in nostro exemplari: et paulo post, tumida hulcera, non humida. PINT. 8. Medetur. Q. Serenus, cap. XII, de cutis et faciei vitiis propellendis, pag. 131: Sepiola cineres ex ossibus omnia tollunt. ■ HARD. 13 9. Crassitudo. Chiffl. lentitudo mellis. Reg. 2 et vet. Dalec. lenitudo mellis. HARD. 10. Fit in mari et halcyoneum appellatum, etc. Græcis axuóvetov et áλxuóvicv. Pharmacopolis, spuma maris, et pula marina. Hujus effigies plures exhibet Aldovrand. de Metall. I, pag. 212. HARD. II. Et ceycum. Kü, halcyonum mas est. Vide Constantin. in Lex. verbo x. HARD. 12. Quadam maris lanugine. Pruinosa tenuitate et flore. Sic vocat ἁλὸς ἄχνην. Homer. ἀποπτύει δ ̓ ἁλος äyvnv. Virg. « salsa spumant aspergine cautes. Dalec. 13. Cinereum. Galen. de Fac.. simpl. med. XI, pag. 316: Éçı♪ αὐτῶν ἓν μὲν πυκνὸν καὶ βαρὺ, καὶ μου χθηρὸν κατὰ τὴν ὀσμὴν, ὅζει γὰρ ἰχθύων σanρov. Odoris pravi, olet enim pisces putridos.. Hard. 15 16 odoris asperi alterum" molle, lenius, odore fere algæ: tertium candidioris vermiculi: quartum pumicosius, 4 spongiæque putri simile. Pæne purpureum", quod optimum, hoc et Milesium vocatur. Quo candidius autem, hoc minus probabile est. Vis " eorum, ut exhulcerent, purgent. Usus tostis et sine oleo. Mire" lepras, lichenas, 14. Alterum. Galen. I. c. Atúrepov δ' ἄλλο ·. κοῦφον, ἀραιόν, ὀσμὴν φυκίοις ὁμοίαν ἔχον. HARD. ... 15. Tertium. Galen. 1. c. Ao de τρίτον, σκώληκι μὲν ἔτι τὸ σχῆμα παρ ραπλήσιον, πορφυρίζει δὲ τῇ χρόᾳ . .. ὀνομάζουσι δ ̓ αὐτὸ Μιλήσιον. Diosc. V, 136 : Τὸ δὲ τρίτον σκωληκοειδές ὑπάρχει τῷ τύπῳ, καὶ τῇ χρόᾳ ἐμπόρφύρον, τινες Μιλήσιον καλοῦσι. . Tertium vermiculi forma, colore pæne purpureum est, quod Milesium vocant. »> HARD. 16. Quartum pumicosius. Galenus, 1. c. Τέταρτον κοῦφον καὶ ἀραιὸν, ἐοικὸς δὲ ἐρίοις εἰσυπηρεῖς, « leve et rarum, lanis succidis simile. » H. 17. Pæne purpureum. Ab his verbis nova fuit instituenda oratio, quam priorum negligentia anterioribus verbis conjunxit: quum et is purpuræ color, et a Mileto cognomen, non quarto illi, seu postremo generi, sed tertio adjudicari debeat, Galeno teste et Diosc. locis allatis proxime. Aetius quoque in MSS. Πρὸς λέπρας, ἀλφούς, ψώρας, καὶ λειχῆνας... τὸ δὲ Μιλήσιον λεγόμενον σκώληκι ἐοικὸς τὸ σχῆμα, πορφυρίζον τῇ χροιᾷ, καὶ τῇ συςάσει μαλακόν, λεπτότατον πάντων ἐςί. Η. Nec rubrum, aut rubescens, nec ianthinum, sed candidum. Nam scito muricis succum, modo huic conchylio valetudo contigerit, can dore eximio notabilem; sed postquam aerem et solem combiberit, coloribus variis infectum, prius viridem, pallidum quid aut luteum, mox smaragdinum, inde fuscum et profundum; excipit cæruleus color, ruber, purpureus vegetus. Primam et ultimam phasim Veteres in primis observavere; dixeruntque similiter purpureum pro candido et pro puniceo. Sic Horat. « purpurei colores». Tibul. Brachia purpurea candidiora nive.. Ovid. purpureosque sinus, ■ (ubi cave ne de papillis dici putes). Virg. manibus date lilia plenis, Purpureos spargam flores; > et alibi Purpureum mare, » quod ne forte ad fluctuum phosphorescentiam retuleris, memento quoque apud Tullium legi: Mare purpurascit lentigines tollunt cum lupino, et sulphuris duobus obolis. Halcyoneo utuntur et ad oculorum cicatrices. Andreas ad lepras cancri cinere cum oleo usus est: Attalus thynni adipe recenti ad oris hulcera 2o. 20 XXVIII. Mænarum' muria, et capitum cinis cum 1 melle sanat strumas. Pungi' piscis ejus, qui rana in mari appellatur, ossiculo e cauda, ita ut non vulneret, prodest. Id faciendum quotidie, donec percurentur. Eadem vis et pastinaca radio, et lepori marino imposito, ita ut celeriter removeantur: echini testis contusis et ex aceto illitis item scolopendra marinæ e melle: cancro fluviatili contrito vel combusto ex melle. Mirifice prosunt : 3 num factum e genitalibus vitulorum, liquatum aceto cum sulphure vivo, etc.» HARD. 20. Attalus thynni recentioris adipe ad hulcera. In nostro exemplari, - Attalus thynni adipe recenti ad oris hulcera. » PINT. XXVIII. 1. Mænarum. Locum hunc sanavimus ductu codicum Reg. 1, 2, Colb. 3, et Ch. adversantibus licet typis, qui murænarum exhibent. Ut ad strumas modo, sic etiam ad anginas paulo post, hoc cap. mænarum cinis adsciscitur. In Indice hujus loci manæ, non murænæ libri omnes MSS. præferunt. HARD. 6 7 id est, piscis, tantæ efficacia est 6. Item scolopendræ marinæ. Ei videlicet de qua IX, 67. HARD. 7. Cancro. Marc. Emp. I. c. ad verbui. HARD. 8. Mirifice. Idem ibidem. HARN. 33 10 9 et sepiæ ossa cum axungia vetere contusa et illita. Sic et ad parotidas utuntur, et sauri piscis marini jocineribus. Quin et testis cadi salsamentarii tusis cum axungia vetere, muricumque cinere ex oleo ad parotidas strumasque. Rigor cervicis mollitur marinis, qui pediculi vocantur, drachma pota: castoreo poto cum pipere ex mulso inixto ranis decoctis ex oleo et sale, ut sorbeatur succus. Sic et opisthotono medentur, et tetano: spasticis" vero 3 pipere adjecto. Anginas" mænarum salsarum ex capitibus cinis ex melle illitus abolet: ranarum decoctarum ex aceto succus : hic et contra tonsillas prodest. Cancri13 fluviatiles triti singuli in heminam aquæ anginis medentur gargarizati: aut e vino, et calida aqua poti. Uvæ 14 medetur garum cochlearibus subditum. Vocem siluri recentes, salsive, in cibo sumpti adjuvant. I 13 XXIX. Vomitiones mulli inveterati tritique in potione concitant. Suspiriosis' castorea cum Hammoniaci exigua portione' ex aceto mulso jejunis utilissima potu. Eadem : 9. Et sauri. Hoc est, lacerti. In libris hactenus vulgatis, et scari. At in MSS. Reg. 1, 2, Colh. 3, sauri piscis et in Indice hujus loci ex omnibus MSS. saurus. Eliano, Hist. XII, 25, σαūpos, lacertus, inter pisces Rubri maris censetur. Meminere præterea Aristoteles et Athenæus. Plinius infra, cap. 53: « Sunt lacertorum genera. H. Scari piscis marini jocineribus. Sauri, non scauri, nec scari, in eodem: confirmatur et Athenæi auctoritate libro septimo. Pint. « 10. Quin et testis cadi, etc. Toti dem verbis Marc. Emp. cap. xv, pag. rog. HARD. 11. Spasticis. Aliarum partium corporis privatis convulsionibus. DALEC. 12. Anginas. Plin. Val. I, 52, ad verbum, et Marc. Emp. 1. c. H. 13. Cancri. In Græcia, Creta, Sicilia, Etruriaque frequentes; in Gallia Germaniaque nulli. Effigiem vide apud Rondel. de Pisc. fluv. cap. 34. HARD. 14. Uva. Iisdem verbis Plin. Val. I, 43. HARD. XXIX. 1. Suspiriosis castoreum cum Hammoniaci exigua portione, etc. utilissime potatur. Quatuor scripti, castoreo; tres, utilissima tota. Audeg. utilissima pota eadem potio. Præcipuus: castorea, tum utilissime pota. Scribe: « Suspiriosis castorea cum Hammoniaci exigua portione ex aceto mulsa jejunis utilissimą potu. GRON. 2. Cum Hammoniaci exigua por |