8 urinæ emendent. Testarum vero inanium cinerem ad calculos pellendos. Idem hydri jecur bibi, vel cinerem scorpionum in pane sumi, vel si quis cum locusta edit. Lapillos qui in gallinaceorum vesica, aut in palumbium ventriculo inveniantur, conteri, ac potioni inspergi. Item membranam " e ventriculo gallinacei aridam: vel si recens sit, tostam. Fimum" quoque palumbinum in faba" sumi contra calculos et alias difficultates vesica. Similiter plumarum cinerem" palumbium ferorum ex aceto mulso. 3 Et intestinorum ex his cinerem cochlearibus tribus. E nido hirundinum glebulam dilutam aqua calida Ossifragi" 15 16 Et intestinorum ex his cinerem cochlearibus tribus e nido hirundinum. Gryllum dilutum aqua calida. Quæ, Deus immortalis, medicinæ portentum! Palumborum cinerem e nido hirundinum peti quis vidit? aut inter medicamenta ex volucribus quæsita, gryllo dari locum quis approbet? quis quid dilutus sit gryllus, intelligat? Dirutum nacei carent. DALEC. 11. Item membranam. Marc. Emp. Chiffl. et Th. exhibent, sed pejore loc. cit. HARD. 12. Fimum. Q. Seren. c. xxxIII, pag. 146. Plin. Valer. loco citato: Vesicæ et calculo purgando: Fimus palumborum in sorbitione ex faba fracta bibitur. » Sic etiam Marc. Emp. cap. xxvi, pag. 181. HARD. 13. In faba sumi. Cum fabæ lomento. HARD. 14. Similiter plumarum cinerem. Totidem syllabis Plin. Valer. loc. cit. HARD. vitio. Emendationis auctores exstitere duo; Marc. Empir. cap. XXVI, pag. 176: « Contra calculum, inquit, et alias difficultates vesica... glebula de nido hirundinum diluta ex aqua, pota prodest. » Alter, Plin. Val. lib. II, cap. 39: « Vesicæ et calculo purgando: De nido hirundinis glebula diluta ex aqua calida bibitur. Et Plinius ipse noster, libro sup. cap. 132 ad morsus canis rabiosi glebulam commendat ex hi 15. Et intestinorum. Ex palumi- rundinum nido illitam ex aceto. H. bis. HARD. 16. E nido hirundinum. Nil hac émendatione nostra certius: nihil vulgata hactenus lectione inquina 17. Ossifragi ventrem arefactum. Dioscorid. lib. II, cap. 58: Divig tò ὄρνεον, ὃ ῥωμαϊστὶ καλοῦσιν ἐσσίφρα γον· τούτου ἡ κοιλία κατ' ὀλίγον που ventrem arefactum. Turturis fimum' : 19 20 ctum, vel ipsius discoctæ jus. Turdos 19 quoque edisse cum baccis myrti prodest urinæ cicadas" tostas in patellis millepedam oniscon" bibisse: et in vesicæ doloribus" decoctum agninorum pedum. Alvum ciet gallinaceorum discoctorum jus, et acria mollit. Ciet et hirundinum fimum 24, adjecto melle subditum. 23 XXII. Sedis' vitiis efficacissima sunt, œsypum : quidam adjiciunt pompholygem et rosaceum: canini capitis cinis: senecta serpentis ex aceto si rhagades sint', cinis fimi canini candidi cum rosaceo: aiuntque inventum Æsculapii esse, eodemque et verrucas efficacissime tolli : murini fimi cinis, adeps cygni, sevum bovis. Procidentia ibi suc τιζομένη, λίθους ἐξουρεῖσθαι ποιεῖν ἱςοpeitai. Marc. Emp. c. xx, p. 180: Avis ossifraga ventriculus salitus, ut servari possit, aut exustus, et in pulverem redactus, cum vini potione datus, urinam efficaciter provocat.» HARD. 18. Turturis fimum. Galen. Europ. 1. ΙΙΙ, p. 666 : Άλλο θραῦον λίθους... Τρυγόνος ὀρνέου κόπρον καύσας, πάρε με μέτα μελικράτου· ποιεῖ γὰρ ἐξου ρεῖσθαι τοὺς λίθους. • Turturis avis stercus combustum ex mulsa præbe calculos enim per urinam ejicit. Imponi ceroti modo, non bibi, præcipit Marc. Emp. c. xxvi, pag. 181, et Plin. Valer. lib. II, cap. 39. HARD. D 19. Turdos. Plin. Val. loc. cit. H. 20. Cicadas. Idem Plin. Val. loc. citat. Dioscorid. lib. II, cap. 56: Τέττιγες ὀπτοὶ ἐσθιόμενοι τοῖς περὶ τὴν κύστιν ἀλγήμασι βοηθοῦσιν. Η. 21. Millepedam oniscon bibisse. Multipedam dicere debuit. Vid. lib. XXIX, cap. ult. DAL.-Millepedam. Dioscor. lib. II, cap. 37: ПośVTES VIII. 3 (ὄνοι) σὺν εἴνῳ βοηθοῦσι δυσουρίᾳ. Η. 22. Et in vesica doloribus. Marc. Emp. cap. xxvI, pag. 180, et Plin, Val. loc. cit. HARD. 23. Alvum ciet gallinaceorum. Plin. Val. ad verbum, lib. 11, p. 23. H. 24. Ciet et hirundinum fimum. Plin. Val. loc. cit. HARD. XXII. 1. Sedis. Marc. Empiric. cap. xxxi, pag. 222. HARD. 2. Si rhagades sint. Marc. Emp. loc. cit. Rhagadas, inquit, canini capitis usti canis aspersus adjungit, et stercoris albi canini, betæque cinis insertus, similiter opitulatur.>> Sext. Plat. cap. Ix de cane, tit. II ad rhagadas ani: « Stercus canis cum rosaceo tritum et impositum, mire sanat. » HARD. 3. Procidentia alvi succus cochlearum punctis evocatus illita depellit. Procidentiam, accusandi casu, in antiquo codice. PINT.-Procidentia alvi succus cochlearum. Quinque nostri: Procidentia ibi succus cochlearum ; quod et nescio quo ex MS. ad marginem notatum. Ita scri 21 I 8 cus cochlearum punctis evocatus illitu repellit. Attritis medetur cinis muris silvatici cum melle: fel" herinacei cum vespertilionis: et anserinus cum cerebro, et alumine, 2 et œesypo. Fimum columbinum cum melle. Condylomatis privatim araneus dempto capite pedibusque infricatus. Ne acria perurant, adeps anserinus cum cera Punica, cerussa, rosaceo: adeps cygni 9. Hæc" et hæmorrhoidas sanare dicuntur. Ischiadicis cochleas" crudas tritas cum vino ammineo et pipere potu prodesse dicunt : lacertam viridem in cibo ablatis pedibus, interaneis, capite. Sic et stellionem, adjectis huic papaveris nigri obolis tribus. Ruptis, convulsis fel ovium cum lacte mulierum. Verendorum formicationibus" verrucisque medetur arietini D 4. Fel herinacei. In libris hactenus vulgatis, vel herinacei legebatur: deerantque hæ voces, et anserinus cum cerebro. Mendum utrumque sustulimus, ope codicum Reg. Th. et Chiffl. Posterius etiam admonitu Marc. Emp. qui magnam operis sui partem ex Plinii verbis ac sententiis concinnavit: sic enim ille, c. xxxi, p. 222: « Adeps anserinus, inquit, cum ejusdem cerebro, et œsypo, et alumine subigitur, et imponitur ani omnibus causis. Quare et in Pliniano contextu, adeps anserinus rectius, quam et anserinus legas. H. 5. Fimum. Cum farina. Marc. Emp. cap. xxx11, pag. 224. H. 6.Condylomatis. Ad verbum Plin. Val. lib. II, cap. 31. HARD. 7. Ne acria perurant. Ne acrioris humoris fluxus sedem perurat. H. 8. Adeps anserinus. Ad condylomata hæc pariter medicamenta adhibent Marc. Emp. c. xxx1, p. 222, etc. cap. xxx11, p. 225. Item Plin. Val. loc. cit. Ad ani pruritus Galen. Europ. lib. I, cap. 14, p. 598. H. 9. Adeps cygni. Marc. et Plin. Val. ll. cc. HARD. 10. Hæc et hæmorrhoidas. Iidem auctores mox appellati. HARD. 寫 11. Ischiadicis cochleas. Q. Seren. cap. xxxvii de ischia, pag. 150: « Aut in Aminæo cochleas haurire Lyao.» Totidem verbis Marc. Emp. cap. xxv, pag. 171. HARD. 12. Verendorum formicationibus. Plane totidem verbis Marc. Emp. cap. xxxIII, pag. 229 et 230, ac Plin. Val. lib. II, cap. 41. Quid sit formicatio diximus lib. XXVIII, cap. 20, in fine. Sext. Plat. cap. vi de ariete, tit. 3 ad claviculos: « Liquoris arietis, quem de pulmone pulmonis inassati sanies. Cæteris vitiis 13, vellerum ejus 3 vel sordidorum cinis ex aqua: sevum ex omento pecudis, præcipue a renibus, admixto cinere pumicis et sale: lana succida ex aqua frigida: carnes pecudis combustæ ex aqua mulæ ungularum cinis: dentis caballini contusi farina inspersa. Testibus vero, farina ex ossibus canini capitis sine carne tusis. Si decidat testium alter' , spumam cochlearum illitam remedio esse tradunt. Tetris 16 ibi hulceribus, et manantibus, auxiliantur canini capitis recentis cineres cochleæ latæ ", parvæ, contritæ ex aceto 18 nectus anguium" ex aceto, vel cinis ejus apes sint immortuæ, cum resina: cochleæ concoques, stilla superposita, claviculos qui in manibus nascuntur, aut in veretro, illita tollit. » Claviculi e verrucarum genere sunt : nascunturque in manibus, pedibusque: pessimi, iv aidcicis. HARD. 13. Cæteris vitiis. Auctores proxime appellati hæc totidem verbis habent, usque ad eum locum, testibus vero, etc. Marc. Emp.in primis, cap. xxxII, p. 226; « Arietis quam pinguissimi lana, plena suis sordibus, combusta, et in pulverem redacta, prodest plurimum si eo cinere ex aqua locum inguinum perfricueris. HARD. 14. Testibus. Sext. Plat. cap. Ix de cane, tit. 5 ad tumores testiculorum : « Calvaria canis trita et imposita, mire sanat. » HARD. 15. Si decidat testium alter. Turpiter propendeat, et demittatur veluti laxatus. DALEC. Marc. Emp. cap. xxxIII, pag. 227, et 16. Tetris. Marc. Emp. c. xxx111, pag. 229. HARD. 15 : se mel, in quo nuda 20 , quas 17. Cochleæ latæ, parvæ contritæ ex aceto, vel cinis ejus. Scribe ex apographo nostro, « Cochleæ latæ, parvæ, contritæ ex aceto. Senectus anguium ex aceto, vel cinis ejus. » PINT. 18. Contritæ ex aceto, vel cinis ejus. Ex Vet. adnotant earum. Sed Voss. « Cochleæ parvæ latæ contritæ ex aceto, senectus anguium ex aceto, vel cinis ejus.» Sic paulo superius : « canini capitis cinis, senecta serpentis ex aceto. » Et passim: Cochleæ minutæ latæ contritæ il. litæ c. 13. Invenies et apud Pintianum. GRON. 19. Senectus anguium. In libris hactenus editis : « Cochleæ..... ex aceto, vel cinis ejus : » cæteris, quæ inseruimus, prætermissis. Restituimus ea ope Reg. 2 aliorumque codicum : ipsa serie orationis ita postulante quum sequatur statim vel cinis ejus, quod ad cochleas, de quíbus antea, referri nequit. HARD. 20. Cochleæ nudæ, quas in Africa gigni diximus, trita. Voss. triatæ. in Africa gigni diximus, tritæ cum thuris polline et ovorum albo : tricesimoque die resolvunt". Aliqui pro thure 4 bulbum admiscent. Hydrocelicis" stelliones mire prodesse tradunt, capite, pedibus, interaneis ademptis, reliquum corpus inassatum: in cibo id sæpius datur: sicut ad urinæ incontinentiam, caninum" adipem cum alumine scisso, fabæ magnitudine cochleas Africanas" cum sua carne et testa crematas poto cinere. Anserum trium" linguas inassatas in cibo: hujus rei auctor est Anaxilaus. Panos Numquid striata? Sed verius aceratæ, ut c. 6, præterea quæ aceratæ vocantur; ubi Voss. everatæ; sed primo E supra scriptum A monstrat. Axépato. GRON. Cochleæ, etc. Supra cap. 19, et lib. XXIX, cap. 36. Marc. Emp. cap. xxxIII, pag. 230 : . Cochleis, quæ nudæ inveniuntur, adjicitur aliquid triti thuris, et albi ovorum : atque inde hulcera testiculorum tumentia, et hydrocele puerorum, sive ramices superliniuntur, ut modo glutinis adhærescat, etc. » HARD. 21. Tricesimoqne die resolvunt. Resolvuntur: sponte abscedunt, nec amplius hærent. DALEC. 22. Hydrocelicis. Y♪poxnin, hernia, ramex aquosus, id est, cessantis humoris in partem aliquam scroti collectio, qui illic facit tumorem. Tumidas hydrocelas dixit Martialis, lib. XII, epigr. 84, vs. 3. De earum remedio tradit omnino eadem Plin. Valer. lib. II, cap. 42. H. 23. Caninum. Præpostera interpunctione perturbata prius omnia sic legebantur: « In cibo id sæpius datur, sicut ad urinæ incontinentiam. Caninum adipem, etc. Perinde quasi ad urinæ incontinentiam N 26 stellio valeret, hydrocelicis cochleæ, : et quæ sequuntur, prodessent. Contra Plin. Val. lib. II, cap. 40, cui titulus Incontinentiæ urinæ compescendæ. « Anserum etiam trium, inquit, ligulæ assæ in cibo sumuntur. Cochleæ Africanæ cum carne sua comburuntur, cinisque earum ex vino bibitur. » Et Marc. Emp. explanate magis, c. xxvI, p. 124: Urinam, inquit, continet lac caninum, et adeps ejus cum alumine datus, ita ut sit fabæ magnitudine globulus qui datur. Cinis cochlearum Africanarum exustarum si potetur, urinæ incontinentiam sedat. Anserum trium linguas inassatas si quis ederit, urinæ profluvium non patietur.» Hæc sane omnia prodesse hydrocelicis nemo Veterum commemorat. Urine incontinentiæ Plinius iterum, l. XXXII, c. 35. H. 24. Cochleas Africanas. Marcell. Emp. cap. xxvI, pag. 184, et Plin. Val. lib. II, cap. 48. HARD. 25. Anserum trium linguas. Auctores proxime laudati. HARD. 26. Panos. Marc. Emp. c. xxxII, pag. 224. HARD. -Hoc vere; et - sane non raro in hulceribus contumacissimis vesicantium emplastro |